Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 209]

[57] Een rijcke Vrijster.^{(aant.) (aant.)}

Sij is een' Kermiss Gans, die menigh' Boer ontslipt;
Een' korsele Goddinn, die 'tmeerendeel belipt
Van hare Priesteren; een been van dusend rekels;
Soo menigh' jonghen bill een bolster-bedd van hekels;¹
Een gulde pijl van 'tkind dat Venus Moeder heet;
Een sonderling gediert, dat Amber-droppen sweet,
En roosewater pist; een' duijv' voor alle tillen;

Sij kan all wat sij will, behalven ijet te willen;

Sij is een' Vrijer-wann; een schuijm-spaen vande Jeughd;
Sij quelt sich in de keur, en 'tis haer meeste vreughd;
Sij kan van dusend een den Maskerlapp ontbeeren,
Elck Vrijer is een' Moll, en 'tvleesch gelt nae de veeren;
Haer sproete-plecken sijn onsichtbaer of van goud;
Tijd, die de vellen ploeght, en maeckt haer nemmer oud;
Men vrijdse bij Gesant, haer bij-zijn is te derven
Vermits haer' schilderij, de Grondkaert van haer erven;
Hoe haer' bors grooter gaet, hoe Sij meer Maeghdoms heeft,
Die erger dencken derft verdient niet dat hij leeft;

Sij is het Venus-beeld der Parisen van heden,

Daer Juno noch om lacht, waer' Pallas maer te vreden;
Haer ooghe spreeckt Schiedams, sijn uijtgestraelde geest
Betoovert Menschen-vlees, maer Beesten onnae meest;

Haer wapen is een Koeij in klaverveld ter weiden,

Die overgeten schijnt, en vande melck will scheiden.
Den Helm is d' opperhuijv van Landvrouws Koren-tass,
Een stock-bors inde Kroon geswollen van 'tgewass,
Het loofwerck om end om sijn leckere pampieren,
En liever parckement, daer Segelen aen swieren;
Haer' Boomen van geslacht sijn Bogaerds sonder endt,
Dat's van het oudste Eêl, of Eva is ontkent;
Al is sij kladdpapier sij heeft vergulde kanten,
En die de hand mishaeght die kustse door de wanten;

Sij haeckt nae Trouwens nacht, en vreest hem bet en bet;

De Bruijdt en 't Vrijster-rijck gaen t' eener uer te bedd;²

1 Nullam invenies quae parcat amanti. Iuven.

2 Imperat ergo viro sed mox haec regna relinquit. Iuven.

[p. 210]

35

Dus valt haer 't Jae-woord hard, en 't Neen niet min, om 'twachten;³

 

Daer's onraed voor haer Door, men trommelter bij nachten;

 

Haer' bell is affgeluijdt, de klepel roept gena'

 

Van soo veel geesselings, de Dorpel, Mannen sta,

 

Mijn rugg-been gaet ter plett; haer' stoele-sporten schreewen

40

Van onverduldicheit als hongherighe spreewen;

 

D'een heetse Roos of Sterr, en d' ander Sonn of Maen;

 

Maer meeste van gevoel, wanneer van waer-raeck-aen.

3 Ardeat ipsa licet, tormentis gaudet Amantis. Iuven.