Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 342]

[117a]^(aant.)

Wijder gaept nu Brosterhuisen,

Nu'er hoop is dat u sluisen
Sullen braecken soo veel nats,
Soo veel fraeijicheidts en schats
Als de Heijnste-bron oijt storten.

Woudt ghij mijn verlangen korten

Eed'le dichter daer ghij't reckt
Mits het maer bij drupp'len leckt
'T lieve nat daer't bij kan raecken;
(Even als't de visjes smaecken
Soo't door d'horden van de fuijck
Reepelt in haer banghe buijck!)
Dan souw door mijn graeghe lippen
U ghedicht vol op in glippen,
Niet becrompen door een cloof
Daer't wel eer lancks heenen schoof,
Dan souw d'anghel van u net'len
Mij en ijeder heijlsaem ket'len
Op de maet van't soet gheluijdt
Dat een doofmans oor ontsluijt.

Laet meer setters onderwijlen

Met haer letters wonder ijlen;
'Tsal u drucker slaeven doen
En te radder draeven doen,
Laetse door het natte sweeten
Haer verkluemde leeden beeten;
Dat u binder menich bladt
Voor mij in te rijghen vatt'.
Laet de voerman dan van Ley'en
Vrij sij[n] swiepje scherper breij'en,
Om te rennen met de meer
Of hij voer op't Sonne-veer,
Wilt hem met een pack bedecken
Dat een draegher souw verrecken;
Als hij soo ruckt aen de bel,
'K wedd' de meijdt die seijdt, 't is wel:
Koom ick dan mischien daer oover
Dat hij staet en bruldt wat groover;
'K sal hem stracks die stiere-stroot
Stoppen met een biere-goot,

[p. 343]

 

En voor d'alderquaetste antwoordt

 

Segghen, maet, com steeckje handt voort,

 

Daer's je gheldt voor't waerde pack

 

Dat je hier brengt onder't dack.

45

En nae't breecken van mijn vasten

 

Sal ick hem weer gaen belasten,

 

Dat hij u gehandicht dra,

 

Dit, of dierghelijck bijna.

 

'K heb gheweest aen't reeghel-pluijsen

50

En (soo ghij segt) aen't door-luijsen

 

Van de vellen; soo'ck begost

 

Dacht ick stracks, wat vaster kost!

 

Jovis doch[t]ers sijn verlost

 

Van drije drijemael jonghe musen:

55

Khael mjn wensch niet door den hals,

 

Want mijn ghissen is niet vals

 

Meer sal ick niet segghen, als

 

Wijder gaept nu Brosterhuijsen.