Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 37]

[15]^(aant.)

Als ick emmers moet gelooven
Dat de penne can verdooven,

Diens gelijcke noijt en wierdt

Door een Vrouwen handt gestiert,

Dat het roesten can versuffen,
Dat den schimmel can vermuffen

Dat verstandt, end' dat papier,

Die onsterffelijcke lier.

anna, (dat's genoch gepresen,)
Noch can ick daeruijt niet lesen

Wat de reden wesen mach

Van u weelderigh beclach.

Zoo de mugghen en de motten
Comen U papier verrotten,

Is het anders als het was,

Op een Crijstallijnen glas

Op de Rijnsche Roemer vaten
Weet ghij u verlies te baten:

Daer laveert ghij over heen

Met veel wonderlijcker schreên,

Met veel wonderlijcker slagen
Dan oijt Amstel heeft gedragen,

Als hij vanden Winter Vorst

Was besloten en vercorst.

Wil U pen niet langher schrijven,
Wil sij schroocken off verstijven,

Dat verachtert U niet zeer;

Alsser pen, noch schacht, noch veer

In Europa waer te vinden,
Noch zal dat u handt niet binden

Noch zal U den Indiaen

Met sijn Steenen gade slaen,

Zal U inde vinghers planten
Louter' Ooster Diamanten;

Is den ruijler niet beleeft

Die voor veeren Steenen geeft?

{ Noch en can het } al niet helpen
{ Maer t' en can noch } al niet helpen
Om U vreemde lust te stelpen;

'Tschijnt den ouden swarten Int

[p. 38]

40

Hebt ghij alderbest besint,

 

Die is blijven staen verschroeijen,

 

Wil niet loopen, wil niet vloeijen,

 

'Kweet niet wat hem niet en schort.

 

Water comt hij veel te cort,

45

Water, water loopt ghij roepen

 

Over straten, over stoepen,

 

'Tschijnt daer groote droochte zij,

 

Juijst gevalt u oogh' op mij

 

Als off ghij mij waerdich kenden

50

Om ick weet niet waer te senden

 

Naer een hoogen heuvel top,

 

Daermen seijt dat boven op

 

Neghen Susters, neghen Singsters,

 

Neghen Dansters, negen Springsters,

55

Negen Meijsjes sonder vaer,

 

Negen Vrijsters sonder paer,

 

Heele daghen sonder rusten

 

Met een soet geluijt verlusten

 

Haren ongetrouden Heer

60

Haren Meester hooft en eer,

 

Haren leijder haren herder,

 

Haren Vrijer en niet verder.

 

'Tmoeter fraeij zijn, ick bekent,

 

Dan ick diender niet omtrent,

65

Wilt ghij mij om water sturen

 

Daermen staech hoort tureluren?

 

'Kquam mijn leven niet beneen,

 

Sulcken sang-sot ben ick een.

 

'Ksou daer even eens staen kijcken

70

(Waer zal ick het bij gelijcken?)

 

Als het uijtgesonden kindt,

 

Dat de moeder gapen vindt,

 

Hier op't Hoff naer schilderijen,

 

Daer op straet naer loterijen,

75

Sorgeloos en onbedacht

 

Wie het sendt, en wie het wacht.

 

Maer het gaeter noch al grover,

 

anna, helpt mij hier eens over,

 

Die mij dese bootschap verght,

[p. 39]

80

Hoe geraeck ick op't geberght?

 

'Kheb mij somtijdts laten seggen

 

Datter diepe steijlten leggen,

 

Daerder dickmaels meer dan een

 

Heeft gebroken hals en been.

85

Dat sijn schrickelijcke dinghen,

 

Daer ick lichtelijck het singen

 

Van dat maechdelijck gedrocht

 

Uijt den hoofd' om stellen mocht.

 

Sou niet al de werelt seggen

90

Die mij in het sandt sach leggen,

 

En gerolt van boven neer,

 

Noch verdient sijn sotheijt meer?

 

Seker, anna, sonder mallen,

 

Laet ons daer niet meer af kallen,

95

Alles inde redlijcheijt,

 

Stopt U water-giericheijt,

 

Mooght ghij op papier niet schrijven,

 

Laet u handt in glasen drijven,

 

Is't niet swert zoo is het wit,

100

Soeckt niet meer dan ghij besit

 

Waerom wilt ghij mij beladen

 

Met Ws hertten overvloet?

 

Ghij cont missen sonder schaden

 

Dat mij schande costen moet.

Constanter.

5.^o Id. Maij: mdcxix

Hag. Com.