Een nieu devoot geestelijck lietboeck

Een nieuw vrolijck Leysliedeken: op de wijse: In dulce iubilo, singet en weset vro.

GHy die in droefheyt zijt,,
Staet op tis nu den tijt,
Om wt den slaep t’ontspringhen,
V sonden maeckt nu quijt,
Aenhoort dees soete dinghen,,
Sy brenghen ons iolijt,
D’engelen sonder nijt,,
Zijn gheheel verblijt,
Hierom sy lofsanck singhen,,
Den Heere ghebenedijt.
Een maecht heeft voort ghebracht,,
Godts soon van grooter macht,
Door den Gheest Godts ghepresen,,
Wt Coninck Dauids gheslacht,,
Hy sal ons Leytsman wesen,,
Al door zijn eyghen cracht,
Dese suyuer dracht,,
Was soo langhe verwacht,
Dat sy ons sou ghenesen,,
Beuryen van den nacht.
Laet ons nu vrolijck zijn,,
Met dit cleyn kindekijn,,
Het welck ons is ghegeuen,,
Van Godt den Vader fijn,,
Door hem sullen wy leuen,,
Eewelijck sonder pijn,
Teghen doots fenijn,,

[p. 10]

 

Gheeft hy olie en wijn,

 

Hierom wilt hem aencleuen,,

 

Hy is ons Medecijn.

 

Hy is den Pellicaen,,

 

Die met zijn bloet seer saen,

 

Sijn iongeren sal spijsen,,

 

En haren dorst versaen,

 

Tis recht dat wy hem prijsen,,

 

Hy heeft voor ons voldaen,

 

Comt die zijn belaen,,

 

Bidt ghy sult ontfaen,

 

Hy sal v troost bewijsen,,

 

Als den Samaritaen.

 

Lof sy den Prince net,,

 

Die nae der Jootscher wet,

 

Eerlijck wert besneden,,

 

Soo Lucas ons dat set,

 

t’Serpent heeft hy vertreden,,

 

Onder die voet verplet,

 

Broeders hier op let,,

 

Eert Godt doort ghebedt,

 

Looft hem met vrolijckheden,,

 

Want hy is sonder smet.