Momenta desultoria

[p. 135]

Constantini Hvgenii
Epigrammatum
Lib. IV.

cIɔ Iɔ c xxxvɪɪ.

Ad Stellam, Vxorem charissimam defunctam.

COnfundunt elementa vices, Natura noverca,

Ut paterer, voluit me patiente pati.

Nascitur alba dies, nigra nox perit, ut perit omnis

Stella, mei pereunt te pereunte dies.

Ejusdem dextera ègypso, quasi ad carpum abscissa.

ME spondente, sacri coierunt foedera lecti;

Me nectente, duae viximus una caro.

Candori comes accessit Constantia: ne quà

Candida deficerem, saxea facta fui.

Defeci ollapsa tamen, nexuque soluto

Quaesacrarat Amor vincula deserui.

Perfida deserui? non si tortore tyranno

Arguat, evincant ultima jura ream.

Judicet ipsa Fides quo culper crimine, quam, cum

Solvere non possent Fata, scidere manum.

In titulum Celsitudinis Principi à rege Christianissimo delatum.

QVod premis Austriacum vanâ virtute superbum

Verberibus, verbis erigis Auriacum;

Non stupeo, Ludovice; facis quod regula dictat

Justitiae, tribuis, Juste, cuique suum.

[p. 136]

In idem argumentum.

ADditur extremis; fieri quod posse negabam:

Cautior exemplo disce quis addat, Iber.

Quae facit hoc meritis, aliquid factura superbo est

Gallia, quod fieri posse, superbe, neges.

In Herois Heravgierii navem, quâ olim Breda capta,
ab Hispanis exustam.

IN tabulas furit ultor Iber cum laude nocentes:

Nobilis infami corruit igne ratis.

Quàm serò sapiunt Phrygiae! (neq; enim Phryges) uri

Debuit, ut vivo cespite foeta stetit.

Nunc caret invidiâ factum, Batavoque volente

Saepe vel in portu naufragus hostis erit.

Ad Vrbium praefectos, cautio.

CUi grave commissum valli tutamen, honorque

Principis & Patriae, quâ regis urbe, salus,

Plurima te cautum faciant exempla: juberis

Vincere, si non est vincere, velle mori.

In Aulum.

AVlus in officio est, ex officio facit Aulus

Officium; quod id est officium? officere.

In mortem scelesti à plebe discerpti, mox à patrato
immani facinore.

INfame crimen, crimen omni crimine
Magìs nefandum, turpe, dirum, barbarum
Vindicta praesens expiavit, promptior
Punivit omni talione talio.
Cavete sontes, nulla spes fugae aut morae est;
Sanata poena est, claudicare desiit.

[p. 137]

Fr. Henrici Princ. Arausionum
Anni triumphales, usque ad cIɔ Iɔc xxxvɪɪ.

POstquàm res Batavûm Bredaeque affligere civem

Mauricio potuit sors semel atra Duci:

Praebuit Henrico, Fratri cum laude negatas,⁺

Cincta suo circum cespite Grolla manus.

Sylva, Ducum domus, & Venetûm soror aemula Sylva,⁺

Sylva natans medio gurgite rapta fuit.

Has Poliorcetes objectâ mole coëgit,

Has, quasi Neptunum Marte, fugavit aquas.

Forti fraude, dolo bellace, levi momento

Vesaliam Patriae reddidit atque sibi;

Velaviam Patriae atque sibi. Cum Classe subacta

Hispanas nullo sanguine cepit opes.

Naufrago & armato vitam donavit Ibero,⁺

Ut, quam conficeret, relliqua turba foret.

Mille triumphanti navalem fronte coronam

Captivi madidâ composuere manu.

Solvit ad hostilem flatu duo vincula Mosam:⁺

Venlonae accubuit strata Rumunda suae:

Tertia lassatis Ledaei Castoris armis,

Trajecti subiit pontis habena jugum.

Denique, nec praesens, praerupto monte superbam

Limburgum ferro fecit & aere suam.

Addidit Orsoviam nutu, conamine Bercam⁺

Quo pavidas Rheni penè retorsit aquas.

Harum capta levi furto Divortia furto⁺

Fortiùs ac dicto promptiùs asseruit.

Post tantos sine ube dies, sine labe triumphos,

Quorum quisuqe stupor posteritatis erit,

Ne fuerit, quae magna fuit, quae maxima, virtus

Nassavidûm, ne vis ultima militiae,

Breda fame superata, fame moribunda videndi⁺

Victorem Dominum nunc quoque victa foret.

+ 1627.

+ 1629.

+ 1631.

+ 1632.

+ 1633.

+ 1635.

+ 1637.

[p. 138]

Tabula è regione Hispanicarum inscriptionum in Templo
Bredae appensa.
cIɔ Iɔ c xxxvɪɪ.

Auxilio

Solius Dei

Auspiciis

Confoederati Belgii

Ferdinando Austriaco

Hispan. Infante

Cum ingenti exercitu

Frustra succurente

a xxxiii. Julii

obsessam

a xxiix. Augusti

oppugnatam

Fr. Henricus Princeps

AraVsIVs

BreDaM eXpVgnat

SeXta oCtobrIs.

Epitaphium L. Realii, Ind. Expraefecti
Philosophiae Magneticae peritissimi.

QVod nec sponte, nec ad noti monumenta sepulchri

Affluis, à saeclo ferreus, hospes, habes.

talis inexhaustum magnetica turba Realem

Cinxit, & à vivi pendula voce stetit.

Quin proprio ductu charis comes ossibus haerens

Ferrea, si liceat, lamina claudat humum.

Magnus enim Magnes jacet hìc; qui pyxide multâ,

Quos voluit lapidem discere, se docuit;

Se lapidem, se Magnetem, se saeculi amorem,

Qui, quia sapiens, noverat & lapidem.

Qui, quia se, lapis, & lapidem, sine pyxide Gangem

Creditur & Boreae victor adisse domum.

[p. 139]

Iuliacum olim expugnata.

VIncitur agricolae & Regum socialibus armis:
Gloria in ambiguo set: Mars sceptra ligonibus aequat.

In secundas nuptias Ill. D. de Brederode, & Loïsae
C. Solmensis.

SOlmia ridendo praestat quod mille petenti

Nassaviae votis, tot periere dies.

Euge, bonum factum; nisi spe deludimur, unâ

Nocte bonum Feudum nupta Loísa facit.

In I. Beverovicii de Calculo Tractatum.

NOn patior, Beverovici, tua tormina; nullum

Vesicâ, nullum Renibus urget onus.

Duriùs aegroto; totum stupor ista legentem

Fecit inauditâ duritie lapidem.

Exede quod, Medice, intrîsti, saxumque voluta

Quod facis, ut saxo, qui latet, exstet homo:

Extet homo, qui te lapidem, facunde, docentem

Non lapis, &, quo nunc non valet ore, canat.

Quid fugis aut palles? nempe illud flebile pensum

Sisyphi, at hoc Batavi Deucalionis erit.

In receptu ab obsidione Gelria.

AVditur hostis, castra perstrepunt latè
Vago tumultu. Nempe quid? parat pugnam,
Et vellicar nos minatur à tergo?
Non, si quidem sapit. quid ergo, quid turbat
Tam manè, quid molitur? aureum pontem.

[p. 140]

Ad Philippum Doubletium ex fracto crure decumbentem
protrepticon.

STare loco nescis, infidas, optime rerum,
Crudeles experte nives & lubrica Brumae.
Quid facias? vel si gravior, superanda ferendo
Fortuna est. ne cede malo. si tibia fracta est,
Ne frangi patiare animum: si multa jacenti
Elanguenda dies, noli, generose, jacentis
Doubletii meruisse notam: cum Caesare stando
Disce mori, si Fata vocent: sta corde, supinus
Corpore, dum calli coeunt: contunde dolorem
Euphoriâ: pudeat Majoribus esse minorem,
Fratribus Imperii Batavum. quid inertia longi,
Chirurgo torquente, doles fastidia lecti?
Plurimus haec interrumpet congerro vocanti,
Si vis, collusor, si vis, compotor amicus.
Si non vis, si turba nocet strepitusque dolenti,
Si mavis te, docte, frui sine teste sodali,
Ecce vel invitum fecit Fortuna Poëtam:
Scribere Scazontes vacat, & stanti pede in uno.

In ejusdem lapsum.

I, cole candorem vani cognominis umbram,

Nec fidei in terris nil superesse puta:

Decepere virum summo candore superbae,

Quo nullo fruimur candidiore, Nives.

In ejusdem adhuc aegri versiculos invectivos,
de re nauci.

FAcundos gemitus, aegri non aegra, supini

Non prostrata mei somnia Doubletii

Qui legis, exclama, quantos canet integra quondam,

Quae dedit hos tantos Tibia fracta modos!

[p. 141]

In eosdem.

DOubletium proprio rabies armavit Jambo,

Pentametrum durâ lege Poëma creat.

Quâ nixus ratione? quid est cur arma ferocis

Archilochi voluit posthabuisse novis?

Cujus clauda vetus decuit vestigia Scazon,

Quì curto truncus maluit ire metro?

Credidit, ut res est, vilem de crimine vili

Historiam senos non meruisse pedes.

Ad eundem.

Ὦ ἵππων ϕίλε, τήν τε ϕύσιν καὶ τοὔνομα λαμπρόν,

Quâ primâ poteris linquere strata die,

Dum callus venit & venienti robora callo,

Quo nondum fueras jure ϕίλιππος eris.

In non impunè mejentem.

MEjenti Cynico, quà noxa est mejere, calvo

Pileus ablatus vertice poena fuit.

Ille quid? exarsit: quis enim neget illud iniquum,

Quod licuisset equo, non licuisset cani?

De Eutycho.

LVstravit Eutychus pater seks filios:
Dixitque claudo, macte, nobilis puer,
Coelestis irae tarditatem tu refers:
Dixitque coeco, tu arbitram justi Deam:
Dixitque lusco, tu unicam Coeli facem:
Dixitque lippo, tu perenne fontium:
Dixitque surdo, tu truces Maris deos:
Dixitque stulto, tu Orbis omnes incolas,
Et, transeas cum caeteris erroribus.

[p. 142]

In E. Puteani Gnomas Belgicas.

QVas peregrè corrasit opes, quas exul Athenis,

Non sibi, quas Romae, non sibi, delicias,

Delicium saecli, Patriae vernaculus offert

Immenso Scriptor codice & exiguo.

Infinita sui subiit compendia virtus,

Hellada cum Latio charta Brabanta capit.

Ferte Jovis frondem; servati Civis honorem,

Venloa cum Grudiis me meruisse probant.

Ingentem Erycium, Batavo duce & hoste & amico

Hugenio, reducem, si legis, hostis, habes.

Ad incertum.

PRave senex, cui sera nivem non impluit aetas;

Ne treme, decrepitum non manet ille decor:

Candorem à teneris abigenti, nempe senectâ

Non veniet (nimis est candida) canities.

Ad Typographum Reipub. descriptionem parvo
volumine edentem.

FAlleris aut fallis, contracte Typographe; non Res

Publica quam cudis; Recula publicula est.

Ad illustrem virum, obscuro loco natum.

STemmata quid faciunt? nascuntur in aethere ranae;

Terrae divitias infima Terra parit.

Quod splendes Auri est; Auri, quod origine vili es:

Aureus & Terrae filius esse potes.

Flores flori.
In eosdem.

SI nec odor constat, nec honor, nec gratia Flori;

Caussa patet: quo flos carpitur ungue, perit.

[p. 143]

Flor. 2. 15.

OPpressus Urbi propriae facem flammae

Templisque & aris ipse Poenus immisit,

Quae pasta Dis, infantibus, tabulis, auro,
Septendecim Patriae dies supervixit;
Vt quàtenus Carthago tota Romanis
Non posset eripi, triumphus arderet.

2.2.

PVnica Romanae, Catulo duce, classis, opum vim,
Arma virosque ferens & propugnacula, cessit.
Tum victor: frustra, socii, laceremus & arcem
Et muros: deleta mari Carthago perivit.

2.4.

ALpina, Gallos, corpora, & sub humenti
Coelo educata, sic suas nives constat
Referre; mox pugnantibus fluit sudor,
Levique motu & Solis igne laxantur.

1.9.

DE singulari Roma & annuum & duplex
Jus imperandi fecit: ut corrumpier
Nequeat potestas solitudine, aut morâ.

1.10.

ARdente Scaevola manu, ipso interrito,
Rex pavit, ut si Regis arderet manus.

1.10

OCcisum Aruntem mutuo mox vulnere
Complexus ipse Brutus occidit, quasi
Sequutus usque ad inferos Adulterum.

[p. 144]

1.11.

PRincipium belli & finem ter quinque diebus
Quinctium & à stiva raptum fecisse stupemus?
Nempè ad opus festinavit Dictator arator.

1.13.

INcendio urbs deleta, Galle, non fuit:
Quin gratiae debentur immortalibus,
Quod ignis ille Romuli abscondit casas.
Lustrata & expiata Civitas fuit.

11.2.

CAEsa Mari Poeno multarum naufraga classis
Littora terrarum complevit & imperiorum
Intercepta tamen victoria tempestate
Principis ad Populi fastum fecisse videtur,
Splendorique fuit Ponto periisse triumphum.

2.17.

POmpilio violata fuit victoria, quâ nec

Roma satis potuit non pudibunda frui.

Vicisti Viriate cadens: qui fraude necârunt,

Non aliter vinci te potuisse docent.

Ludi augures anni 1638.

QVid querimur, quâ nos Coeli vindicta cecîdit

Vim non praevisae cladis habere manum?

⁺Fecimus augurium festivo milite; Gallis

Invitis Batavûm victor Iberus erat.

+ Hyeme praecedenti.

In Albo I. Frederici Gronovii.

AIn', Gronovi maxime? his angustiis
Jubes amoris arrha stipetur mei?
Peccas, diserte censor errorum, gravi
Errore peccas: non ferunt brevi freto

[p. 145]

 

Immensa claudi, non sit Oceano minor,

 

Quâ quàm, Gronovi chare, sis charus mihi,

 

Scribam papyro. Nempe scripturus ferè

 

Quot hoc libello paginae vacant libris

 

Egeam vacivis. Judica quid sim potis,

 

Ubi confluente grandium turbâ virûm,

 

Quod nec satìs natura fert, Album est nigrum.

De Hispanis in exitu Dunckerk acaesis.

ECce quid hoc monstri est? dicas abeundo redîsse,

Naufragium in portu tam citò fecit Iber.

In diem Natalem filii secundo-geniti Principis Arausii,
cIɔ Iɔc xxxɪx.

NAsceris Andreae fatali luce, Batavûm

Mille puer votis, mille petite Patris.

Accipimus Pater & Batavi praesagia; totum

Scilicet ἀνδρείαν te fore fata notant.

Inscriptio Vitaulli, Villae.

QVid faciat laetas segetes nec scire laboro,

Nec vacat; hìc satis est, si scio, quid faciant.

In Tumulum Bernardi Saxonis, VVeimariae ducis.

QVisquis ad hos cineres adstas incatior, horre

Hospes, & exuvias Herculis esse puta.

Pertulit heic Saxo, Patriae invictissimus ultor,

Sacra triumphato condier ossa solo.

Quid faceret? fatis Alciden cedere, caussam

Parca, Nefas, Lethum credidit esse suam.

Interimendus erat, quo non pereunte perîssent

Austria, & innumerae quas parit Hydra neces.

[p. 146]

Ad Amicum secundas nuptias suadentem.

QVi laudas nova vota pater viduus mihi, nec te,

Nec me, nec Stellam nosse fatere meam.

Si te, non studeas tua, non cures mea, vili

Libertate, novo subdere colla jugo.

Si me, si quinâ stipatum prole parentem,

Non siet hìc, dicas, nulla noverca gravis.

Si Stellam nôris, non credas ulla dedisse

Saecula, non speres ulla datura parem.

Contra easdem.

Secunda vota plurimus mihi Rhetor
Suadet, vir & puella, nupti & innupti.
Cedam furori mille Syllogismorum.
Quando? inquiunt: mox atque desinent stulto
Placere Libri, Liberi atque Libertas.

Aliud.

DEbentur studiis quae non rapit otia Princeps:

Non vacat uxorem ducere, si liceat.

Proli dura noverca meae sit, & altera proles:

Si vacet uxorem ducere, non liceat.

Nullâ vendiderim pro conjuge libertatem:

Si liceat sterilem ducere, non libeat.

Jam de conjugio missum facitote & agamus

Quod vacet & libeat, quod juvet & liceat.

Aliud.

DVcere me uxorem vultis. Vetulam anne juvencam?

Si vetulam, nolo; si juvenem, nequeo.

Cur juvenem nequeo? ne fortè puerpera plenam

Oppleat agnatâ prole noverca domum.

Cur vetulam nolo? Glacies nec larva locari

Apta, nec est thalamo grata ruina meo.

[p. 147]

Aliud.

UXorem sepeli; procul absis altera: par est,

Cui par nulla fuit, nulla secunda siet.

Aliud.

DEsine conjugii votum suadere secundi;

Nolo bonam rursus perder, nolo malam.

E Castris redux.

HAga, meum decus, Haga, Ducum lectissima sedes,

Haga vluptatis tota medulla meae;

En iterum suodre vagae, solennis, amarae,

Asperae, inexhaustae tempora militae

Humidus, ad postem fixis inglorius armis

Advolo in amplexus, patria virgo, tuos.

Accipe, & acceptum nisi dedignaris alumnum

Aspice non torvo blanda supercilio.

Auriaci sint de populis murisque triumphi

Ceperit invictâ castra virosque manu:

Plus Duce victor ero, modò te, pulcherrima, civi

Qui solâ capitur te, patiare capi.

In comessatiunculam Presbyterorum.

PResbyteros hilarâ madidos risisse popinâ

Traditur: exempli copia, Roma, boni est.

Quid si facta simul monitorum & verba sequaris?

Quod Patribus licitum, fratribus esse negent?

In Principis infantem mortuum Gypso efformatum.

VT gravis Auriaco Fati inclementia flori

Praecipiti vitam sustulit exitio,

Qualis inexperto pullum per inane volatu

Elapsum morsu praepete falco rapit.

Intuita has animae exuvias super aethera vectae,

Contactu, formâ, pondere marmoreas,

[p. 148]

 

Diriguit saxo similis tremebundo Mater

 

Vix modò lamentis pervia, vix lachrymis.

 

Hei mihi quàm crudo par es nova forma dolori,

 

De saxo Natum saxea Mater habet.

 

Saxea Mater, habes quo te solamine vincas,

 

Parce piè madidis orba, nec orba, genis:

 

Auriaci Infantis Patriâ potiore recepti

 

Dimidium docto marmore Terre tenet.

 

Tantus honorari, parto de morte triumpho,

 

Non potuit statuâ nobiliore Puer.

In ejusdem morte Matris Auriacae luctus,
aëre tempestuoso.

NEmpe meis ultrò conspirat luctibus aether,

Immenso lachrymis confluit imbre meis.

AEthereos fletus Thetys replet omnibus undis;

Tota latent toto littora moesta Mari.

Accedunt Boreae suspiria suspiranti,

Quassa procelloso turbine Terra gemit.

Omnis inauditis reboat mugitibus arbor,

Procumbunt laceris tristia ligna comis.

Claude cavos exhausta sinus Natura, doloris,

Tota dolor si sis, umbra, nec umbra mei es.

Ad eandem, Παραμύθιον.

HActenùs infandum decuit doluisse dolorem,

Hactenùs infanti congemuisse tuo:

Tormina torminibus, fletum vagitibus illis

Non benè maternus non sociasset amor.

Donec Mater eras, & erat spes altera quem fles,

Audîsti lachrymis officiosa piis.

Nunc ubi sublatum Patriae Patrique Tibique

Donavit Patriâ nobiliore Pater.

Quaeque sub incerti nebula latuere futuri

Publica sunt partûs ultima fata tui,

[p. 149]

 

Contentam flevisse jubet nec flere Creator:⁺

 

Disce Deo siccis orba sbuesse genis.

 

Impia res lachrymae est, quibus indignata reposcas

 

Nec genitum Patri, nec Tibi, nec Patriae.

+ 2. Sam. 13.

Ad filiolos paucis diebus solearum ferratarum incredibilem
peritiam adeptos.
Emblema Brumale.
Praefatio.

SCazonte claudo convenire σκάζοντας
Per laeve Brumae marmor, ô domus nostrae
Decus atque ocelli, tanquam idoneo versu
Justum ac decorum censui: sed incaepto
Mox expulistis, derepent`tirones
Facti magistri; nec quadrare morosum
Carmen fateri tanta me rei durae
Cognitio adegit, parta tam brevi nisu.
Hìnc, ecce, durum carmen, hìnc stylum vertens
Sermone blando, lubrico, levi & laevi;
Laeves levesque dissero ad natatores.
Favete linguis; Musa, fas, ratio suadent
Aptarier pedem pedi, meum vestro.

Ad eosdem.

AVdaces pueri soleis animisque Batavis

Stare super stantes quos vetat ardor aquas;

Discite qàm non est ludi puerilis imago

Ludicra, quàm jocus in seria vester eat.

Lubrica mortalis vitae via marmoris hujus,

Frigore concreti marmoris, instar habet.

Quisquis in hac glacie stadii meruisse coronoam

Destinat, armato convenit esse pede.

Ferratum virtute pedem si negligit, aegro

Debilis incessu labitur aut titubat.

Nec satis armari est, quibus uti providus armis

Nesciat infaustum tiro subibit onus.

[p. 150]

 

Si laevâ dextrâve gravis, si fortè supinus,

 

Vel medio procul à pondere pronus abit,

 

ut benè festinet, turpi conamine, casu

 

Multiplici, pravâ displicet arte bonis.

 

Sin medio rectus vitiorum, tramite certo

 

Virtutis durum sub pede calcat iter:

 

Nulla nec adversi vis in vestigia venti est:

 

Aut fugat, aut factas rumpit ubique moras:

 

Conanti facilè est quidquid molitur, ab omni

 

Turbine securâ prosperitate natat:

 

Algeat an sudet, nihili est, constanter utramque

 

Ingenuâ sortem dexteritate levat.

 

Donec in optatae felicem limine metae

 

Mulcet honorato parta labore quies.

 

Audaces pueri, tales sub imagine tali,

 

Patre nec invito, semper amate jocos.

Ad eosdem.

CArminis incocti tepidum excusate calorem:

Anni temperiem frigida vena refert.

Pro glacie.

NAturam reverenter habe: quicumque cadentis

Murmura, candentis marmora fontis ama.

Ad Barlaeum.

Vlcimus: audaci cessit Schola debilis Aulae;

Frigida Barlaeo Tessela dante mea est.

Sufficit infelix nutu prostratus amator:

Invidiae finem laurea parta facit.

Pascere subjecto pulchrè placet; alter ab illo,

Gratia rivali facta, triumphus erit.

Accipe, debellate proco Proce, gaudeo victor

Cedere, me victo Tessela dante tua est.

[p. 151]

De mirabili herba Te, ad mirabilem Barlaeum.

A Gange nostro non diù petitum Te,
Te sobrium, Te providum, disertum Te,
Suave Te, subtile Te, eruditum Te,
Te gloriosum, nobilissimum Te, Te,
Tecum τι θεῖον, esca coelitum Te, Te,
Jentaculum, promulsis & caput caenae,
Fertur potenti, quodque per leves frustrà
Paeti vapores, quodque per graves frustrà
Bacchi liquores quaeritur, sacros oestro
Afflare vates, arduumque potis Tê
Nil repperiri, prona cuncta diti Te
Proferre venâ, bis valere ptotum Tê
Quod sobrius valebat; ut stupeat cum Tê
Sese esse factum quisque quod sine Tê non est
Genio nec arte. Si fidem meretur Te
Praeco penès te, si quod esse produnt Te
Te teste Te sit; Teste te & bonis Te ac te
Amantibus, teste, me diligenti Te
Ac te, disertè de Te dixit ac de te,
Barlaee, qui te dixit esse totum Te.

In ebriosum febricitantem.

CVr levis AEmylio gravis est medicina? veretur

Quae posset febrem tollere, posse sitim.

Pro Medicis, jocus.

QVaeritur an Medicis nullo Respublica damno

Orba sit: orbari non benè posse probo.

Nempe peremptores hominum si tollimus, unus

Qui vivos capiat non satis Orbis erit.

In Annam garrulam edentulam.

MIramur juveni dentes collabier Annae,

Quos tam perpetuo verbere lingua ferit?

[p. 152]

In Annam garrulam edentulam.

MIramur juveni dentes collabier Annae,

Quos tam perpetuo verbere lingua ferit?

De Creditore securo.

MOllis, ais, pluma est quâ somnum debitor hauris;

Mollior est quâ cui debeo, Paule, cubat.

Pauper in coenum lapsus.

TOllere de coeno lapsum properantibus Aulum,

Mittite ait, non tam molle cubile domi est.

Ad Iacobum Myeropium ut c arcerem Gulielmi Bavari
Com. Holl. mente capti inspecturum
comitetur.

HIc est, Myropi, furor, haec insania vatum,

Res non difficiles reddere non faciles.

Quod sanè poteram verbis petiisse solutis,

Carminis insani lege ligatus ago.

Insani Comitis visuro claustra serasque

Insano Comiti, si vacat, esto comes.

Corona nihil ambines, in scuto cujusdam Gentilitio.

HOc vita, spes & ambitus mortalium,
Hoc splendor Orbis est, coronatum nihil.

Somnium.

QVi cogitando somnio
Et somniando cogito,
Vel cogitans, vel somnians;
Implexa cogitatio est,
Et impeditum somnium,
Seu somnians, seu cogitans,
An somniando cogitem
An cogitando somniem.

[p. 153]

In praestantissimam picturam I. à Calcar.

SIc volui, dictus proprio mihi nomine Calcar,

Post me cursuris addere calcar equis.

Epitaphium Iuliae, nullo splendore
sepultae.

IVlia pulchra fors, intus pulcherrima, putri
Pressa situ, jacet hìc: pulchrae pulchrique dolete.
O furor, ô scelus, ô atrox injuria Fati,
Tantillùm pulchri tantùm servare sepulchri!

Lydiae, splendidè sepulta.

Lydia foeda foris, intus foedissima, solo
Pulcra sita, jacet hìc: pulchrae pulchrique dolete.
O pudor, ô scelus, ô excors, insania Saecli;
Tantillùm pulchri tantùm servare sepulchri!

In aquas odiriferas, à Legato Lusitaniae dono
mihi datas.

FVndit odoratas Batavis Lusitania lymphas,

Et capimus lepidi muneris indicium.

Scilicet, hoc liquidè voluit salsèque monere

Dulcibus, ut salsis auxiliemur aquis.

In effigiem infantis Domini, & Maria matris pomum tenentis.

O Mali damnande malo, Justissime, Malum

Eripe foemineâ nunc quoque, Christe, manu.

Ad podagricum debitorem.

SOlve fidem; frustra est Podagram praetexere: quid si

Promissis nequeas stare? sedere potes.

[p. 154]

In aneum pollicem Statuae Ducis Albani,
ad P. Hoofdium possessorem.

DA veniam, tua si parcè cimelia laudo,

Queis, Hoofdi, ratio detrahit ipsa fidem.

AEneus Albani pollex nequit esse Tyranni;

Debuit ex illa ferreus esse manu.

Ingratitudo.

SErvire gratìs est nefas & ingratis.

In Gelliam.

QVàm bene conjugii sit onus latura, probavit

⁺Quae modo deprensa est Gellia ἐπ αὐ το φόρῳ.

+ Pro ἀυτοφώρω.

In Pontificios.

PApicolis est pro numine Papa: papae!

In T. Grasvvinckelii Catilinam.

QVae gravis augusto doctè Sallustius aevo

Prodidit insanum verba locuta nefas,

Doctiùs hic, lector, Româque & ab ore rotundo

Hellados ascitis induit eloquiis.

Induit hic, ne quaere quis Hic; vix carmine tanti,

Vix toto nomen clauditur Orbe viri.

Dic modò, ni manes miseret vexare Latinos,

Vt placitum Belgis pro Cicerone loqui,

Crispe, dabis veniam, quae nunc sunt saecla virique,

Post Batavos patriâ primus in historia es.

Rustica.

CΑndida nata fui, cur vivam fusca, rogatur?

Non uno Sol in Virgine mense fuit.

[p. 155]

In Πrincipum Auriaci & Auriacae effigies,
domi mea.

SI domui non vana Laris tutela; quid isti,

Cum Junone Larem semper habere Jovem?

In Nuptias Pollucis & Lydiae.

NObilis & formosa meo sua Lydia ducta

Polluci Logicè est; ob Genus & Speciem.

In divinissimas effigies
Anus & Puellae ab incerta manu.

SI, quis homo post has homines se condat Apelles,

Quaerit homo, hoc primum dispice, num sit homo.

Ad Carum.

SImne bonis avibus Sceverino in littore pransus

Nescio, Care; bonis piscibus esse scio.

Epitaphium Gulielmi Staeckmanni.

STaeckmanni quod humi potuit procumbere, Fati

Legibus, hìc patriâ conditur, Hospes, humo:

Quanti, disce, viri; quantum se condere moerens

Frisia visceribus invidet aegra suis;

Et gstare velit; gestantem quidquid honorum

Arte quis, ingenio, vel pietate gerat.

Omnibus ille aditis, omnes contemsit. acerbo

Hunccine tu raptum funere, Friso, doles?

Sidera restabant: quìd ni properasset, adire

Qui nihil hìc ultrà posset, adire Deum?

[p. 156]

In nuptias Principum Gulielmi Auriaci
& Mariae Britannicae.

QVanti noster amor, quanti sit amica Britannis

Belgica Regali sanguine vincta, vide.

Inserimus duplici super aurea Lilia natae

Floribus argenteîs aurea mala Rosae.

Consule nunc oculos; num sit color aemulus isti;

Post oculos nares consule, num sit odor.

De Tito & Maevia.

SI quantùm postica places antica placeres,

Iam mihi basiolo, Maevia, tacta fores:

Sic Titus à tergo praeeuntem punxit: at, inquit

Maevia, jam, Tite, da basium ubi placeo.

In obitum Othonis Bar de Gent, Toparchae Didenii,
Vezaliae victoris ac praefecti.

DIdenii Herois temerè, Vezalia, ploras

Fessa triumphato condier ossa solo.

Ante duos & bis quinos sic voverat annos,

Hoc si non posset stare, jacere loco.

In eundem.

REs hodiè Patrum & nostro nova contigit aevo,

Civibus ingrata ac hostibus ac sociis.

Didenium intra se condi Vezalia, Galli,

Britones, Batavi flent, & inultus Iber.

In effigem meam, quinque liberorum vultibus cinctam.

QVò genus & formam Constanter opesque & amoris
Intempestivi spernat ubique faces,
Hugenium diâ privatum conjuge Patrem

Hoc armaverunt Fata satellitio.

[p. 157]

In eandem.

CIrculus à centro paribus patet intervallis:

Par Patris centro linea, par & amor.

In eandem.

AMbiat omnigenûm doctos prudentia rerum;

Ἐγκυκλοπαιδία est haec Patris Hugenii.

In mortem Proregis Hiberniae.

STraffordus, omni laude celsior, fero
Plebis furori dedicans dium caput,
Constantiâ Catone, vel Paeti manu,
Vel sub Nerone Stoico dignâ sene,
Omnique Stoâ, patriae dolor & stupor,
Ut invidendo clausit exitu diem,
Mortem decoro fecit aggressu levem;
Scelerisque plectens poenitentiâ reus
Flentem popellum, visus est judex reo
Mortis popello tradere, ut flendi, vicem;
Non hanc levis compendii sortem rats
Iniqutate temporum Deo dari.
O dignus innocentiâ viri vigor,
O sub securi nobilis securitas!

In mortem pulcherrimae Matronae,
Anae Killigrevv
Sub ponte Londinensi submersae,
16. Iulii, Anno cIɔ Iɔc xʟɪ.

IMpia vis Annam vili clausura sepulchro est:

Non potuit condi nobiliore loco.

Grandia praestanti respondent marmora formae;

Bis deno moriens fornice recta fuit.

[p. 158]

2.

QVi videt Herculeo stridentem gurgite Solem,

Manè revicturum novit abîsse jubar.

Heu! Britones, instat vstri nox ultima mundi,

Sol subiit vestras non rediturus aquas.

3.

QVid Tamisi Lachesique damus, quod ab aequore nostri

Invida commisit plurima Nympha nefas?

Divinâ Divam facie & virtutibus Annam

Ascivere suis Numina Numen aquis.

4.
Iocus.

NOn sceleris, Neptune, tui est, de sospite turba

Unica lethalse Anna quod haurit aquas:

Quà placuit garvitate (lees impunè natârunt)

Virtutumque suo pondere mersa jacet.

5.

PArce supervacuo manes affligere fletu,

Quorum nec latet hìc umbra, nec ossa jacent.

Vilis erat Divae tellus, in flumine moesto,

In terrae lachrymis Anna sepulta fuit.

6.

VAnus ut extinctâ, dolor, & praeposterus, Annâ est:

Si, quamvis abiit, non obiisse potest.

Credimus extinctam Venerem, si fortè per aestum

Ludere gestivit quo fuit orta Salo?

[p. 159]

7.

CAussa fuit, cur contemptis pulcherrima terris

Anna sub illustri Ponte subivit aquas:

Egressura mali victrix ludibria saecli

Nempe triumphali fornice vecta fuit.

8.

NAufrage Pons, Arcus homicidae, jacta maligno

Omine in infausto flumine laeva strues:

Quid primus mihi cumque dolor dictârit acerbi,

Annae fata tui criminis esse nego.

Quin Thetidi ignosco. quid, summo gurgite nantem

Si rapuit? falsa est: credidit esse rosam.

Epitaphium
Michaelis Mireveldii
Pictoris praestantissimi.

AE Mathiae memor aut Thrasymeni littoris, horre

Quisquis es, & Patriae cladibus illachryma.

Parca virûm vitas Pictoris morte peremit,

Arte perempturus quot fuit ille neces.

AEmylium Cannasque puta; Mireveldius istic

Non una Batavûm cum legione jacet.

In effigiem meam ab eodem jam decrepito paulò ante
obitum pictam.

O Miranda senis Mireveldi dextera, vitam

Vivida quae toties, nunc moribunda dedit!

Epitaphium Iacobi Geinii F.

AUfer, viator, nobili pedem busto;
Hìc artis, hìc modestiae penu calcas,
Hì Geinium: qui quid valeret in vivis
Nescîsse mortem mirer? ipse nescivit.

[p. 160]

 

Sin penè scivit ipse, noluit sciri.

 

Fortasse posteri scient. Sciant porrò

 

Vel nesciant, tam scire Geinius curat,

 

Quàm qui, sciens quod credidit, quod hìc scimus

 

Nescire nos scit, & scientias, artes,

 

Et omne quo tumemus inscii, fumum,

 

Et hoc putamen, corpus, & nucem cassam.

 

Infer viator labili pedem busto;

 

Non artis aut modestiae penu porrò,

 

Non Geinium, (fefellimus:) Nihil calcas.

In obsidionem Arcis Gennepae.

COncussa crebro tecta, muri, fulmine
Sidunt ruuntque, & incidunt sensim sibi:
Ut Arce quâ potitus es potirier,
Et exhibere mox quod expugnaveris,
Subire quàm superare durius siet,
Et invenire Gennepam, quàm vincere.
Invicte Frederice, quid porrò furis?
cum veneris, cum viceris, vix videris.

In ejusdem munitionem demoliendo institutam,
ad milites.

HOc agedum, si fortè capis, vindcita Deorum,

Hoc me, perdendi turba perita, doce;

Quomodò quam nisi delendo non cepimus, Arcem

Servandae ratio proxima destruere est?