Noch een gheestelijck Liedeken, van het nieu Jerusalem, op de wijse: Ghepeys ghepeys en ghy doet my versuchten.
COninck triumphant, hoe lustich ist om wesen,
Daer ghy wort ghepresen in v hemelsche stadt,
Na dat heylich lant, haect mijn ziel mits desen,
Heere wtgelesen, wilt my namaels gunnen dat,
Dat ick mach singhen en louen,
Int nieuw Jerusalem bouen.
| |
O Bruydegom fijn, lof moet v altijdt zijn.
Bruydegom eerbaer, hoe lange salt noch dralen
Eer ghy my sult halen, int nieu Jerusalem,
In v stadt voorwaer, daer vreucht is sonder falen,
Door v clare stralen, en lieffelijcke stem,
Soo is haer groote vreucht waerachtich,
Voor haer die daer singhen eendrachtich,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijt zijn.
Wie sou die vreucht, oft blijschap connen schrijuen
Die sy daer bedrijuen, in Sion dat soete pleyn,
Want zy zijn verheucht, om dat sy moghen blijuen,
Eeuwelijc aenclijuen, het lam Godts suyver en reyn,
Dat claerder is dan duysent sonnen,
Wie sou zijn claerheyt spreken connen,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijt zijn.
Die borghers bequaem, van dese stadt vol vreden,
Met alle vrolijckheden soo worden sy versaedt,
Om Christus naem hebben sy veel gheleden,
Die blijschap hier beneden, hebben zy geheel versmaet
Van haren arbeyt zy nu rusten,
En singhen soet met groote lusten,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijdt zijn.
Daer sietmen certeyn die schoon Engelsche scharen,
Die Godts lof verclaren, met grooter weerdicheyt,
Alle die zielen reyn, Godts heylighe dienaren,
Louen sonder beswaren, zijn hooghe Maiesteyt,
Hoe soet en lieffelijck ist om hooren,
Het singhen in die hemelsche Chooren,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijt zijn.
Siet den duysteren nacht, en sal daer niet floreren,
Maer altijt triumpheren, het licht blijnckende schoon
Het licht groot van cracht, waer in sy glorieren,
Sietmen descenderen, vloeyende uyt den throon,
Sy en behoeuen son noch mane,
Noch eenicht licht by haer te stane,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijt zijn.
Wat vrucht men daer hantiert, wie salt hier mogen leeren,
Hoe die dienaers eeren, hem die ons heeft ghesticht,
Want zy zijn verciert, met puere witte cleeren,
Van den Heer der Heeren, ontfanghen sy haer licht,
| |
Sy zijn vervult met melodije,
En singhen soet met herten blije,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijt zijn.
Wilt die werelt hier, met haer boosheyt verwinnen,
En v quade sinnen, ghy sult wesen seer verheucht,
En uyt liefden fier, wilt Godt den Heer beminnen,
Inden Hemel binnen, sult ghy hebben dese vreucht,
Bemint die deucht in alle dinghen,
Soo sult ghy daer met vreuchden singhen,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijdt zijn.
Princen cleyn en groot, na dese stadt wilt haken,
Bidden ende waken, op dese manieren let,
Laet die werelt snoot, dat bouen is wilt smaken,
Sult ghy daer gheraken, ghy moet wesen sonder smet
Broeders en susters generale,
Singht desen lofsangh’ altemale,
O Bruydegom fijn, lof moet v altijt zijn.
|
|
Auteursrechtvrij