|
| |
Een nieu gheestelijck Liedeken, van die heylighe Passie en bitter lijden ons Heeren Jesu Christi, op de wijse: Na liefde comt groot lijden.
O Heere mijn Godt verheuen,
Mijn lieuen Bruydegom reyn,
Wat lof sal ick v gheuen,,
Hier in dit aertsche pleyn,
Voor alle v pijne en lijden eersaem,
Die ghy hier hebt geleden,,
Seer veel hebt ghy gheleden,,
Int Hofken mijn Bruydegom soet,
Uwen Vader hebt ghy ghebeden,,
Ghy sweeten water ende bloet,
V siele was droeuich tot inden doot,
Een Engel quam v troosten,,
Ghy hadt soo grooten verlanghen,,
Daerom liet ghy v vanghen,,
| |
| |
Al van die Joden werwoet,
Sy werpen v neder ter aerden wreet,
Hoe dat sy v trackteerden,
Niemant te recht en weet.
Sy hebben v daer ghebonden,,
V Apostelen die daer stonden,,
Sy vloden van v seer snel,
Alleene moest ghy die wijnpersse treen,
Wie sout wtspreken connen,,
Wat ghy daer hebt gheleen.
Sy leyden v voorts met crachten,,
Sy quamen met groot ghedruys,
Tot Annas sy v eerst brachten,
Daer die Princen der Priesteren waren vergaert,
Van slagen en tormenten,,
En wert ghy niet ghespaert.
Daer wert ghy seer beloghen,,
Beschuldicht met logenen vals,
Begeckt, bespot, bespogen,,
Sy verbonden v aensicht en riepen quaet,
Nu propheteert ons Christe,,
Wie ist die v daer slaet.
Van daer ginghen sy v leyden,,
Tot den Rechter Pilatum coen,
Een wreede doot sy verbeyden,,
Die sy v aen souden doen,
Van daer wert ghy na Herodem gheleyt,
Wert v valscheyt op gheseyt.
Och hoe veel hebt ghy verdragen,
In v maechdelijck lichaem teer,
Met gheesselen en met slaghen,
Doorwonden sy dat soo seer,
Daer ghy naeckt aen een colomne stont,
Van den hoofde tot den voeten,
Waert ghy gheheel doorwont.
Mijn lieue Bruydegom schoone,
| |
| |
Hooueerdicheyt in my verdooft,
Een sware doornen Croone,
Die druckten sy in v hooft,
Soo wert ghy van Pilatus den Joden vertoont,
Met eenen Purpuren mantel,
En doorne Croon ghecroont.
O rechtveerdichen Rechter pure,
Die alle menschen oordeelen sult,
Van Pilatus den rechter sture,
Soo waert ghy om onse schult,
Onrechtueerdich verwesen, verdoemt totter doot,
Als een Moordenaer boos en snoot.
V eyghen Cruys moest ghy draghen,
Dat noyt moordenaer heeft ghedaen,
Men hoorden schreyen en clagen,
Die vroukens met droefheyt beuaen,
Doen ghy na den berch Caluarien ginckt,
Metten swaren Cruys geladen,
Daer ghy namaels aen hinckt.
Daer hebben sy v ontcleet,
Sy setten v op eenen steene,
Tot dat het Cruys was bereet,
Met v maechdelijc lichaem vol wonden doorstraemt,
Voor alle die dat saghen,
Waert ghy soo seer beschaemt.
O ghy Lammeken sonder vlecken,
Wt oprechter liefden voorwaer,
Liet ghy allen v leden wtrecken,
Op dat weerdighe Cruys eerbaer,
V heylighe handen en voeten minioot,
Sloeghen sy aenden Cruyce,
Met plompe naghelen groot.
Hinckt ghy leuendich aen het Cruys,
Om die sondaren te ontfermen,
Daerom zijt ghy gheoffert op desen Outaer,
Om den Vader te versoenen,
| |
| |
Die Joden seer blasfemeerden,
Grooten laster en schimpicheden,
Hebben sy teghen u gheseyt,
Maer ghy Heere badt voor v vyanden coen,
Vader willet haer vergeuen,
Sy en weten niet wat sy doen.
Door dit ghebedt seer crachtich,
Riep den Scheeker ootmoedichlijck,
O Heer weest my ghedachtich,
Voorwaer spraeckt ghy met woorden wijs,
Heden sult ghy noch wesen,
Hinckt ghy aen het Cruyce bloot,
Uwen Vader hebt ghy ghebeden,
Ghy waert in soo groote noot,
Heloi Heloi riept ghy certeyn,
Waer toe hebt ghy my ghelaten,
Mijn Godt mijn Vader reyn.
V Moeder die weerdighe Vrouwe,
Die daer by v Cruyce stont,
Met droefheyt en grooten rouwe,
Was haer Moederlijck hert doorwont,
Ghy spraeckt tot haer, Vrouwe aensiet uwen Soon,
Siet hier v moeder schoon.
My dorst riept ghy terstont,
Een sponsie met edick en galle,,
Brochten sy aen uwen mont,
Met edick en galle wert ghy ghelaeft,
Die leuende water en gaeft.
Als ghy desen Dranck smaeckten,,
Van die Joden dat boos gheslacht,
Die bitter doot v ghenaeckten,,
Ghy riept het is al volbracht,
| |
| |
Dat in de Schriftuere van v was gheseyt,
Dat hebt ghy al te samen,,
Volbracht met lijdsaemheyt.
Die Sonne verduysterde seere,
Daer was aertbeuinge groot,
Want ghy haer Schepper en Heere,
Waert inden wtersten noot,
Ten lesten riept ghy int aertsche foreest,
Beueel ick mijnen Gheest.
O edele Prince verheuen,,
Die v heylige siele en leuen,,
Voor v schaepkens hebt gheset,
V sy lof en eere victorie groot,
Die voor ons zijt ghestoruen,
Dit leideken moetmen singhen verstaet mijn leere,
Nota, Met aendachtighe deuotie danckbaerheyt en eere.
Anders waert een geckspel voor onsen Heere.
|
|
Auteursrechtvrij