Een nieu devoot geestelijck lietboeck
(1605)–Nicolaes Janssens–
Auteursrechtvrij
[pagina 5]
| |
Totten goetwillighen Leser, oft Sangher.
Hier vvt sult ghy vveten mijn meyninge bequame
VVaerom dat ick gemact heb dese liedekens claer,
Niet om eer van de vveirelt oft groote fame,
Maer ter eeren Godts, en zynen heylighen name,
En tot een stichtinghe van alle menschen voorvvaer,
Bysonder voor die gheestelijcke Maechden eerbaer,
Om tot soete deuotie haer herten te trecken,
Dat sy Godt souden louen met die Engelsche schaer.
Met die Hemelsche Gheesten reyn sonder vlecken.
Om die droeuighe herten tot vreucht te vervvecken,
Dat sy haer inden Heere oock souden verblyden,
Hier toe dese gheestelijcke liedekens strecken,
En om Godts lof en Glorie daer me te belyden,
VVantmen Godt moet louen tot allen tyden.
Looft Godt vanden Hemel nae Dauids verclaren,
VVilt hem gebenedyen zijnen lof openbaren,
Singt den Heer in uvvet herten na Paulus vermaen,
Gheestelijcke Liedekens bly sonder besvvaren,
Met orghelen, Musiken, en soete snaren,
Met alle Hemelsche melodye saen,
Hierom heb ick mijn vvterste neersticheyt gedaen,
Om dese liedekens te componeren,
Op dat Godt, lof, eere, en glorie daer door sou ontfaen,
Van alle goede menschen dit is mijn begheren,
Als ghy niet en cont bidden oft contempleren,
Door traecheyt, verstroytheyt, daer ghy my zyt omhangen.
Dan moechdy den Heere vvel dancken en lauderen
Met gheestelijcke liedekens en lof-sanghen:
Daer hy lof en glorie door mach ontfanghen.
Ghy benaude van herten gequelde sinnen,
Die dicvvils besvvaert zijt met droefheyt van binnen,
| |
[pagina 6]
| |
Singt den Heere lofsanghen soo Iacobus verhaelt,
Op dat ghy v droefheyt met vreucht meucht vervvinnen,
Met vrolycker herten den Heere beminnen,
Die met een eeuvvighe blyschap zijn dienaers betaelt,
Op dat v droeuich herte mach vvorden doorstraelt,
Met gheestelijcke vreucht en melodye,
Soo singt dese liedekens vry ongefaelt,
Sy sullen veriaghen v melancolye,
V vremde gedachten en fantasye,
En soete deuotie int herte dringhen,
Diese vvel aendachtich deuotelijck singhen.
VViltse doch singhen deuotelijck aendachtich
Dat bidde ick v vriendelyck met smeecken clachtich,
Niet in ydelheyt oft lichtueerdighe seden,
Maer tot lof en glorie van Godt almachtich,
Om soete deuotie te cryghen vvaerachtich,
Hier toe sult ghyse singhen met vveerdicheden,
Op dat ick sou cort maken en sluyten myn reden,
Soo begeere ick van v goede herten ghepresen,
Dat ghy my vvilt ghedencken in v ghebeden,
Die dese Liedekens sult singhen oft lesen,
De Heere vvil ons van alle quaden genesen,
En verstercken in alle deuchden verheuen,
Op datvvy oprechte dienaers van hem mogen vvesen,
Om naermaels te comen in zyn eeuvvighe leuen,
Tot sijnder eeren is dit gemaeckt en gheschreuen,
Tot stichtinghe van alle menschen generale.
Soo is dit cleyn boecxken in prent vvtgegeuen,
Door my NICOLAES IANSEN een minnaer loyale,
Van die vvitte Roosierkens tot Roosendaele.
|
|