Latijnse gedichten 1607-1620

51 17 02 1609 Ged., dl. 1 p. 13
Psal. XLVIaant.

Rebus in adversis nobis fiducia certa
est Iova. Non igitur metuemus, non licet alti
in freta praecipites montes spumosa ferantur,
non, inquam, tant\o\ licet aequora turbine vertant,
ut motu undarum montes et terra tremescant.
Urbs divina quidem Domini oblectabitur amni,
in qua quando Deus versatur, neve moveri,
nec labefactari poterit, nam protinus illi
auxilium oppr\e\ssae Dominus feret atque levabit.
Regna fremant, turbent populi, terra ipsa liquescet
quando ille emittit vocem, cunctique silebunt.
Nobiscum armipotens Deus est, defensio nostra.
Huc contemplatum Domini admiranda venite,
usque ad postremas regiones proelia placat,
igne cremat currus, arcus perfringit et hastas
detruncat, dicens: desistite Meque colendum
ac extollendum in terris populisque videte.
Nobiscum armipotens Deus est, defensio nostra.

xiii.^o Kal. Mart. 1609. Annor. xii.