Isaacus Gruterus.
INterim absentem Hugenium leiore sui parte spectandum mihi exhibet novorum Poëmatum liber, Brunonis tui commodato (forsan audaciùs petito, cum rogata vacuum dimisissent bibliopolia) suppleturus bibliothecę necdum translatę defectum. Desultorius, inquam, per aliquot septimanas, itineri & necessariae morae impensas, lector, Hagae incidi in Momenta desultoria, edecumatum authoris genium in castrensibus turbis velut securo Helicone felicissimum testantia. Adeòque me afflavit spiritus tam acutè, tam tersè quoslibet, neque vexato cerebro natos conceptus expedientis, ut ad reliqua, suam post expectatura Levanam, vix patienter anhelet. Sed hęc dicendae salutis devia sunt; habitura ab humanitate tua quidquid justae excusationis dignè conferre scriptor nequit. Vale vir nobilissime & amantem amare perge. Hagae ex aedibus clarissimi Graswinckelii, qui novum ut veterem vetus hospes amicum stringit limpidissimae benevolentiae ulnis, & officiosissimè te salvere jubet. xiii. Cal. Octob. cIɔ Iɔc xliv.
Auteursrechtvrij