|
| |
| |
| |
Gheestelijcke Liedekens ende Leyssenen.
Een nieu Gheestelijck Leysliedeken, op de wijse alsoot begint.
Sedt allen druck besijden,
Weest nu vrolijck, verheucht u inden Gheest,
Laet alle droefheyt varen,,
Met die Engelsche scharen,
Singt nu lofsanck, in dese hooghe feest.
Godts soon is neer ghevloten,
Dat eewighe woort is gheworden vleeschs certeyn,
Sijn weelde is te wesen,,
Met die menschen ghepresen,
Daerom heeft hy ghewoont met haer ghemeyn.
Is ons een rieckende blome voort ghebracht,
Seer langhe iaren na hadden ghewacht.
Die Werelt was in vreden,,
Keyser Augusto te wesen onderdaen,
Sy werden al beschreuen,,
Om haer tribuyt te gheuen,
Soo dat ghebodt deur de wereldt was ghegaen.
To Bedlehem naet betamen,,
Om datmen haer daer oock beschrijnen sou,
Daer wert die Maghet moeder,
Die sy ghebaert heeft sonder wee oft rou,
Sonder droefheyt oft pijne,,
Haer eenighen zoone op den Kersnacht ghebaert,
Als een Bruydegom reyne,,
Soo quam hy voort certeyne,
Wt zijn slaepcamer pure, soo David ons verclaert.
Ghelijck den groenen doren,,
Die Moyses sach te voren,
Dat hy stont en branden, en hy bleef euen schoon,
Soo is oock Maecht ghebleuen,
| |
| |
Nochtans is sy moeder van eenen ionghen soon.
Ghelijck de sonne crachtich,,
Die niet en quets warachtich,
Met haer claer stralen, t’ghelas daer sy door schijnt,
Soo is van haer geboren,,
Die met zijn claerheden, ons duijsterheyt verdwijnt.
Daer de herderkens laghen,
Een claerheyt die zy saghen,
Tot haer soo heeft die Enghel Godts geseyt,
In Bedlehem wilt hem soecken,
Ootmoodelijck in een Cribbeken gheleyt.
Die Engelen inden troone,,
Singhen lofsanghen schoone,
En zy vercondighen een groote blijschap fijn,
Sy brengen inder eerden,,
Den peys van grooter weerden,
Den menschen die van goeden wille zijn
Die herders naer verclaren,,
Van die Engelsche scharen,
Ginghen te Bedlehem, soo ons Lucas seyt,
Daer hebben sy gevonden,,
Hem in doecken ghewonden,
Die Hemel en aerde vervult met vrolijckheyt.
Laet ons nu oock bereyden,,
En gaen sonder berbeyden,
Inde stadt van David al inden armen stal,
Ons broeder is daer comen,,
Certeyn tot onser vromen,
Die ons van sonden gheheel verlossen sal.
Wy moghen hem wel louen,,
Den Coninck van hier bouen,
Die voor ons mensche gheworden is voorwaer,
Door zijn goetheyt verheuen,,
Van ons groote sonden en misdaden swaer.
Hierom soo laet ons prijsen
| |
| |
Laet ons hem nu prijsen den iongen Coninc schoon,
Gloria sy hem inden hooghen troon.
Die van Maria gheboren is, certeyn
Sijn liefde is seer crachtich,,
Hem looven wy eendrachtich,,
Met geestelijcke sanghen in dit aertsche pleyn.
|
|
Auteursrechtvrij