Een nieu vrolijck tafel-liedeken, op de wijse: Weest nu verheucht ghy ionge ieucht, Met vrolijcke maniere.
LAet ons den Heer met lof en eer,
Van zijn weldaden prijsen,
Hy sal ons meer tot elcken keer,
Door zijn genade spijsen,
Danckbaer laet ons dan wesen,
Die ons versaet niet en verlaet,
Hy moet wel zijn gepresen.
Den Vader Godt almachtich,
Hy maeckt ons bly van sonden vry,
Door zijn genade crachtich,
Ons Godt en druckx ontlader,
Sijn milde hant seer triumphant,
Met lofsang fier soo laet ons hier,
| |
Den Sone Godts oock louen,
Seer goedertier is zijn manier,
Hy quam voor ons van bouen,
Hier in dit aertsche pleyne,
Van sonden al in dat aertsche dal,
Minste en meest in dese feest,
Laet ons oock glorie geuen,
In dit foreest den heyligen Gheest,
Hy troost ons in dit leuen,
Sijn vriendelijcke stralen,
Die laet hy in ons dalen,
Sijn liefde ient seer excellent,
Vryt ons van alle qualen.
Lof moet hem zijn den Coninck fijn,
Met cost en wijn op dit termijn,
Gheuoet heeft naert betamen,
Die voetsel geeft al dat daer leeft,
Die wil ons zijn genadich.
Hem sy oock prijs den weert seer wijs,
Die dit heeft laten coken,
Want dranc noch spijs nae mijn advijs,
En heeft ons niet ontbroken,
Bewaert heeft hy zijn eere,
Den weert getrou en oock zijn vrouw,
Princen ghemeyn die hier nu zijn,
Laet ons by eene blijuen,
Al is certeyn t’geselschap cleyn,
Wy sullen noch vreucht bedrijuen,
Den gheest met vreucht vercieren,
Dus neemt het glas en drinckt eens ras,
Wy sullen noch vreucht hantieren.
|
|
Auteursrechtvrij