Christelijck vermaeck

bestaende in verscheyden stichtelijcke rijmen en gesangen

Gheestelijcke strijdt.

Toon: Forgs Galiaerde.

1 DIe voor noodt en groote plaghen is uytnementlijck bevreest,
Stelle tot een vlijtigh waken sijn (schoon onghenegen) Geest,
Op dat, of de roovers quamen, met ghewelt en grooote macht,
En niet eer en wilden rusten voor de Ziel was omghebracht:

[p. 219]

 

Niemandt dan en hoef te vreesen, wijl de sinnen onvermoeyt

 

Van den loomen, dicken sluymer sich dan meer tot strijden spoeyt;

 

Die met Godt-verlichte ooghen siet den boosen strijder aen,

 

Hoewel lustigh in de wapen, sal hem wel ter neder slaen.

 

2 Maer daer moeten wapens wesen, 'tBidden zy het Harrenas,

 

En de Liefde zy den Degen, en 't Geloof het Cortelas;

 

Hope sal de Ziel verquicken van den strijder in den strijdt,

 

Hope sal de droeve ziele maecken door de hoop verblijdt.

 

Hier moet sterckte, kracht, vertrouwen, hier moet wesen vaste hoop,

 

Hier moet slaghen van betreffen drijven Vyandt op de loop;

 

Sulcke-slaghen, die den strijder van den Ziel-verderfbren strijdt

 

Sijnen koker tref aen stucken, en sijn pijlen maecken quijt.

 

3 Als de schachten zijn verlooren is de macht als overmacht,

 

Dan wordt door een kloecken strijder haest den Vyandt t'onderbracht.

 

Als den Vyandt is verslaghen, en verwonnen in den slagh,

 

Billick datm' een offer blake dat 'et elck aenschouwen magh,

[p. 220]

 

Tot verheugingh, tot verblydingh, tot verheffingh van den Heer,

 

Dat hy door sijn trouwe hulpe hielp den Vyandt legghen neer.

 

O gheluck! en dubbel saligh, die den stryder hier verslindt:

 

Want nae 't winnen volght bekroonen. Saligh dan, die overwint.

 

4 Dit en is gheen vleeschlijck strijden, als 't in dese wereldt gaet,

 

Daermen menschen brenght om 'tleven, daer 'et al in droefheyt staet;

 

Daermen mannen van de vrouwen, vrouwen van de mans berooft,

 

Daermen ouders van de kinders, kinders van de ouders klooft;

 

Daermen Steden helpt ter neder, en met macht sen naesten port,

 

Dat 'et alles, of door stryden, of met wil ghewonnen wordt;

 

Daermen met verslaen en smijten, groote, rijcke Trotsers voedt;

 

Daermen plengt veel We'euw en Weesen, ende veel onnoosel bloet,

 

5 Maer dit is een heyligh vechten met de sinnen en 't verstandt,

 

Teghen vleesch, en teghen duyvel, om behouden d'overhandt.

 

Soo den Duyvel wordt verslaghen, 't monster is niet beter waerdt:

 

Soo den mensche raeckt ter neder, hy is van gheen goeden aerdt;

[p. 221]

 

Maer die 't strijden aen wil vanghen met een toe-gheneyghde Ziel,

 

Teghen duyvel, vleesch, en lusten, teghen 't boos Serpents ghekriel

 

Sal den Hemel-Godt verstercken, en hem helpen in't ghevecht,

 

Tot hy alles voor sijn voeten door des Heeren zeghen leght.

 

[6] Maer dan moetmen strack niet dencken dat 'et alles is ghedaen,

 

Datmen nu mach veyligh treden, ende sonder hinder gaen;

 

Neen, hy raeckt te meer verwoedent, en hy barst van enckel spijt,

 

Dat hy heeft soo vaeck ghewonnen, nu moet blyven in den strijdt:

 

Daerom brenght hy al te berde wat hy maer verkrijghen kan,

 

En komt vaeck op't onversienste noch wel eens te stercker an:

 

Daerom moetje vlijtigh waecken, en met bidden zijn belast,

 

Datje van den boosen Satan niet meught woren overrast.