|
| |
| |
| |
Ware verdraeghsaemheydt.
Toon: Enghelsche Fortuyn. Ofte: Al wat men hier in dese wereldt siet.
Aen N.N.
MEest waent de mensch te treden in Godts Wet,
Soo haest hy maer sijn voet ter schrede set:
Maer 't is maer eerst een strijder die den strijdt
Met kloecke moet ghedaen heeft langhen tijdt.
2 Al die verdraeght de over-bitse nijdt,
De lachter-smaet, de hoon en barsse spijt,
Het straet-gherucht, tot valscheydt af-ghericht,
Voldoet 'er in sijn Christelijcke plicht.
| |
| |
3 Geen vrome ziel, die hier Godtvruchtigh leeft,
Die menighmael sijn nijders niet en heeft:
Maer hoe verwoet de vuyle leughen raest,
[E]en vroom ghemoedt blijft efter onverbaest.
4 Hy denckt en seydt, 't is Christus soo ghegaen,
De knecht en mach niet voor den Heere staen;
Hy leedt de smaedt en schande, sonder schuldt:
Dit wil ick mee door Christelijck gheduldt.
5 Die dese leer gheduerigh wel betracht,
En op 'er kracht en iIelen-voordeel acht
Die voelt op 't eyndt sijn nijders overheert,
En al sen smaedt in deught en lof verkeert.
6 Als Christus wierdt bespoghen en begeckt,
En wierdt hy niet tot weder wraeck verweckt;
Een Cristen moet hem volghen stadigh aen:
't Lam wandelt een rechtmatigh heyl'ghe baen.
| |
| |
7 Last, onghemack, door leughenen ghesmeedt,
Oorsaeckt, 't is waer, meer droefheydt dan men weet:
Maer die bemerckt wat Christus is gheschiedt,
En acht de smaedt noch onghevallen niet.
8 Een reyn gheweet en sal door vuyle praet,
Door achter-klap, of ergher in der deadt,
Niet worden vaets, of eenichsins besmet,
Noch niet besmeurt door eenich onverlet.
9 En wijl de gheest kan blijven onghereckt,
Soo wordt de proef hier scherpelijckst ghemaeckt:
Indien met dit kan draghen fraey gherust,
De ziel verheught, de laster is gheblust.
10 Nae soet komt suyr, nae suyr komt weder soet,
Suyr wraeckt de ziel, soet is't gheweten goedt;
Goedt geeft goe'n danck, quaedt werck geeft quaden loon
Goedt geeft een goud', maer quaedt een doornen kroon.
| |
| |
11 Als 't quaedt volvoert, den wercker steldt te vre'en,
Soo is de vree vervreemt van ware re'en:
Maer 't goedt voldaen, maeckt dat de reden seydt,
[I]n vollen ernst, u Heyl-kroon is bereydt.
12 Kort af, de roem die dan den Snapper haelt,
Wanneer sen hoop, en wit, een meynigh faelt,
[I]s kleyn, jae niet: want door die smalen wilt
Veel winste doen, heeft nutten tijdt verspilt.
13 Neemt in't ghedacht, verachters van de Deught,
Hoe weynigh ghy door laster winnen meught:
[I]ndien 't gheluckt, ghy maeckt u ziel beswaert,
[E]n soo het mist, soo raeckje van je paerdt.
14 List haet, bedroch, gheveynstheydt, leughen-tael,
Naemsteelingh, nijdt, eer-roovingh, smaedt-verhael
[I]s al het doen van klappers tijdt-besteen,
[V]eraerdt van Godt, van goedt en ware re'en.
| |
| |
15 Vriendinn', die weet hoe seer het herte woelt,
Wanneer't de klap in d'heetste vlaghen voelt:
Ick wensch u hert, gheduldigh in den druck,
Hier soete vree, en namaels 't eeuwigh luck.
Liever.
|
|
Auteursrechtvrij