Den schat der armen oft een medecijn-boecxken

Hoe wonderlijcken schoon den Mensche van Godt den Heer gheschapen is.

INden beghinne schiep Godt den Heere Hemel ende aerde, met al 'tghene datter inne is. Ende alst altemael volbrocht ende volmaeckt was, soo heeft hy willen maken een Ouerste ende Regent van dit groote Palleys die Werelt, waer toe hy den mensche gheschapen ende ghemaeckt heeft met een leuende ende redelijcke siele, op dat hy een Dominateur soude wesen ouer die geschapen Creaturen, ende dat hy tot een danckbaerheyt van dien Godt den Heere inder eeuwicheyt dienen ende lief hebben soude, die hem sulcken edelen Creatuere gheschapen ende ghemaeckt heeft.

[p. 36]

Want die mensche is al onghelijck anders ende beter gemaect als die onredelijcke beesten, die van God den Heere geen kennisse en hebben, want dat sijn verganckelijcke Creatueren die 't hooft hangt nae die aerde, want soo sy van die aerde zijn als sy sterven soo gaense wederom te niet ende veranderen in aerde daerse af ghecomen sijn.

Maer een mensche is eeuwigh ende onverganckelijck na de siele. Ende daerom is hy recht op gemaeckt met het hoofdt opwaert ghestreckt na den Hemel, waerom hy met recht van sommighe Doctoren geleken wort by eenen verkeerden boom, die sijn voetsel moet trecken wt den Hemel, gelijck die boomen wter aerden, na die leeringhe Pauli, die seyt: Onse conversatie is inden Hemel.

Waer toe die mensche gheschapen is na het beelt Godts, want ghelijck als wy Christenen ghelooven datter dry verscheyden persoonen zijn inder Godheyt, ende nochtans maer een onverscheyden God: Soo mede heeft een mensche dry verscheyden crachten des Siels, te weten die Memorie om te gedencken, het verstant om te oordeelen, den vrijen wil om te verkiesen, welcke crachten der sielen den mensche daer toe verleent zijn, dat hy altijdt ghedenckenisse soude hebben van sijnen Schepper, ende met sijn vernuft ende verstant Godts wonderlijcke wercken soude leeren begrijpen, ende met sijnen vrijen wille alsulcken machtigen eeuwigen Godt boven alle dinghen soude dienen ende lief hebben.

Ten laetsten heeft die mensche handen, welcke die beesten niet en hebben, om hen daer mede te behelpen, ende om kunstigh te maken 'tghene dat die mensche voor hem ghenomen heeft te doen.

Dit zijn die principale instrumenten die God de Heere den mensche verleent heeft, met welcken hy in cloeckheyt den anderen beesten te boven gaende. In welcken ghetoont wort eenderley teecken van

[p. 37]

de wijsheyt, moghentheyt ende goetheyt ons Scheppers, die ons menschen soo wonderlijcken schoon gheschapen ende ghemaeckt heeft. Soo dat de vernuftighe Philosophen noemen de menschen te zijn een cleyne werelt, overmits datmen inden mensche vint (al veel wonderlijcker) al het gheen datmen inde groote werelt vint.

Maer want wy sondighe menschen om der sonden wil, veel onghevals onderworpen zijn, in dit ellendigh dal der tranen, soo heeft onse Heere door sijn bermherticheyt geordineert eenighe middelen, met den welcken den mensche hem behelpen mach om sijn ghesontheyt te onderhouden, oft die verloren hebbende door eenige recepten met Gods gratie wederom te crijghen: alsoo in dit boecxken gheleert wort.