Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 66]

[24]^(aant.)

Wie seijt dat Piet en Trijn niet commen over ien?
De bueren hebben dat der leven niet esien.
Piet maledijt den dach dat hij het Varcke trouwde,
Trijn zeijt het isset stick dat heur oijt meest berouwde,
Mocht Piet doen dat hij wouw hi quam noijt bij sen wijff,
Mocht Trijn doen datse wouw se raekte noijt sen lijff.
Piet maeckt hem uijtten bedd' voor dach en opter straeten,
Trijn doet ghien liever dingh dan buijtens huijs te praten,
Piet is bedruckt en stil zoo haest hi is in huijs,
Tuijs zitten bijde man is Trijng her grootste cruijs.
Piet wenst hem dickwils blindt om Trijns gesicht te schouwen,
Om Pieter niet te zien zou Trijn her oogh uijt clouwen,
Piet wouw hi al verrott in't kerckhoffs mesten lach,
Trijn roept schier alle daech om 'slevens lesten dach.
Piet zeijt daer's niet en kindt van him as vaer eboren,
Trijn zeijt daer isser ghien dat him ken toebehooren,
Moet de Vrouw mette man in alles gaen te gaer
In iene will en wens? Waer vontme liever paer!

Constanter. 27^o. 9bris. 1619.

Paraphr. Ex Anglico Ben. Johnson.