Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten
(2001)–Constantijn Huygens–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 40]
| |
[16] Symbolum Apostolorum, Paraphrasticè.(aant.)
Ga naar margenoot+ Ick stelle mijn gelooff in eenen Godt almachtich
Van altijdt, Voor altijdt, alleen in alles crachtich,
Die alles wat daer is, Die alles wat daer leeft
Aerdt, Hemel, Mensch en Beest uijt niet geschapen heeft.
5[regelnummer]
Dien d'oirsaeck van al 'tgheen ter Werelt wordt bedreven
Met laster wordt ontseijt, met { rechten } toegeschreven,
Met laster wordt ontseijt, met { reden } toegeschreven,
Die wijs in goedicheijt, goet in gerechticheijt,
Het goede selver doet, het quade selver leijdt.
Diens woordt den Rotsteen is daerop wij moeten bouwen,
10[regelnummer]
Diens werck den spieghel is daerin wij hem aanschouwen,
Diens wonderlijcke macht blijckt in het minste zier,
Diens wil de reden is van alle sijn bestier.
Ga naar margenoot+ Ick stelle mijn gelooff in 't Lam voor onse Sonden
Voor allen tijdt geschickt, tot sijner tijdt gesonden,
15[regelnummer]
Des Vaders eenich Soon, Daer van der wolcken stem
Ghetuijchenisse gaff, Dit is Hij, Hoort naar Hem.
Het vleesch gewordden woordt, Ons Heijlandt, ons Behoeder,
Ons Priester, ons Propheet, ons Coninck, en ons Broeder,
Den Christus lang belooft, den Jesus lang verwacht
20[regelnummer]
Den Hoecksteen Israels van 'tmeerendeel veracht.
Tvoorseijde Vrouwen saet, De Wijsheijt vanden Vader,
Den Mensch gewordden Godt, den Godt en mensch te gader.
Godt, om des Vaders toorn te boeten met gedult,
Mensch, om der Menschen straff te draghen sonder schult.
25[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Die uijt den Gheest ontfaen, die uijt een Maecht geboren
Het ghene hij hadd' gemaeckt niet wilde zien verloren,
Die sonder Moeder, Godt, Die zonder Vader, Mensch
Vervulde 'smoeders buijcke, voldede 'sVaders wensch.
| |
[pagina 41]
| |
Ga naar margenoot+ Die om ons voor te gaen in 'tstrijden tegen 'tlijden
30[regelnummer]
Heeft vande wiegh in 'tgraff in't lijden willen strijden:
Die om ons vanden bandt der Duijvelen t'ontslaen
Als Moordenaer als Dieff in banden willen gaen.
Die om alleen te zijn den grondt van ons herleven
Van alle sijn gevolgh in 't bangste wierdt begheven:
35[regelnummer]
Die om de eerste Zond' in eenen hoff begaen,
Wierdt met een valschen kus in eenen hoff veraên.
Ga naar margenoot+ Die om ons voor 'tgericht sijns Vaders te verschoonen
Voor 'swerelts Rechterstoel sich selven ginck verthoonen,
Die als een lam ter banck stilswijgens is gegaen,
40[regelnummer]
Doe selff den rechter sprack, Wat heeft den Man misdaen?
Ga naar margenoot+ Die om ons voor te doen de Cruijcingh onser Leden
Des Cruijs' vervloeckte straff gewilligh heeft geleden.
Die voor het soete sap van een verboden Vrucht
Een aengeboden gal verdrietich heeft besucht.
45[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Die om ons d'oude mensch steets aff te leeren sterven
Voor sijn dierbaere doot het leven heeft doen erven:
Die om der sonden vleck sijn's Volcx te wasschen aff
Uijt sijn doorsteken zijd' bloet ende water gaff.
Ga naar margenoot+ Die om de Sabbath rust sijns Vader naer te comen,
50[regelnummer]
Drij daghen in het graff tot rusten heeft genomen:
Ga naar margenoot+ Die om ons rekeningh in als te zien betaelt
In 'tuijterste gevaer der Hellen is gedaelt.
Ga naar margenoot+ Die om ons voor den Doot te leeren niet te vreesen
Is uijt der aerden schoot den derden Dagh verresen.
55[regelnummer]
Die d'algemeene schrick van alle datter leeft
Doot, Duijvel, Hell, veracht, verplet verwonnen heeft.
Ga naar margenoot+ Die om des Hemels wegh den sijnen te bereijden
In lichaem en in Ziel ten Hemel is verscheijden
Ten Hemel opgevoert, daer den verheven standt
60[regelnummer]
Sijns heerlijckheijts beduijt des Vaders rechter handt.
| |
[pagina 42]
| |
Van daer Hij, als een Prins die naar 'tgeluckigh strijden
Met giften aller handt den Volcke doet verblijden,
Dien hij van eewicheijt voor Sijne heeft gekendt
Sijn gaven dagelijcx genadich over sendt.
65[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Van daer hij opden Dagh die niemandt zal ontloopen,
Daer voor den boosen vreest, Godts kinderen naer hoopen,
En beijd' te wachten staet, van al dit groote All
Van levendigh' en dood' als Rechter comen zal.
Als Water, locht en aerdt sal sitteren en beven,
70[regelnummer]
Als beijde Zon en Maen haer claerheijt zal begeven,
Als Hemel zonder licht, als sterren sonder schijn
Des levendighen Godts Voorboden zullen zijn.
Als een verscheijden Handt het caff van 't coorn zal scheijden
Als een verscheijden stem 'tschaep vanden bock zal leijden,
75[regelnummer]
Comt mijn vercoren Volck, besit w's Vaders erff,
Gaet heen vervloeckten hoop in 't eewighe verderff.
Ga naar margenoot+ Ick stelle mijn gelooff in 'sGheestes Heiligh wesen
Met-Godt, met-onbepaelt, met-eewigh, met-gepresen,
Des Zoons, des Vaders
Gheest, { en ijder een } ghemeen,
Gheest, { Zoon, Vader, beijd' } ghemeen,
80[regelnummer]
De derde vande drij, met Zoon en Vader een.
Den Gheest die in 'tverdriet ons' Ziele doet verblijden,
Den Gheest die ons vertroost in's salichmaeckers lijden,
Den Gheest die in ons woont, in ons werckt in ons leeft,
Den Gheest die ons herbaert en nieuwe hertten geeft.
85[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ick stelle mijn gelooff in eenen Hoop vercoren,
Een Bruijt den Bruijdegom voor eewich toe te hooren,
Een algemeene kerck, de werelt door verspreijt
Zoo verr' sich Oost en West der Hemelen verbreijt.
Veel leden van een hooft, veel kindren van een Vader,
90[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Verscheijden en verdeelt, en evenwel te gader,
Te gader in gelooff en waerheijts eenicheijt,
Te gader inden geest en Christen' heijlicheijt.
| |
[pagina 43]
| |
Ga naar margenoot+ Ick stelle mijn gelooff in 't Goddelijck erbarmen
Daer door den Vader ons ontfanghet in sijn armen
95[regelnummer]
En' ons der Sonden schult genadelijck vergeeft
Ter liefde vanden Soon die ons verbeden heeft.
Ga naar margenoot+ Ick stelle mijn gelooff in 't opstaen deser leden,
'Tverrijsen deses Vleeschs, naer dat het hier beneden
Des Heeren grooten Dach zal hebben in gewacht,
100[regelnummer]
En weder met sijn ziel te samen zijn gebracht.
Ga naar margenoot+ Ick stelle mijn gelooff in een onsterfflijck leven
Een { vreucht } een heerlicheijt ten hoochsten top verheven,
Een { rust } een heerlicheijt ten hoochsten top verheven,
Een onbepaelde vreucht, een eewich lichten dach
Die oore noijt en hoord', die ooghe noijt en sach.
105[regelnummer]
Voor sieckte, voor verdriet, voor swaricheijt, voor plaghen
Een welvaert sonder endt, een stadich welbehagen;
Dit ghunne en' gheve ons en alle die hem vreest
Dien prijs en eere zij Godt, Vader, Zoon en Gheest.
17.o Junij 1619 Constanter. |
|