Briefwisseling. Deel 1: 1608-1634

6. Aan zijn vader³⁾. (K.A.)*

Nullae a te litterae gratiores nobis fuere quam postremae, tum quod de reditu tuo certiores nos fecerunt, tum quod utrumque nostrum tandem satisfecisse tibi scribis et praesertim me Saphicis istis versibus⁴⁾, quod maxime gaudeo. Quod multa eorum apud I; Secundum⁵⁾ olim te legisse meque illum imitatum esse dicas, id factum non nego, imo laudi mihi duco tam eximium poetam imitari; nam quid alioqui Virgilium, quid Ovidium, quid alios opus est legere, si non imitemur? Quin ipse Ioh. Secundus, quem ego imitatus sum, ex Horatio sua descripsit; cur et illud mihi minus liceret? Desine igitur posthac plagij vel furti me incusare, nam non magis ego incusandus sum quam ille. Ethopoeiam⁶⁾ meam te tam diu promissam esse dicere miror, cum ante octo dies primum componere inceperim; saepe quidem in animo habui etiam ante discessum tuum, sed nimium mihi diffidebam; iam tandem saepius tentando incepi et brevi absolutam, ut spero, ad te missurus sum. Velim et tu, si tempus aut otium sit, aliquando versiculos aliquos ad nos mediteris, ut videamus an tute, qui me incusas, ipse aliquid ex tua pharetra depromere possis. Hagae-Comitis, IIII^o Id. (10) April. CIƆIƆCIX.

3) De brief is uitgegeven door Dr. J.G.C. Boot, De Latijnsche brieven van Constantijn Huygens (in Werken der Kon. Akademie van Wetenschappen, Afd. Letterk.), 1873, blz. 31.

4) Die Sapphische verzen zijn verloren gegaan.

5) Janus Secundus werd in 1511 te 's Gravenhage geboren, studeerde in de rechten en was een tijd lang secretaris van den Spaanschen kardinaal Joannes Tavera, later van George van Egmond te Utrecht. Hij werd benoemd tot secretaris van Karel V, maar stierf in Sept. 1536, voordat hij dat ambt aanvaardde. Janus Secundus is beroemd geworden door zijne Latijnsche gedichten en muntte tevens uit in beeldhouwen en boetseeren. Huygens heeft den voortreffelijken dichter steeds zeer hoog gesteld (vgl. o.a. Autobiographie, blz. 85, 86.)

6) Zie Noot 1.