2.
Consequitur hinc denominatorem proportionis demptâ unitate, habere eam proportionem ad unitatem, quam habet prima proportionalium ad summam reliquarum una cum ultima per denominatoremGa naar voetnoot3) divisâ, et permutando.
3.
Sequitur quoque quamcunque proportionalium divisam per denominatorem proportionis multatum unitate, aequalem esse descendentibus omnibus in infinitum proportionalibus.
Sint enim proportionales
a et
b; et
b divisa per
a/b - 1, sit
c; si ergo reliquae proportionales in eadem proportione
a ad
b sint inaequales lineae
c, erunt majores vel minores, sit ergo primum
c major proportionalibus, et sit differentia
d; inveniatur
igitur proportionalis quâ divisa per
a/b - 1. fiat
r′
Ga naar voetnoot4) minor differentia
d, ergo haec una cum omnibus proportionalibus à
b deorsum usque ad ipsam aequalis erit
c, ex ante demonstratis.
Ga naar voetnoot5) sit autem haec summa B
rGa naar voetnoot6), ergo utriusque ablatâ AB;
Ga naar voetnoot7) deberet pars
r′
Ga naar voetnoot4), quae extra AB est aequalis esse
d, tota autem
r′
Ga naar voetnoot4) minor est
d.Ga naar voetnoot8)