Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634

233. Moeder²⁾. (A.B.)

Breur, u brieven, die al vast d achterste voor comen, die syn al wel ontfangen. Nu en weet ick u met grooten vaeck niet veel te seggen, dan dat wy al van de voorleden weke in ons nieu huys syn getrocken, daer het my al heel wel gevalt, maer ick hebber my soo mu in gemaeckt, dat ick er wel had willen by gaen liggen, ick laet staen, sitten. Alle mynen troost is geweest, dat ick hope dattet de leste reys sal syn. Ghy sult u al verwonderen, als ghy dese becnoptheyt sien sult; ick en kan t niet genoch geadmireren, soo volmaeckt aen alle canten. T is al van t fraey huys dat me spreeckt door heel den Haege. Ick heb Boelens huys al schoon vergeten. Dat doet de verbetering; ick wilde wel u oordeel hooren, omdattet al de werelt soo laudeert. Aengaende van Kien, die is voorleden weke begraeven; synen sone is in syn plaetse, al by des vaders leven³⁾. Wy mogen sien, hoe wy het daermede maken sullen, en van alle andere particuliere saecken u te schryven en comt nergens goet voor, en soo laet ick t altemael blyven op hope van u eens thuys comende, want het waer wel noodich in alle saeken, want als ick t u al schryve, soo comt u avis al te laet, en hoe lang sal t daer toch noch duren.

Sus ver gisteravont, 28 April, Sondach. Ick most er met al te groote vaeck wtscheyden, en soo is t nu 29, Maendach, geworden, als er ander werck voor de hant is dan lang te schryven, alsoo t hier noch maer in t rouste wt de voeten en is, dat m er niet over en valt. Ghy verbribbelden werckmaeker als ghy syt, soo heb ick geseyt, dat ick u schryven sal, wat hebt ghy plaggen en redements; men weet [niet] waer met al de eynden [te] blyven. Adam heeft u boeckas geschickt op syn fatsoen; comt en doey et op u fatsoen; ick ben slechs bly dat se wt de voeten syn. En sus moet ick er een eynd af maeken, want men roept my aen alle canten. Brur seyt, hy heeft u onlanx 2 groote brieven geschreven, en hy hevet hooft vol. Soo hebt al wat gedult in dat en in alle saeke. T sal al ten besten comen, hoop ick, met ons; laet ons maer al tevrede syn met allet goet, dat ons Godt doet, en segt Jacobus, dat hy u toch laet thuys come, of hy heeft synen danck wech. Adieu, bruer, de susters syn soo besich, dat se nu niet schryve en sullen. T is 29 April 1624.

De susters wilde soo wel hun coussen hebben en de povretten hadt ghy laten maken; nu schryft ghy weer van floers te senden; is t een gegieugant (?) fatsoen, wat hun niet en voegt, soo houw et vry daer. Adieu, bruer; meester Wilm sent om den brief. - Dien edelman, daer ghy sooveel af schryft aen u breur, die is vertrocken geweest, eer uwen brief quam, die 2 of 3 weken out was, soodat me hem niet eens aengesproken en heeft.

2) Uitgegeven door Dr. Th. Jorissen, Constantin Huygens, blz. 374.

3) Zie blz. 158.