|
| |
Een nieu gheestelijck Liedeken, Op de wijse: Tis heden den dach van vrolijckheyt
Comt de Heer der Heeren goet,
Tot zijn heylighe Tempel,
God, die eewich triumpheert,
In Heerlijckheyt domineert,
Int midden des Tempels saen,
Hebben wy hem nv ontfaen,
Om haer eenige Sone teer,
Daer te offeren voor den Heer,
Nae de wet des Heeren siet,
Dat met weerdicheyt is gheschiet,
| |
| |
Siet daer was een mensch eersaem,
Seer goet en rechtueerdich,
Den heylighen Gheest voorwaer,
Was in hem met gratie claer,
Die hy als nv sach certeyn,
Door Godts Geest een Tempel waert,
Want hy vant aldaer present
Ontfinck hy dat kindeken soet,
In zijn armen met ootmoet,
Met herten gheheel verblijt,
Hy heeft Godt ghebenedijt,
Het Kint met zijn moeder,
Hy sprack met woorden oprecht,
Heere laet nv uwen knecht,
Mijn ooghen hebben ghesien,
Siet een Prophetersse snel,
Was daer oock met vreuchden,
Sy sprack op dat selue pas,
Dat hy den verlosser was,
Sijn glorie heeft sy verbreyt,
Lof en eer van hem gheseyt,,
| |
| |
Godt zijn Vader inden troon,,
Met twee tortelduyfkens cleyn,,
Losten sy haer Sone reyn,
Seer bequam nae Moyses wet,
Nae haer Stadt van Nazaret,,
Gloria hoocheyt en cracht,,
Die als heden is ghebracht,,
Van zijn lieue moeder fijn,,
Die wy oock eerende zijn,
Met lofsanghen in den Gheest,,
|
|
Auteursrechtvrij