Een nieu devoot geestelijck lietboeck
(1605)–Nicolaes Janssens–
Auteursrechtvrij
[pagina 116]
| |
GHeluckick en salich sijnse Heere,
Die in v huys moghen woonen,
V soete presentie verheucht haer seer,
Reyn liefde sy v betoonen,
Sy louen v inder eeuwicheyt,
Dat ghy soo schoonen stadt hebt bereydt,
Om v dienaers daer in te croonen,
Dees stadt is uytghenomen schoon,
Sy en sal oock niet verwoesten,
Want het is uwen heylighen troon,
Wie en sou daer niet naer lusten,
Daer altijt ghenuchte is sonder verdrach,
Daer duysent iaer is als eenen dach,
Wel haer die daer in rusten.
Soeckt dese stadt doch alle gaer,
En wilt die werelt laten,
Haer mueren sijn als Jaspis claer,
Als fijn goudt sijn haer straten,
Van ghesteente en van peerlen net,
Soo zijn haer poorten fraey beset,
Sy is schoon bouen maten,
Die inwoonders van dese stadt Godts reyn,
Sijn verciert met blijnckende cleeren,
Sy hebben hier in dit aerdtsche pleyn,
Ghedient den Heer der Heeren,
Haer lampen verciert met olie saen,
Tot den Bruydegom zijn zy ingegaen,
In die vreucht die niet en sal keeren.
Dit is haer meeste vreucht ghewis,
Die sy hebben waerachtich,
Godt claer te aenschouwen ghelijck hy is,
In sijn Goddelijck wesen crachtich,
Van sijn claer blijnckende aenschijn goedt,
Vloeyt alle ghenuchte en vreuchden soet,
Dus louen sy hem aendachtich,
Sy hebben oock vreucht en melodije
Te aenschouwen die schoone vriendinne,
Maria Godts moeder en maghet blije,
Die hemelsche Coninginne,
Die neghen chooren der Enghelen ient,
| |
[pagina 117]
| |
Die schoonheyt der hemelen excellent,
Dit verheucht haer hert en sinne.
Haer vreucht die is onsprekelijck,
Die haer nu is ghegeuen,
Om dat sy weten sekerlijck,
Dat haer namen zijn gheschreuen,
In het boeck des leuens reyn onbevleckt,
Dat maeckt haer vreuchden gheheel perfeckt,
Dat sy eeuwich daer sullen leuen.
Daer en is gheen droefheyt oft verdriet,
Gheen lijden en mach haer crencken,
Maer wat daer is, dat en weetmen niet,
Gheen hert en cant bedencken,
Die schoonheyt van dese nieuwe stadt,
Met al haer glorie vreucht en schat,
Sal Godt sijn dienaren schencken.
Ghy edele Christianen fier,
Wilt dit doch wel versinnen,
En wilt die werelt versmaden hier,
Om dese stadt te winnen,
Noyt menschen tonghe en heuet verbreyt,
Wat glorie onsen Heere heeft bereyt,
Die hem te recht beminnen.
Ghy Princen en Princerssen fijn,
Nae dese stadt wilt haken,
Laet die dinghen die daer beneden zijn,
En dat bouen is wilt smaken,
Hier neerstelijck op v leuen let,
Want soo wat met sonden is besmet,
En sal dees stadt niet ghenaken.
|
|