Een nieu devoot geestelijck lietboeck

Een ander gheestelijck nieu Jaerliedeken, Op de wijse alsoot beghint.

Ghy Kinderen van Syon wilt nv opstaen,
Wten slaep der sonden gaen,
Soo v Paulus doet vermaen,
En wilt in v sonden niet versmooren,
Maer doet nu Christum den Messiam aen,
Die een suyuer Maghet saen,
Door den gheest Godts heeft ontfaen,
En van haer in Bethleem gheboren,
Ghesproten wt Abrahams saet,
Hy is onsen Advocaet,
Een ghetrouwe middclare,
By den Vader delicaet,
Daer versoet hy ons misdaet,
In desen nieuwe Jare.
Nu is de beloofte des Vaders volbracht,
Die soo langhe was verwacht,
Van het menschelijcke gheslacht,
Is nv in die werrelt ghecomen,
Den duyuel is nv berooft van zijn macht,
Door dees suyuerlijck dracht,
Die verlicht heeft ons herten ghedacht,
En die duysterheyt van ons ghenomen,
Hy is dat waerachtich licht,
Door zijn liefelijck aensicht,
Alle donckerheyt wort clare,

[p. 30]

 

Nv tot zijnder eeren dicht,

 

Gheestelijcke sanghen sticht,

 

In desen nieuwe Jare.

 

Den eewighen vrede wort nv vertelt,

 

Van die Enghelen vermelt,

 

By die Herders op het velt,

 

Hierom laet ons in Godt vrolijck wesen,

 

Den Vader is nv te vreden ghestelt,

 

Sonder siluer oft ghelt,

 

Sijn wy wt des vyants ghewelt,

 

Door het bloet van desen Soon ghepresen,

 

Die daer als een Pellicaen,

 

Sijn iongheren sal versaen,

 

Met zijn dierbaer bloet eerbare

 

Comt tot hem die zijn belaen,

 

Soeckt en bidt ghy sult ontfaen,

 

In desen nieuwe Jare.

 

Princelijcke Princen dees gratie bekent,

 

Die ons als nv is ghesent,

 

Van Godt onsen Vader excellent,

 

Wilt hem lof en danckbaerheyt bewijsen,

 

Hy heeft ons verlost van dat helsche torment,

 

En die oude wet ghe ent,

 

Door zijnen lieuen sone ient,

 

Wilt hem met die Seraphinen prijsen,

 

Hem sy lof hoocheydt en eer,

 

Die ons arme kinderen teer,

 

Verlost heeft allegare,

 

Laet ons swijghen nemmermeer,

 

Om te loouen onsen Heer,

 

In desen nieuwe Jare.