Momenta desultoria

cIɔ lɔc ʟɪɪɪ.

Aulus submersus.

IN fluvium praeceps potu gravis Aulus obivit:

Seriùs affusis vina repressit aquis.

In sutiles autores.

IMpraegnata vides faedo laetamine Tellus

Ut lepidas florum reddat honore vices.

Non ita Scriptorum plebs ingratissima: pasti

Floribus infami stercus odore cacant.

nec tamen hos quod Tellurem pro stercore posco:

Hoc peto, nil saturos edere quam quod edunt.

In obitum Cl. Salmasii.

CRedere Musarum decus immortale deumque

Mortalem superos sidus adisse novum;

Credere inexhaustam divinae mentis abyssum,

Credere cui par est nulla fuisse penum;

Credere cui sua non aequent oracula Delphi,

Infelix tripodem Leida silere tuum;

Credere quot loculis quantosque Academia condit

AEternis unâ morte perisse libros;

Ereptum Batavis Gallorum credere Solem,

Hoc est extinctum credere Salmasium.

[p. 390]

In I. Iacobi Chifletii de Ampulla Remensi
disquisitionem.

DOctè, Chifleti, & eleganter & probè
Quod nemo sanus improbaverit probas,
Quod somniarunt caelitùs Remis datum,
Vas esse vanum, & esse nugas vitreas;
Nec ipsa tecum pugnet impudentia,
Nec ultima obstinatio. Quid est tamen?
Equidem stupebo eritque pro miraculo,
Quod Halla & Aspricollis invideant tibi,
Si quamlibet disertus hoc confeceris,
Ne bulla scriptor pergat Ampullas loqui.

De Clavicymbalo, cujus praecipuae partes sunt Setae suillae,
Pennae corvinae, Fides chalibeae, claves eburneae, & lana ovilla,
Gryphus.

MOrtua Sus corvum exanimem docet esse choraedum,

Exanimes Corvi mortua ferra loqui.

Adde manus vivae nervos, saliunt Elephanti;

Intercedat Ovis mortua, cuncta silent.

Fas est Pierides fateantur, Apolline vivo

Mortua sic melius Bruta movere Lyram.

In effigiem Christinae Reginae
Sueciae.

NOn haec Paphi Regina, nec Saturnia,
Nec saltuum potens, nec armorum Dea est,
Nec Mars Gradivus, nec tonans Diespiter,
Nec Cynthius, nec ales Atlantis nepos,
Nec de minorum gentium turba Deus:
Sed instar una est omnium. quid amplius?
Omnes Dii est, omnes Deae. quid amplius?

[p. 391]

 

Septentrionis horror est, Austri stupor,

 

Amor Occidentis, Orbis Eoï pudor,

 

Sol alter & Coeli & Soli. quid amplius?

 

Christina Rex. quid amplius? Gustavia est.

In eandem.

AUriga Coeli exorbitat, fallunt rotae,
Delirat aether, Sol soloecismum facit,
Arctous ardet, Eöus est in ultimo
Septentrione, quamque mater hactenus
Natura nescit, Solis umbra est quod vides.

In eandem effigiem.

TAlis in Arctois regnatrix magna pruinis

Pallados & Chartium grandis alumna nitet.

Talem se populis praebet Christina videndam,

Filia victoris, non minor ipsa, Patris.

Ille quidem fractum toties bene contudit Istrum;

Et domuit ripas, turbide Rhene, tuas;

Christinae communis amor venerabile nomen

Quamlibet amotis gentibus esse facit:

Illam suspiciunt, illam qui bella gerentem

Gustavum populi non timuere, colunt:

Dixero pace tuâ, qui nunc, Rex, incola coeli es,

Latius imperium te Filia Patre tenet.

Const. Hugenii F.

[p. 392]

Fortunata Clades
quae in litore Sceverino contigit postrid. Cal. Ian.
cIɔ lɔc ʟɪɪɪ.

Φεῦ τῆς ναυϕϑορίας. τί δὲ ϕεῦ; πανόλβιος ἄτη

Ἤγε μοι, οὔτ᾽ ἀνίας ἀξία που δοκέει.

Ἀνδρῶν γάρ τε σόων ἑκατὸν, μέγα κέρδος ἐμοίγε

Ἴσον ἔῃ νηῶν πλῆϑος ἀπολλύμενον.

Idem.

HEu grave naufragium! cur heu? felicia certè,

Non haec digna gravi damna dolore puto.

Servatis centum sociis, em judice, lucrum

Grande sit & centum deperiisse rates.

Idem.

NAufragium in portu non portu naufraga

Fecerit infelix una nec una ratis.

Invitâ pelagi rabie vectoribus ipsis

Constitit in media peste reperta salus.

Quisquis es, immeritâ nostras detractor arenas

Naufragii properas depreciare notâ;

Litoris Hollandi statio malefida carinis,

Esto, sed est civi non malefida suo.

Fecimus id damno lucri: quà pupìs & una &

Altera, bis centum non periisse viros.

Prono Mosellâ navigans mense Septembri.

NIhil Mosellâ floret elegantius,
Quòcumque vultum flexeris, pleni Deo
Montes loquuntur succulentum gaudium.
Hilares, Amici, transigamus hos dies;
Utrimque navigatur inter pocula.

[p. 393]

In Ausonii Mosellam. Ibidem.

SUbscribo, vir magne, tuis meritòque libensque

Grandibus augusti fluminis elogiis:

Omnia dixisti verissimus, omnia quadrant;

Obstrictus pleno jure Mosella tibi est.

Si quà Pictorem tamen aut egisse Poëtam

Visus es, atque omnem non meruisse fidem,

Visus hes hoc ipso, quòd quantum utrimq; Mosellae est,

Laudibus apparet grandius esse tuis.

macte vel hac Famâ; primus de gente loquaci

Ausus es & veris inferiora loqui.

In Augustam Trevirorum, longâ belli calamitate
exhaustam. Ibidem.

NEscio quid fueris, nec quae te gloria, quae te

Augustam priscis gratia fecit Avis:

Vix hodiè Treveris meritò mihi diceris, in qua

Vix ego tres memini me reperisse viros.

Epitaphium gasparis Duarti.

DUartus hìc, hìc alter Amphion jacet,
Quem quae canendo saxa vivus moverat,
Adhuc sequuntur. Nempe qui bustum tegit,
Huc ipse se congessit auditor lapis.
Dubitas, Viator? Me vide, me, quod fleo,
Majoris instar aestima miraculi,
Magnae viri virtutis & scientiae
Stupore quondam, nunc dolore saxeum.

Ad Schurmannam, Coloniae, ut tum credebatur,
commorantem.

NOndum tota lates veteres peregrina Batavos;

Nec vel Agrippinae condita, virgo, sinu:

Vicimus, inventa es; nec quae penetrare recessus

Una tuas posset, Swannia diva fuit.

[p. 394]

 

Sive viam prior ostendit Dux foemina facti,

 

Sive rati cursum Fata dedere meae,

 

Vicimus, & Batavos quamvis invita videbis,

 

Quemque libet, vel quem non libet, Hugenium.

 

Miraris, miranda? Vide quae gessimus olim

 

Audaces modò non inferiora viri.

 

Scilicet hìc fugias quem non effugeris olim,

 

Nec Persa inter tuta nec AEthiopas?

Colon. Agripp. Septembri.

In obitum Balzacii.

OCcidit, audi Rhetorice, neque nesciat ipse

Livor, in hoc alio Tullius orbe novus.

Hei mihi, dissidium infelix, quam saecula linguam

Nulla tacere velint, Fata vetare loqui.

Epitaphium ejusdem.

GRatiae ad hunc tumulum, quod apud Phaetonta sorores

Aureolis faciunt fletibus officium.

Uno plorantes variant discrimine turmae;

Nempe quod haec Fratrem lugeat, ista Patrem.

Mulier masculus.

MAs minor est Mulier, mentem seu membra putemus:

Ergo vir est mas & masculus est mulier.

Eucharistia.

ADsum vocanti, accumbo, quando sic jubes,
Vocatus hospes hospite indignus Deo,
Nec mens repugnat, nec rebellem spiritum
Adversa Coelis armat obstinatio
Si quâ repugno parte non sanus mei,
Has inter, has perennis est dissensio,
(Quam quando pace, pace compones tuâ?)
Corpus tuum, Redemptor, & corpus meum.