|
| |
| |
| |
| |
In Hortum Fratris optimi, nuper fodi &
sepiri coeptum.
HOrtule, sin parci malè circumscribimus, Horte,
Fratris amor tam digne mei, quàm dignior illo
Nullus amore meo; quamvis cunabula nondum
Deseris, atque aliquâ saltem primordia mundi
Parte refers, chaos antiquum, confusaque rerum
Semina & haec nondum digestam in corpora molem,
Nesci oquâ, no ncultus ager, dulcedine mutâ,
Pellicis, & juvenum tacitè properantia fistis
Lumina, & Haganis non fastidire Puellis.
Sive quod ad juvenum, quos non sibi nutriit Haga,
Vota facis, vestrosque aliquis visurus ocellos,
Magna minorque Deae, cognati sideris Annae,
Hugenios pertexet agros, &, vivite, dicet,
Vivite, qui timido caussam praestatis amanti.
Sive quod hùc impunè gradum latura puella
Innocuos domini salsè perstringet amores.
Securumque gelu, nec erit quod provida raptum
Hinc metuat pulchris, hinc speret mater ineptis,
Hanc servare minus, magis hanc extrudere mercem.
Hac illis ratione places: Mihi sola videndi
Caussa tui in pretio est: te si patietur adiri,
Se patietur herus; nec si comitatior umbrâ
Ingrediar, gravis hospes ero, nec Stella repulsam,
Nec proles utriusque feret, nec Matris avitae
Gressibus aut geminae claudetur porta sorori.
| |
| |
| |
In eundem.
HOrte, cultoris domini laborum
Culte digestor, redeatne rerum,
Sole declivi, satur à perenni
Sive pallenti fugiente Fratrem
Cynthiâ coelo, libeat futuris
Denuò pectus benè praeparatum
Sive anhelanti Cane saevientiss,
Sive directum ferientis Astri
Suadeat sese rabies opacâ
Horte, quae laudum series tuarum
Occupet vatem prior; unde quid sis,
Vnde quis post haec fueris, quis olim,
Vidimus, cum, nec facie nec ortu
Nobilis, cum, nec segetis nec herbae
Dives, ingrati meritò subires
Fortè Pisonum Fabiaeque pauper
Gentis assertor, modicâ superbum,
Caule succisâ, sterilis ferebas
Fortè te promo facili, penuque,
Foeta lactucis, fatuâve betâ,
Riserit majus nihil appetenti
Nulla vicinae inferior paludis
Gloriae dos est:quotacumque digno
Terra virgulto caret, aut salubri
| |
| |
| |
Auriacus è castris ad Sylvam-Ducis ad Epist. Barlaei
Auriaca nomine scriptam.
VNius Henricum reperis in crimine culpae:
Quem sine te decuit non valuisse, valet.
Caetera si matres inter causere nurusque,
Caussa, gynaeceo judice, nostra cadat.
Nunc sexu potiore regi non aequa recuses,
Arbitrio subsint miles & arma virûm.
En ego Perdiccas & quos de morte Crateros
Eruis in litem provoco sponte meam.
Nec gravis instanti fueris, Ptolomaee, batavo,
Nec, si judicio stas, Meleager eris.
Dicite, bellaces animae, quâ lege saluti
Consultum Patriae vultis, & esse meae?
Tertia fallacem complevit Cynthia frontem,
Tertia tota mihi, tertia nulla fuit,
Dum canis infesta feris monstroque perenni
Sylva stat, & perstat, milite cincta meo.
Vna parum valli series fuit, altera primam
Ambiit, extremam flumina bina lavant.
Nec Batavos modò fossa ferens post Sceptra ligones
Hostica multiplici tubere turget humus.
Hinc humiles inflamus aquas, hinc prodiga retrò
Flumina, & in fontes cogitur unda suos:
Naturae faciem confudimus, humida siccis;
Excidit ingenio pulverulenta palus.
|
|
Auteursrechtvrij