Hofwijck. Deel 1. Tekst. Deel 2. Apparaat

[p. 364]

Bijlage C Brief van Marcus Zuerius Boxhorn aan Huygens, 31 oktober 1652 (fragment)

Origineel bewaard in UBL, sign. HUG 37, nr. 24. Regest in Worp, Briefwisseling v, nr. 5248. Ik citeer hier alleen het gedeelte dat op Hofwijck betrekking heeft, door Worp samengevat als: ‘Uw Hofwijck gaat hierbij terug; ik heb er zeer van genoten. Wat zijt gij gelukkig, dat gij u in zulk een verblijf stil kunt terugtrekken.’

Tekst

[...] Redit ad te summae exquisitissimae elegantiae poemation, aulifugium tuus. Aegre ego illud, quanquan non una lectione iam repositum a me dimitto, dimitto tamen, sed brevi, ut spero, reditionis, et publicis et immortalibus expressum in chartis, quas omnis posteritas intuebitur, omnis admirabitur. O te felicem! Qui in illo secessu hic nulla spe, nulla timore solicitaris, nullis rumoribus inquetaris, et tecum tantum ac cum libellis tuis musisque loqueris [...].

Vertaling

[...] ‘Naar u komt terug het dichtwerkje van het hoogste, voorbeeldigste raffinement, uw “Hofvlucht”. Met droefheid stuur ik het van me weg, hoewel ik het na éénmaal lezen nog niet had weggelegd; ik stuur het toch weg, maar in de hoop dat het spoedig wederkeert, gedrukt op voor iedereen toegankelijke en onvergankelijke bladen, waar heel het nageslacht naar zal opzien, dat heel het nageslacht zal doen versteld staan. Gelukkige, die in dat oord van afzondering door hoop noch vrees wordt gekweld, door geen geruchten wordt verontrust, en slechts met uzelf, uw boeken en uw muzen spreekt!’ [Het vervolg betreft inderdaad het goede leven op Hofwijck, niet het gedicht].