Van eten ende drincken.
GVlsigheydt van eten ende drincken is by naest een moeder van alle sieckten, maer natuerlijck voetsel ghenomen, houdt den mensch in goede ghesondtheydt. Die rop-sieck oft kelder-sieck gheworden is, die sal 'tselfde wederom uyt-vasten. Om sijne gesontheydt t'onderhouden soo behoortmen op sijnen gesetten tijt te gaen eten, 'smiddaeghs ontrent na den elfen, ende 'savondts ontrent na den seven. Ende men behoort eerst wat gewrocht oft gewandelt te hebben eermen gaet eten; want dat helpt tot den appetijt, ende maeckt de spijse smakelijck. Ende men behoort oock nimmermeer soo veel t'eten dan die spijse een mensche beswaert, want die hem te seer beladen met spijse ofte dranck, bysonder teghens de nacht, die slapen onrustigh, worden swaermoedigh, crijghen een stinckenden asem ende mondt, worden cortsachtigh, ende dierghelijcken meer ander quaedts comter af, oock veelderhande gherechten op een mael gegeten, is ongesont, want het maeckt quaedt bloedt. 'Tis gesont een weynigh kaes oft een korstken broodts ghegheten naer de maeltijdt om de magh toe te sluyten, om te beletten