Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 369]

[3] Sonnet op de Ledighe uyren Van de Ed. Here Constantin Huygens.
Ridder.

Wat Hoff doet sich hier op voll allerleye bloemen

Van serpe jockery, van deftigh' Hemel-praet,

Van heylsaem' bitterheyt, van nutte Zeden-raet,

Van Minnekoosery, het geen wy vrijen noemen.

En ginder in de paen staet affgeschildert hoemen

Sich quijten sal nae plicht in opgeleyden staet.

Ghy die uw snoepich oogh' op aerdsche bloemen slaet

Verstondt ghy deess' te recht ghy soutse hooger roemen,

Uw' Tulp die rijst, en swijmt. Uw schoone Violier

Narciss' en Hyacinth, en rieckend Eglentier

End' al het aert-tapijt de Winter komt berooven:

Maer dese bloemkens, die haer onverwelcte blaen

In't bloeyenst' van de jeucht soo statich open slaen

Ons in den Somer-tijdt een¹ Winter-ooft beloven.

laurens reael.

1 Dat duyrt langhst. Victurus genium debet habere liber.