Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 297]

[106] Schevering.^{(aant.) (aant.)}

Al waer't oock Schepering, de naem betaemde mij,
Zoo pass ick op het nett en 'tsiltige getij;
Ghij weet het leckren Haeg die zess gevoerde Vissen
Voor drij gedragene vermuijlen kont en missen.
Noch is mijn Wagen ruijm mijn' Pincken dubbel waerd;
Mijn' Pachters prijsen oock sijn Zeijlen bijder aerd
Voor d'oude waterkonst die 'tgoud soo verr gaet halen:
'tIs waer noch vinn, noch veer en kan hem onderhalen,
Noch Aeols hollen aêm, noch Titans helle tredt,
Hij loopt het al verbij, maer hunluij alltijd met.