Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 370]

[4] Op de Ledige uuren van de Heer Constantin Huygens.

Le'ege luyden die uw jaeren

Meest in ledicheyt verslijt,
Wilt wat van u le'egen tijt
Voor dees' leedicheyt bewaeren,

Daer't onledichste gemoet

Sich sou eerder aen vergapen,
Als de leeghste mensch aen't slaepen
Schoon hy droomde noch zoo soet.

Nut van veeler leege daegen

Is een sluymerighe geest.
'tNaeste maeghschap van een beest
Is een luye leege-wagen.

Maer dat's Huygens le'ege tijt,⁺

Die de best bestede nachten
Van de besichste gedachten
Haere ledicheyt verwijt.

Huygens onbestede uuren

Sullen, 'tgeen een ander heyt
Op sijn sweet en arrebeyt,
En sijn jaren, wel verduren.

'tLof van't groene Lindehout

Sal noyt grijse tijt verdelgen,
Of de weelderige telgen
Wierden schoon noch eens zoo out.

'kSie de alderjonxste jaren

(Daer hy't Kostelijcke Mal
Me' verbeent en dreycht ten val)
Voor wat kostelijckx bewaeren.

Sijn bespraeckte Schildery

Sietmen meenich mensch in sweeven,
Hoe't behoort, en hoe wy leven.
'tLeven heefter schier niet by.

Staet wat. loopter zoo niet over

Eer u mallicheyt vereeldt,
Leer' we van ons eygen beeldt,

+ Otia

[p. 371]

 

Of 'tmistellen wort noch grover.

 

Teere hertjes die de Min

 

Noyt genoech en hooren prijsen

 

Moetmen met wat anders spijsen.

40

Hier steeckt vry wat soutjes in.

 

Huygens u vervoerend dichten

 

Heet een ongemeene kracht,

 

Die het leest, die leert en lacht.

 

Wie zou nutter rijmen stichten?

45

Rijmen die een yeder een

 

Wil, maer niemand kan volloven,

 

Stijgend' alle nijt te boven,

 

Dat wel eer onmooglijck scheen.

 

Orpheus zangerige snaeren

50

Kosten, daer het zoet geluyt

 

Van sijn smeeckelijcke Luyt,

 

'tGift der slangen uyt doen vaeren.

 

Huygens 'ksie dat door u rijm

 

Al het onweer is gaen leggen

55

Van een deel vergiftich seggen,

 

En de Nijt die leyt in swijm.

 

 

 

i.v. burch. i.c.