|
| |
| |
| |
No 363.
J. van Vondel à Christiaan Huygens.
[1656.]
La pièce se trouve à Amsterdam, Acad. Royale des Sciences.
Elle a été publiée dans les Korenbloemen de Constantyn Huygens, père.
Spore voor den edelen gestrengen Heere, CHRISTIAEN HUIGENS, zoone van den Heere van Zuilichem &c. dat hy zyn heer vaders gedichten het licht gunne.
Zoon, vol geest, die uwen Vader
Afbeelt, niet alleen in print,
Maer in deught en geest noch nader,
Naezweeft, die des Vorsten blaêren,
In de legers en in 't hof,
Tekende, eene ry van jaeren,
Die, in 't midden van het woelen,
Ledige uren stal, of vondt,
Om den dichtlust frisch te koelen,
Uit de Hoefbron, met den mont
Het doorluchtigh nat te proeven,
Die zyn hulp en gunst behoeven,
Door wiens kracht men profeteert:
Christiaen, waerom verlangen
Wy zoo lang naer 't eeuwigh werck
Van uw Vaders dicht en zangen,
In Apolloos Duitsche kerck?
Waerom wil dees zon niet klimmen,
Die beneden d' oostkim staet?
Helpze eens rustigh op de kimmen,
Na dien traegen dageraet.
| |
| |
Duizent duizent nachtegaelen,
Rondom Hofwyck, en den Haegh,
Zullen 't edel licht onthaelen,
Even vrolyck, even graêgh.
Laet ons hart niet langer quynen
Om het uitstel van dit licht,
Dat ons Neêrlandt wil beschynen
Met zyn hemelsch aengezicht.
Wy verwachten met gebeden
Eenen bloemhof, milt van geur,
Ryck door zyn verscheidenheden
Van gedaente en levend kleur;
Een bancket voor keurige oogen;
Een muzyckfeest voor 't gehoor,
Als de ziel, om hoogh getogen,
Naer de wolcken vaert deur 't oor.
Wy verwachten gulde spreucken;
Lessen, van geene eeuw te kreucken;
Zedevormers van 't gemeen;
Vol van kunst en wetenschap;
Tafereelen, waert te vryen;
Honighkorven, zoet van sap.
Die nu boeckekamers zoecken
Vinden dan, in een trezoor,
In een eenigh boeck, vol boecken,
Wat ze oit zochten na en voor,
Al den dichtbergh in een' dichter.
Keur van stof, en keur van maet,
Kort of langer, zwaer of lichter,
En gepast op ieders staet.
Leefde uw Vader voor een' ander,
Voor zyn lant, voor zich ten deel,
Laet ons hooren, 't een na 't ander,
Wat de Hollantsche Orfeus speel'
| |
| |
Onder linde, in bosch, en dreven
Daer de beeck langs d'oevers streeft,
Alle zangers om hem zweven.
Eer hem dus, terwyl hy leeft.
|
|
Auteursrecht onbekend