Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 198]

[50] Mijn' Wederantwoord.^(aant.)

Jae, danck hebt, beleefde Moppen,
Die mij uw' bepuijnde krop, en
Niettemin bespraeckt gesteent
Soo gewillich hebt geleent,
Trouwer tuijghen van mijn' weening,
Trouwer Tolcken van mijn' meening
Dan het klapperachtigh Ried
Dat den Koning Esel hiet.

Maer vergeeft mij, klare klinckaert,

Mijn vertrouwen op uw' klinck-aerd
Was geen toegedochte klanck,
Maer een toegedichte sanck;
Recht gelijck de minnaers pleghen
Inde wilderniss verleghen
Om een oogh, en om een oor,
Om een tuijghende gehoor,
Struijcken, ongezielde lijven,
Ziel en adem in te lijven,
Om de Wanhoop van de minn
IJet te scheppen van versinn.

Sie ick nu mijn enckel jocken

In een' dubbel ernst betrocken,
Sie ick leeven 'tghen' ick docht,
Amij! off het leven mocht,
Soo wel eer de Grieksche Luijten
Van den Marmer-hacker fluijtten
Die de Vrijster van sijn sné
'Tleven in soogh met sijn' bé?
Welkom dan, en welkom, klinckers,
Welkom luijster-leepe linckers,
Welkom welbelesen tras,
Welkom rijcke letter-kas;
'Kwil van nu aff niet meer daghen
Die uw' daghen moet doen daghen
Met het stijghen van sijn' Sonn,
Die ick onlanx ondervonn;
'Khouw mij ruijm en voll te vreden
Metten romp der holle steden

[p. 199]

 

Die de schaduw van uw' heer

40

Somtijds met haar' volheid eer'.

 

Hebben u mijn' krancke knepen

 

'Tleven uijt de borst genepen,

 

Gauwt ghij door den flauwen galm

 

Van mijn klachten, over 't kalm

45

Vande vlacke Zuijder-Ebbe

 

Die ick maer besien en hebbe

 

Doe ick van te voren las

 

Dat mijn' reis verloren was,

 

Wat en kan ick niet begrijpen

50

Van het krachtighe beknijpen

 

Van sijn' dagelicksche stemm,

 

Hoe haer krakende gehemm

 

Door uw' laghen heen moet booren;

 

Wat ghij tongen, wat ghij ooren,

55

Wat ghij rammlens in't gebeent

 

Van hem leert en van hem leent;

 

Wat hij uw' vermurwde schoncken

 

Leer en leersaemheits geschoncken,

 

Wat hij letters monde-voll

60

Heeft vergooten in uw holl!

 

'Kweet het, kalck, ick weet het steenen,

 

Dat ghij leent dat kont ghij leenen,

 

En soo veel ghij berght en draeght

 

Veilen die 't u verght en vraeght;

65

'Ksalt u vraghen, 'ksalt u vergen,

 

'Ksal uw' weerklanck komen terghen,

 

Ksal als in een' Bijenfuijck

 

Komen s'modd'ren in het puijck

 

Vande Goijsche honigh-raden,

70

'Ksalder mijn' begeert' in baden,

 

En mijn' snacken in verslaen,

 

Sonder seggen op het gaen

 

Dan, danck hebt, beleefde moppen

 

Die mij uw' bepuijnde kropp en

75

Niettemin bespraeckt gesteent

 

Soo gewillich hebt geleent.

mdcxxiii.