Oeuvres complètes. Tome II. Correspondance 1657-1659

[p. 311]

N^o 563.
R.F. de Sluse à Christiaan Huygens.
10 janvier 1659.

La lettre se trouve à Leiden, coll. Huygens.
Chr. Huygens y répondit par le No. 564.
Elle a été publiée par C. le Paige dans le Bull. di Bibliogr. T. 17.

Nobilissime Domine

Quid actum sit circa Problematum Parisiensum solutionem videbis ex hac schedulâ;¹⁾ quam iam ab aliquot septimanis misissem, nisj in animum induxissem eam Te a Clarissimo Bullialdo accepisse²⁾. Vnus illorum qui operam luserunt, vt arbitror, Vallisius est, vel alius Geometra ex Angliâ. De Pascalio autem, in suspicionem incidj eum esse qui Problemata proposuerit: Itaque ab eo praestanda est eorundem solutio quam in primo scripto solenniter promisit. Mesolabum meum³⁾ inter varias curas, tamen vtcumque absolutum est. Erit autem paucorum omnino foliorum opusculum, in quo primis propositionibus ostendj methodum exhibendj duas medias inter datas, per circulum et Ellipsim vel Hyperbolam, infinitis modis.

Addidj deinde aliquot eiusdem Problematis effectiones particulares, vt lectorj occasionem darem promouendj methodum qua vsus fueram. Demum solutionem Problematum solidorum per circulum etiam et Ellipsim vel Hyperbolam ijsdem infinitis modis, iuxta tres illas formulas ad quas reducuntur, exposuj^a). Nunc exscribitur vt ad Clarissimum Gutiscouium eat, qui editionis curam in se suscepit. desunt enim hic qui figuras eâ quâ par est ἀϰριβεία incidant; ideoque Clarissimi virj operâ, quam humaniter obtulit, vtj mihi necessarium fuit. Demonstrauj autem omnia methodo antiquorum, nec quidquam recentioris ἀναλύσεως^b) admiscuj, tum quod illam gratiorem ac notiorem arbitrarer, tum quod ἀνάλυσιν quâ in haec et similia incidj alteri operi, sj Deus vitam et otium dederit, reseruarem, cuius hoc velutj specimen est. Vtinam Tibj tuique similibus non improbetur, omne enim punctum tulisse videbor. Jnterim si quid in studijs nostris, vel a Te^c), vel ab alio, nouum emerserit, fac me, quaeso, certiorem. Quiescit enim et languet in me omnino sj quae est γεωμετριϰὴ δύναμις, nisi externâ aliquâ specie excitetur. Sed inprimis iudicium

1) Probablement le ‘Récit de l'Examen’. Voir la Lettre N^o. 560, note 32, ouvrage ^α).

2) Boulliau avait, en effet, envoyé à Huygens quelques-unes des pièces. (Voir la Lettre N^o. 561).

3) De Sluse parle ici de son ouvrage:
Mesolabvm sev Dvae Mediae Proportionales inter datas per Circvlvm et Ellipsim vel Hyperbolam infinitis modis exhibitae. Accedit Problematvm qvorvmlibet solidorvm effectio per easdem curvas, ijsdem modis & Appendix de eorum solvtione per circulum et parabolam. Leodij Eburorum. Typis I.F. van Milst. cIɔ.Iɔc.lix. in-4^o.
Cet ouvrage, qui est fort rare, fut réimprimé avec additions en 1668.

a) praeclarè. [Chr. Huygens.]

b) miror quomodo extrà analysin explicuerit ista. [Chr. Huygens.]

c) inventio mea. [Chr. Huygens.]

[p. 312]

tuum expecto^d) de Clarissimi Bullialdi Geometricis circa Spirales⁴⁾ (ni fallor), quae apud Bibliopolas nostros tandem nactus sum. Vale Vir praestantissime ab eo qui constantj affectu εὔχεται εἶναι

Tui obseruantissimus Renatus Franciscus Slusius.

Leodij, x annj 1659.

d) quasi vero ipse judicij incertus sis. [Chr. Huygens.]

4) Ismaelis Bvllialdi. De Lineis Spiralibvs Demonstrationes novae. Parisiis, Apud Sebastianvm Cramoisy Regis & Reginae Architypographum: et Gabrielem Cramoisy, vià Iacobaeâ, sub Ciconiis. m.dc.lvii. Cvm Privilegio Regis. in-4^o.