Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 85]

[29a] De Heere Drossart Hooft. Van mij.^(aant.)

Men voed' Achilles op met Merch uijt Leeuwen schoncken,

dies ziedend' oorloch-sucht reed door sijn leden rap.

van rusten wierd hij mat, van woelen Frisch: en schrap

stond hij veel liever dan hij stack in lust versoncken.
Maer Huijgens inborst, die voor soch heeft opgedroncken

der Eed'ler Consten claer en zinne-suijv'rend sap,

vlamt op het eerlijck fraij, waer nae sijn vrijerschap

uijt allen ijver rent geprickt met Heijl'ghe voncken.

Dies luijstren nu sijn luijt, sijn stem, streelend dicht,

na wetten van die geest op alles affgericht.

Nadese schickt haer t'puijck sijnr' uijtgelesen zeeden.

doch dit's maer voorspel; thans de welvaert van sijn Landt

en vrijgevochten volck, aenstellen wil haer trant

op maetslach eenes ziels soo vol van rijm en reden.