Proeve van taal- en dichtkunde (4 delen)

In vrijmoedige aanmerkingen op Vondels vertaalde Herscheppingen van Ovidius

V.

V.B.F. en P. dikwils verwisseld. III. 47. 48. (468.)

V op T volgende, krijgt wel iets van, doch niet al de scherpheid der F, en dus die niet in F te veranderen. I. 457. (204.)

V en W verwisseld. III. 345. (582.)

Vaag, bloem of bloeikracht. I.

[p. 186]

468-471. (209. 210.) des leevens, der jaren. 471. Aant. Eigenlijk een woord van gemest land in gebruik. De Vaag is nog in 't land, het is nog in de Vaag; de Vaag is 'er uit; elders Gunst genoemd. Vaagrecht, anders Mestreebt, wat zy. 472. Aant. Zomervagen, 't land braak laten liggen. 473. Aant. Vang voor Vaag. 474. Aant.

Vaagrecht. zie Vaag.

Vaandel is Vendel. III. 345. (582.)

Vaars. Vaarzen zijn geschikt naar de natuur der, taal. I. 418. (188.) echter zijn 'er woorden die in dezelven niet vlyen, ald. Aant. Scanderen, derzelven. Wat zy enz. 421. Aant. Naauw verband tusschen het Werktuiglyke en Poëtische derzelven. 426. Aant.

Vaars. Of in de Nederduitsche zesvoetige Vaarzen een rust noodig zy enz. zie Rust.

Vaars. Wat Maat, Rust, Snede, Trant in het zelve is. zie op die woorden. Onaangename by onze beste Dichters. Waarvan spruiten. I. 406. 407. (181. 182.) De zesde greep van 't zelve moet een woord van nadruk zijn. 414. (186.)

Vaart. zie Varen.

Vaart. (Varen zijn) zie Ziel.

Vaart. (Trekken ter langer) zie Ziel.

Vaart der zee. zie Varen.

Vaartzalig. zie Zalig.

Vaarwater. (liggen, zitten dwars in iemands) zie Zog.

Vacht. Eigenlijk de dracht van Schapen, onderscheiden van Wol, is 't Vel of Vlies, waarvan gouden Vacht en gouden Vlies. Vacht, Lat. Vellus, eigenlyker Globus, Coagmentum Lanae. Vacht en Vlies onderscheiden van Vel. Gouden of gulden Vel voor Vacht of Vlies, wordt niet gevonden. Schapenvel en Schapenvacht niet het zelfde. De Huid van een Stier of Rund verkeerdelijk een Vacht, en dus Stiere- of Rundervacht genoemd. Iemand by zijn Vacht krygen, overdrachtelyke spreekwijs. Een Stier wordt gegrepen by de Hoornen, een Paard by den Neus, een Varken by de Borstels, een Schaap by de

[p. 187]

Vacht, dat is by de Wol. II. 287-289. (332. 333.) De Wol van een Schaap geschoren, somtijds wel een Vacht, doch byna altijd een Vlies, ook wel een Vluis Wol genoemd. 288. Aant.

Vader. zie Verwandelen.

Vader. Had eertijds in Genitivo, des Vader, niet Vaders. II. 194. en 199. Aant.

Vaderin. zie In. Termin.

Vaêr voor Vader heeft Vondel niet gestoten. I. 124. (48.)

Vaêrkijn. I. 35. (12.)

Vagabond. zie Verschooien.

Valere. Lat. zie Gezond.

Valk zie Jagt.

Valkenier. Wat Vliegen by een Vorst van een Valkenier gezegd, beteekene, zie Jagt.

Vallen. zie Sneeven.

Vallen op zijn plat. II. 67. (241.)

Valsch (ô) van rade afgekeurd, moest zijn ô Valsche, gelijk gy Valsche van rade. I. 183. (14.)

Van voor Daarvan. zie Voorzetsel.

Van. Fraai herhaald in verzen. I. 64. (24.)

Van en Voor. (veilig) I. 48. (19.)

Van regeert een Ablativus. I. 382. (165.) Wordt niet wel door 't koppelwoord En aan een Genitivus gehecht. 383. (170.) Mijns, Mynen enz. Poëtischer dan van de Myne enz. ald. (170.)

Van af aan. zie Infinitivus Obliquus.

Van daan. zie Daan.

Van daar moet men zeggen, niet Daarvandaan. I. 168-172. (68. 69.)

Van danen. zie Daan.

Vang. zie Vaag.

Van hier moet men zeggen, niet Hiervandaan. I. 168-172. (68. 69.)

Van waar moet men zeggen, niet Waarvandaan. I. 168-172. (68. 69.)

Van wanen. zie Waan.

Van zijn leeven. zie Leeven.

Vapulare. Lat. zie Verwandelen.

Varen, door Gevaren. I. 104. (40.)

Varen, met Gevaar, Letterspeeling. I. 105. (40.)

Varen, dwars voor den boeg. zie Zog.

Varen, in iemands Zog. III. 17. 18. (457.)

[p. 188]

Varen in het Zog. zie Zog.

Varen op Wagens. zie Varen.

Varen ten Hemel. zie Varen.

Varen ter Zielen. zie Ziel.

Varen ten langen levene. zie Ziel.

Varen uit wandelen. zie Varen.

Varen zijn Vaart. zie Ziel.

Varen. Dikwils toegeschreven aan Stroomen en Zee. III. 373. (595.) Vaart der Zee, de beweeging of leevendigheid van 't water nog in een anderen zin gebruikt, ald.

Varen is Reizen; in komen Varen is komen overtollig. Wordt zo voor reizen met een Paard of Rytuig, als met een Vaartuig gebruikt: hiervan Varen op wagenen, (doch men vindt ook Ryden op schepen) ten hemel, ter helle Varen, in een huis Varen, uit wandelen, uit speelen Varen, nu speelen Varen. Van Varen komt Vaart, iter. Waarvan nog Bedevaart, Dagvaart, Heirvaart, Kruisvaart. Varen wordt gezegd van alles wat beweegbaar is. Hiervan Varende have, dat is Roerende goederen. II. 159-162. en ald. Aant. (273. 274.)

Varende have. zie Varen.

Varken wordt gegrepen by de Borstels. zie Vacht.

Vast. zie Verwandelen.

Vasthoudenheid. Wat zy, en zinnebeeldig afgebeeld. II. 361. (362.)

Vast te moede. zie Moede. (te)

Vat. Komt van 't verb. Vatten. I. 159. en 160. is van eene zeer ruime beteekenis. 160. Van Vat het verb. Vaten. Ibid. en 161. (63. 64.)

Vaten. Verb. komt van Vat, Vaten. Dit woord met Vatten verward. I. 159. en volg. (63. 64.)

Vatten. Verb. komt niet van Vat, maar Vat van Vatten; Vatten met Vaten verward. I. 159. en volg. (63. 64.)

Vatten om den hals. zie Omhelzen.

Vechtnimfen. Groene Oogen en groen Hair haar toegeschreven. I. 45. (16.)

Vederjagt. zie Jagt.

Vederspel. zie Jagt.

Vee van Neptunus. I. 45. (17.)

Vee. (groen) De Visschen dus te recht genoemd. I. 47. (18.)

Veehoeder van Neptunus. I. 45. (17.)

[p. 189]

Veel noten op zijn zang hebben. I. 372. (165.)

Veelvoetvisch, Polypus. Hoedanigheid van denzelven. II. 36. (229.)

Veerde, siere Veerde vliên enz. is zijn weg vliên. II. 385. (371.)

Veertje. zie Pen.

Veile. zie Klimop.

Veilig van en voor met elkaar verwisseld. I. 48. (19.)

Veinzen. Zeer wel by zich gelaten gevoegd. II. 539. (445.)

Vel. zie Vacht.

Vel en Leder, beide door Corium uitgedrukt. I. 285. (126.)

Veld der Baaren, der Zee, Neptunis Veld. I. 45. (17.)

Veld. Blaauw. Zo van de Zee als van den Hemel te recht gebruikt. I. 48. (18. 19.)

Veldgeschrei. zie Schreien.

Vellekijn. I. 35. (10.)

Vendel. zie Verwandelen.

Venerandus niet wel Aanbiddelijk, beter Eerwaardig vertaald. II. 2. (214.)

Venus als een Bruidleidster beschreven. II. 179. (282.)

Ver. zie Voor.

Ver. zie Werkwoord.

Ver. (Heind en) zie Heind.

Ver. Voorzetzel heeft de beteekenis van te Veel. II. 154. en Aant. (271.)

Ver. Met deze Propositie begint geen woord in Dom. II. 484. (417.)

Verachting. Opschrift van een der kassen in 't vertrek, Waardig of Waard, van 't Rijmmagazijn. I. 185. (75.)

Veranderen. zie Verkeren.

Veranderende wangen. II. 51. (134.)

Verba. Frequentativa of Iterativa worden gemaakt door den uitgang En in Elen (dezelfde als de Lat. Itare) te veranderen. II. 468-471. (410-412.) Worden gebruikt om een met herhalingen gehoord wordend geluid te beteekenen. 472. (412.) en wordt dan dikwils de l in r veranderd, ald. De zelfstandige woorden in Sel hebben eenige overeenkomst met de Verba Elen, doch die in Eren grooter met de zelfstandige woorden in Er. 472. 473. (412. 413.)

Verbager. Teut. Jactator. II. 98.

Verbagijng. Teut. zie Verbaging.

[p. 190]

Verbaging of Verbagijng. Teut. Jactantia. II. 98.

Verbasterd, onderscheiden van Basterd. II. 265. (321.)

Verbeelden zich in. III. 244. (544.)

Verbeelden voor Inbeelden kwalijk gebruikt. III. 244. (544.)

Verbergen. zie Bergen.

Verbergen. De Berg Verbergt. Letterspeling. I. 116. (40.)

Verbeten. (Waard) zie Waard.

Verbylyden. zie Voorleden.

Verblyden, Verblijdde, Verblijd. III. 243. (543.)

Verbondeling. zie Verwandelen.

Verborgen. zie Bergen.

Verbum van een Substantivum afkomende, houdt in het al of niet verdubbelen van den Medeklinker denzelfden voet als zijn Substantivum in het Meervoud. I. 156. en volgg. (62. 63.) Vergeleken met 159. Aant. Alle deze Verba zijn regelmatig. 158. (63.)

Vercrichten, is met geweld meester worden, Verkrachten. I. 487. en 488. Aant.

Verde voor Vrede. II. 103. 104. (253.)

Verdelgen door, niet uit. III. 337. (580.)

Verdrieten, iet Verdriet my, niet ik Verdriet iet, het welk echter Vondel gebruikt. I. 235. (102.)

Verdryven aan voor uit, of van niet goed. III. 216. (532.)

Verdrinken zich in 't Krijt. zie Krijt.

Verdrinken. Zeer fraai by onze Dichters gebruikt, als: kommer in wijn Verdrinken. De tong en keel Verdrinken zich in wijn. De zinnen Verdrinken in de kan. De oogen Verdrinken in tranen. Een tranenvloed Verdrinkt de wangen. Lieve melody doet den geest in 't oor Verdrinken. II. 299.

Verdubbeling, niet door eens zo hoog enz., maar door nog eens zo hoog enz. uittedrukken. I. 261-263. (116. 117.)

Verdwynen in een werkelyken zin. III. 57. Aant.

Vereenen voor Trouwen en Huwen uitgedrukt. II. 187. (286.)

Vereenigen zijn Harp met Lofgezang, eigenlijk gezegd. III. 71. Aant.

[p. 191]

Vereizen. zie Eislijk.

Verflouwen, Flouwen, Onverflouwd voor Verflaauwen, Flaauwen en Onverflaauwd, by de Ouden gemeen, doch nu verouderd. III. 303. (566. 567.) 303. en 304. Aant.

Vergaderen. zie Galik.

Vergaderen of Vergaren, is Byslapen, coire, ook enkel Trouwen, ook voor Vereenen, 't welk mede Trouwen, Huwen kan worden genoemd, gebruikt. II. 185-187. (285. 286.)

Vergangbaar. zie Reisbaar.

Vergaren. zie Vergaderen.

Vergelden, in Imperfect. Vergold, waarvoor Vergeldde, om 't rijm, gebruikt. II. 175. (281.)

Vergeten. Beter zegt men doen dan leeren Vergeten. II. 56. (237.)

Verglazen. Verb. van Glas, Glazen. I. 157. (62.)

Vergoden. Verb. van God, Goden. I. 157. (63.)

Vergodendom. Geen goed woord voor Vergoding. II. 484. 485. (417. 418.)

Verguld. zie Purperen.

Vergulden. zie Purperen.

Vergulden. De Zon gezegd te Vergulden 't geen ze beschijnt, en dit ook aan andere zaken toegeschreven. III. 112. 113. (492. 493.) Hiervan Vergulden voor Vereeren, Versieren, Bedekken, ald. Aant.

Verhalen, narrare, overdrachtelijk even als Vertrekken. I. 311. Aant.

Verhalig. zie Ig. Termin.

Verhangen. Zich in 't Krijt. zie Krijt.

Verheffen. (waardig te) Onbepaald, of in een dadelyken dan lydelyken zin te nemen zy. III. 60. Aant.

Verhyliken. zie Huwen.

Verhoeden. zie Behoeden.

Verhuizen, Sterven. III. 265. (552.) en 266. Aant. De Ziel verhuist. 266. (552.) 't Huis of Woonstede, daarze uittrekt, het Lichaam, ald. Het tweede Huis, waarin ze trekt, aangewezen. 268. en 269. (553.) Sterven ook Henenreizen genoemd. 267. Aant. Het Sterven een Henereis, ald. Vertrekken, Sterven, ald. 't Lijf een Herberg geheeten. ald. ook ons laatste Huis, ald. de staat des doods by een Zee-

[p. 192]

reis vergeleken, wiens Haven de dood, ald. het bed de Doodshaven. 368. Aant.

Very. Eng. Very well, Very much. zie Vry.

Verjagen. zie Voorjagen.

Verkeeren, Veranderen voor Verkeerd, Veranderd worden, wordt goed gezegd, kwalijk zegt men daarvoor, zich Verkeeren, zich Veranderen. II. 519. 520. (434. 435.)

Verken. zie Everzwijn.

Verkerfde voor Verkorf. II. 394. (374.)

Verkorting van een woord Verkort deszelfs beteekenis. II. 399. (377.) 468. (410.)

Verkouwen. Onbepaald, of in een dadelyken, dan lydelyken zin genomen zy. II. 58. Aant.

Verkwikbaar. zie Reisbaar.

Verlakken. zie Lak.

Verleden. zie Voorleden.

Verleden jaar, tyd. zie Lyden.

Verleiderinne. zie In. Termin.

Verlenging van een woord Verlengt deszelfs beteekenis. II. 399. (377.) 461. (410.)

Verlienen. zie Lenen.

Verliezen zijn liefde. zie Trouwen.

Verlyden. zie Voorleden.

Vermaard. zie Ervaren.

Vermanen, kwalijk aan sprakelozen toegeschreven. II. 52. (235.)

Vermanen, in een lydelyken zin somtijds afgekeurd. III. 61. Aant.

Vermaren. zie Ervaren.

Vermeeren het Meer. Letterspeeling. I. 105. (40.)

Vermoeid. zie Moede. (te)

Vermom. zie Mommen.

Vermommen. zie Mommen.

Vermoorden zich in 't Krijt. zie Krijt.

Vernederen zich in 't Stof. zie Stof.

Vernemen de stem door de oogen. II. 297.

Vernien. zie Nieuw.

Vernieuwen, om 't rijm Vernuwen. II. 187. (286.)

Vernuwen. zie Vernieuwen.

Verpeisteren. zie Peisteren.

Verpoozing. zie Rust.

Verraden. zie Leveren.

Verraden. zie Raden.

Verrader. zie Leveren.

Verres. Lat. zie Everzwijn.

Verryzen. zie Opkrabben.

Vers. Trant der Verzen, wat zy. zie Trantselen.

[p. 193]

Versaden. zie Onverzadig.

Versadig. zie Onverzadig.

Versadigen. zie Onverzadig.

Versari cum aliquo. Lat. zie Verwandelen.

Verschaffen. zie Leveren.

Verscheid. zie Verscheiden.

Verscheiden, sterven, Verscheidinge, dood. Liggen op zijn Verscheiden, Verscheiden zijn, dat is Gestorven. III. 9. (454.) Verscheiden der wereld, ald. Aant.

Verscheiding. zie Verscheiden.

Verschieten. III. 259. Aant.

Verschil by een Vuur vergeleken. II. 311. (339.)

Verschooien, 't zelfde als Verstuiven, Verloopen, profugere, wordt gezegd van verdrevenen, overal dwalende, een schuilplaats zoekende. II. 284. (331.) Schooien, eereloos zwerven, Schooister, eereloze straatloopster; Schooien, achter lande loopen, waarvan Schooier, 't zelfde als Landlooper, Heiden, Vagabond. 285. en 286. (331. 332.) Schooien, schielijk ergens heenen gaan, niet alleen van veelen, maar ook van één. 285. Aant.

Verschuiven. zie Vertrekken.

Verselled worden, voor zich Versellen, afgekeurd. III. 61. Aant.

Versen. Over hunne Rust en Snede. zie op die woorden.

Versen. Fransche komen meest met de Duitschen, de Italiaansche met de Engelschen overeen. I. 336. (143.) Harde, wanneer te pas komen. 336. (148.) wanneer zachte en zoetvloeiende, ald. (148.)

Versificatie. Vondel en Antonides meesters in de Nederduitsche. I. 423. 424. Aant. haar naauw verband met het Poëtische der Verzen. 426. Aant.

Verslagen. zie Verslegen.

Verslegen voor Verslagen was by de Ouden meest in gebruik, Verslagen, alleen als 't rijmde op Agen. III. 1-3. (450.) nu altijd te recht Verslagen, ald. Gedragen, toen zeldzaam in Gedregen veranderd; doch naderhand gemeener zelf by de beste Dichters. Ook Verslegenheid en Verslegenis. 3. (450. 451.) en Aant.

Verslegenheid. zie Verslegen.

[p. 194]

Verslegenis. zie Verslegen.

Versleten Boel en Schoen. zie Sleter.

Verslindbaar. zie Reisbaar.

Versmaden. zie Smaad.

Versmadig. zie Smaad.

Versmadig. zie Ig. Termin.

Versmallen zie Smal.

Versnooden, Slecht worden, Verslechten, ook Slecht, gering achten, Slecht maken, dus act. en pass. III. 59. Aant.

Verstaan met zyne ooren, niet wel gezegd. I. 345. (153.)

Versus Leoninus. zie Middenrijm.

Vertaling. Vertalingen uit het H.D. voeren woorden, in een anderen dan by ons bekenden zin, in. I 391. Aant.

Vertaling en vreemde Eigennamen. zie Eigennaam.

Vertere. Lat. zie Verwandelen.

Vertrappelen. zie Vertrappen.

Vertrappen is Vertreden, het Frequentat. Vertrappelen. II. 468. (410.)

Vertreden. zie Verwandeen.

Vertrek. Uitstel. zie Vertrekken.

Vertrekken. Sterven. zie Verhuizen.

Vertrekken, Uitstellen. I. 309. (137.) Als een verb. neutr. gebruikt. 310. Vertrek, Uitstel, ald. (137.) Vertrekken is Vertellen, overdrachtelijk even als Verhalen 311. (137.) en Aant. De beteekenis van Uitstellen schijnt gepaster. 't Zelfde als Verschuiven. 311. en 312. (137. 138.)

Vervaren. zie Ervaren.

Vervaringe. zie Ervaren.

Verwaand. zie Ervaren.

Verwaande. zie Verwanen.

Verwandelen. Het Overgaan of Verhuizen der Zielen, het beteekent gemeenlijk Veranderen. Hiervan Wandelbaar en Onwandelbaar. III. 341-344. Wantalon, F.D. Mutari (580. 581.) Aant. 342. 343. Aant. 344. Aant. Wandelen, Frequent van Wenden, Keeren, Omkeeren, waarvan Wandelen, Frequent. Hiervan Wendel, Wendelick, Wendeltrap, waarvan mogelijk Vendel, waarvoor nu Vaandel. 344. 345. (581. 582.) 344. Aant. Wentelen, is liggende Wendelen, kwalijk Wendte-

[p. 195]

len, zo als Handteren, kwalijk voor Hanteren, Wanden en Wanten, van Wand en Want, verwisseld. 345. (582.) Wandelen, gaande Wendelen, Zwindelen, staande Wendelen, van een Tol en Rad overdrachtelijk, van 't hoofd van een mensch. Winden of Windelen, gezegd van buigzame dingen om andere dingen, ald. en 346. (582.) Waarom Wenden voor den stam van alle deze woorden gehouden, ald. Wenden van Want, als Schenden van Schand, Temmen van Tam, Lengen van Lang, Vesten van Vast, Belenden van Land, Kemmen van Kam, Drenken van Drank, Krenken van Krank, Hengelen van Hangel, Behendig van Hand, Bestendig van Bestand, Schendig van Schand, Ellendig van Land, ald. Aant. Wand of Want, de wortel van den stam Wenden, dit heeft een algemeene beteekenis. Om, meest Rondom: 1.) Wand, een Muur. 2.) Wand, Laken, waarom zo genoemd. 3.) Wand, een Kleed om 't lijf, waarvan Wandborstel, Kleerbessem, Wandsnyder, Kleermaker, Ly- of Lijnwaad. 346. 347. (582. 583.) ald. Aanteek. 4.) Want, Handschoen, waarom dus genoemd Voetwant, Schoen, met recht dus te noemen. 5.) Want, een Net waarmede men Vogelen en Visschen om - vangt. 6.) Want, Scheepstouwen, anders Gewand van 't Schip. 347. 348. (583.) 7.) Wand, Zeil om tenten opteslaan, ald. 8.) Want, een Beschermer. Hiervan Trouwant. 9.) Wanten of Verwanten, dat is Verbondelingen, als: Bloed- Eed- Vloekverwanten. 10.) Wand en Ingewand, waarop zie. 11.) Want, Om, Omdat. 12.) Want, Gek, anders Ruid, Ruig, Ruw. 13.) Want, Nam en Omdat, Quia, waarin onderscheiden, oudtijds geen onderscheid daarin. 348-351. (583. 584.) Aant. 349. (r) (s) 350. Aant. Wandelen, een soort van Gaan, heeft eigenlijk in zich de beteekenis van Om en is Omgaan. 351. (584.) Omgang des Manenschijns, 't Wandelen der Manen. 352. (585.) 352. Aant. (u). Wandelen kan

[p. 196]

Ommelen zijn, van Om kan komen Ommen, Ommeren, als van Uit, Uiten, Uiteren, van In, Innen, Inneren, Ommelen zou zijn als Omb, Umbelen, Oud- en H.D. Ommelen en Ambulare, Lat. zijn 't zelfde woord van Amb, Grieks ἀμφι. Verschillen niet meer dan Vader en Pater, Simpel en Simplex, ald. en Aant. (u) Wandelen en Ambulare, gemeenzaam met iemand omgaan, zakelijk deel dezer woorden. Wand en uitgang Elen. Am of Amb, Celt. Lat. circum, N.D. Om, Rondom, Gr. ἀμφι H.D. Umb, Am, Amb, Om, Umb, 't zelfde woord Amb-ustus, rondom gebrand Am-sanctus, rondom heilig Amb-esus, rondom afgegeten Amb-ages, omwegen Amb-urbium, Amb-arvale, plechtigheid van zuivering die rondom de stad en landeryen gaande geschiedde, Amb-ire, omgaan na, Solliciteren, Basterdwoord, Amb-itus, kuipery. Van 't Celt. ons Duitsch woord, Ambt, niet Ampt of Amt, waarvan Basterdwoord Ambieeren naar iets. 353. 354. (585.) 353. Aant. Verwanten, Verbonden Vrienden, Amic-us, Lat een vriend niet van Amare beminnen maar van Amic-ire, Omwinden, daarom Amic-tus, Lat D. Kleed ook Wand genoemd. Wand ook in dezelfde taal een Muur, omdat hy een kamer of huis rondom loopt, Ambitus, te Rome een ruimte van derdehalf voet, tusschen de huizen opengelaten. 354. (586.) 354. Aant. Am ook in 't Lat. Nam, D. Want, als Arm en Narm, Aars en Naars, Elleboog en Nelleboog. Eglantier by de oude Blyspel-Dichters veranderd in Neglentier. Hierdoor 't Celt. Am verandert in 't Lat. Nam 354. (586.) 354. Aant. 355. (586.) Ambactus, waar alleen te vinden, is een Celt. woord. 355. (586.) Dit kwalijk ontkend. 356. (586. 587.) door Slaaf verklaard, ald. ondersteld te komen van Amb in Actus gedreven. Een die rondom, alom, overal heen wordt gezonden. Een Slaaf of Dienaar kan dus worden genoemd. Ambactus echter geen Slaaf, zo min als Bode een Knechts, ald. Ambac-

[p. 197]

tus, Celt. van Amb en van Aht of Acht, waarvan Acht geven, Onachtsaam. Ambactus als Ambachten, een die rondom wel toeziet, op alles naauw acht geeft. Slaven, Druïdes en Equites, by de ouden Gallen, wie geweest zijn. 357. 358. (587. 588.) Ambacti en Clientes zetteden by de Gallen aanzien by. 358. (588.) Ambactus, Beschermer, Trouwant, 't laatste woord van Want afgelegd, ald. dit tegengesproken, ald. Aant. of de Ambacti inderdaad, en Trabanten, H.D. afgelegd van Traben, slaven zijn geweest: byna voor Ambachtsheeren gehouden. 359. (588.) Tusschen Ambactus en Servus 't zelfde onderscheid als tusschen Bode, Trouwant en Knecht, ald. (589.) Ambacti, eigenlijk Trouwanten. 360. (589.) Ulare, uitgang van Ambulare, dit afgelegd van Ampolein voor Ampolein doch ᾿Αμπολειν is niet ᾿Αναπολειν, maar beteekent Omdraaien, van ᾿Αμ, Om, en Πολειν, Draaien, Wenden, Polus, Pool, de As of Assen, waarop de aardkloot draait. 360. (589.) en ald. Aant. Ambulare, beter afgeleid van Amb. en Ulare, dezelfde uitgang gevonden in Exulare, balling zijn, waarvoor kwalijk Exsulare, als komende van Ex uit en Solum, grondbodem, dit zou zijn, die extra solum buiten den grond gaan. Exulare, eigenlijk Uiteren, Lat. Exulare, ons in Exilium, dat is Uiteren in Ballingschap, Uiteren, dat is Uitgaan. D. Uitspreken, Ulare, Exulare en Ambulare slechts een uitgang, overeenkomende met den D. uitgang Elen. 360. 361. (589. 590.) Dit aangetoond uit veele woorden in 't Lat. en D. byna dezelfde als Cop-ulare en Kopp-elen, Circu-lare en Krink-elen, Lat. Circ-us, van 't Gr. Krik-os, Krik. Dit komt naby Kring of Krink. Stip-ulare, Lat. 't zelfde woord van uitgang als 't D. Stipp-elen, waarvan Bestipt Geschrijf gemaakt, als komende van 't Lat. Stipulatio, D. Spec-ulari, Spiegelen, uit Ululare, Maculare, Jaculari, Modulari, Osculari, Stabulare, Jugulare Populari,

[p. 198]

Fabulari, Opitulari, Strangulare, Vapulare, Pullulare, Gratulari, Epulari, Simulare, Stimulare. Wandelen 1.) Gaan, Vertreden. B. Fr. Promeneren. Uitwandelen Varen en Uitwandelen Ryden. Wandelen 2.) ons gansch gedrag en levenswyze, Fr. D. Wantlunt negotiabuntur, Wandelen met iemand, met God, met Christus, wat beteekene. 362. 363. (590. 591.) Wandelen, Omgaan, Verkeeren, Wandelaars met God, Verwanten van God, Αναστρεφεσϑαι van Στρέφειν, Gr. Wenden, Keeren, Lat. Vertere, waarvan Versari cum aliquo, B. Fr. en D. Converseeren met iemand, Fr. D. Lipwandil, Levenswandel. 363. (591.) Wandeling en Wandel. 364. (591.) en Aant. Wanderen voor Veranderen. 364. Aant. Wandelen, 3.) Veranderen, nu Verwandelen, ald.

Verwanderen. H.D. zie Verwandelen.

Verwanen. Een oud woord, is te veel Wanen, hiervan Verwaande, dat is Overwaande, qui ultra quam par est de se cogitat, die zich te veel van zichzelven laat voorstaan. II. 154. en Aant. (271.)

Verwanen. zie Ervaren.

Verwant. zie Verwandele.

Verwanten van God of Wandelaars met God. III. 348-355. (583-586.)

Verwaren is Bewaren. I. 439. Aant.

Verwaten is Vervloekt, in de ban gedaan. Farwathana, Maledicti, Farwathenussi, Abominatione, Farwet, Abominatus, Farwahzari, Anathema, Perditio. Voor Verwaand gebruikt, van latertijd, misschien by verzinning gehecht. Van 't Goth. Frawithan, Vervloeken. III. 91-53. en Aant. (423.)

Verwekken in een lydelyken zin somtijds afgekeurd. III. 61. Aant.

Verwekt worden. zie Reisbaar.

Verwelkbaar. zie Reisbaar.

Verwerven, Verkrygen, Machtig worden, eertijds Werven in dien zin gebruikt. I. 138. en 139. (55.)

Verwisseling van geslachte, in de betrekl. Naam- en Voorn. Woorden. I. 215-221. (93-

[p. 199]

96.) in enkele en samengestelde woorden. 121. 122. (46.) In 't woord Steen. 124. 125. 126. (48. 49.)

Verwoed. zie Ervaren.

Verwoeden. zie Ervaren.

Verzaden of Versaden. zie Onverzadig.

Verzadig of Versadig. zie Onverzadig.

Verzadigen of Versadigen. zie Onverzadig.

Verzoenen 't zelfde als Bevredigen. III. 29. (463.) dit woord zo wel als Zoenen vry oud. 33. Aant.

Verzwoeren. Kwalijk by Vondel voor Verzworen hebben. I. 94. (36.)

Vesten. zie Verwandelen.

Veur 't Voorhooft, om de herhaling van Voor te vermyden. I. 269. (119.)

Veurjagen. zie Voorjagen.

Vier. (Zee van) en Vier en Zwavel. zie Zee.

Vierblazer, Oosterling, Brander, Blaker, vertaalde Eigennamen der Zonnepaarden. III. 114. (493.)

Vieren. (Waard te) zie Waard.

Vyand. Het woord Vyanden kan in de Poëtische taal niet worden gebruikt. I. 418. Aant.

Vyer voor Vier. II. 189. (287.)

Vijfding. zie Dingen.

Vyfelter. zie Vijfwouter.

Vijfwouter. Zeker diertjen, beter bekend by den Lat. naam Papilio, in 't D. ook Pepel, Vyfelter en Wywouter of Wiewouter, en waarom genoemd. H.D. Sommervogel, Buttervogel, Pfeiffholder, Molikendieb, Molikenstehler, Schmetterling, Zwiefalter, Butterfliege. Eng. Butterfly. III. 335. (579.)

Vin. De Vinnen van zich optesteeken, wordt de wind of een orkaan gezegd als zy zich verheffen. II. 87. en 88. (248.)

Vinden. zie Offervinder.

Vinden. Het Vonnisse. zie Offervinder.

Vinden in 't recht. zie Offervinder.

Vinden. Imperfectum, somtijds Vand voor Vond in 't rijm, ook buiten 't rijm: van Vand 't Werkwoord Vanden bezoeken, een Zieken bezoeken, byzonder een Kraamvrouw bezoeken. Hiervan Vandings-

[p. 200]

Lied, Vanding bezoek. III. 239. (542.)

Vinder. zie Offervinder.

Vindersche. zie Offervinder.

Vingerling. zie Zegel.

Vinnen (de) opsteeken. II. 87. 88. (248.)

Violier. Rederrijkkamer te Antwerpen. zie Rederrijkkamer.

Virgijl. zie Virgilius.

Virgilius tot Virgijl verkort. III. 135. (502.)

Visch. zie Dier.

Viseren. (Dichten en) I. 499. Aant.

Visschen. zie Jagt.

Visschen te recht groen Vee genoemd. I. 47. (18.)

Visschery. zie Ry.

Vit is Wit. II. 375. Aant.

Vl in 't begin der woorden herhaald. I. 361. (160.)

Vlak van 't Altaar, 't zelfde als Altaarplat en Outerplat. II. 66. (240. 241.)

Vlammich. zie Ig. Termin.

Vlecht, blonde Vlechten vlogen, onaangename herhaaling. I. 361. (160.)

Vlecht (groene) van Arethuze. I. 44. (16.)

Vledermuizen. II. 2. 37. (214. 236.)

Vlerk. Vlugge Vlerken, onaangename herhaaling. I. 361. (159. 160.)

Vleugel. Vlugge Vleugels en op vlugge Vleugels vliegen, onaangename herhaalingen. I. 361. (159. 160.)

Vlieden, in een werkelyken zin. III. 57. Aant.

Vlieden. zie Vlieten.

Vliegen. Blonde vlechten Vliegen. zie Vlecht.

Vliegen. Op vlugge vleugels Vliegen. zie Vleugel.

Vliegen. zie Jagt.

Vliegende letter. III. 388. (603.)

Vlieger, zie Jagt.

Vlieger. Dedalus en Ikarus dus genoemd, doch eigenlyker de Vogelen, niet onaartig Kupido. Vliegers by der aarden, laage verstanden. Jagers en Vliegers samengevoegd. II. 391. (372. 373.)

Vlieger. Dedalus en Ikarus, fraai dus genoemd. III. 19. (458.)

Vliên. Vliênde Vloot, onaangename herhaaling. I. 361 (159. 160.)

Vlies. zie Vacht.

Vlieten, fluere, niet Vlieden,

[p. 201]

fugere, vermengd. II. 410. 411. (382. 383.)

Vlieten. Imperf. Vloot, Plur. Vloten, waarvoor Vloden gebruikt. I. 359. (158.)

Vloden voor Vloten. I. 359. (158.) II. 310. (383.)

Vloed drinkt Dorpen. zie Drinken.

Vloekverwant. zie Verwandelen.

Vlucht. zie Jagt.

Vluchten, in een werkelyken zin. III. 57. Aant.

Vlug. Vlugge Vlerken, Vleugelen. zie Vlerk en Vleugel.

Vluis. zie Vacht.

Vocativus. I. 183. (74.) III. 134. 162. (501. 513.)

Vocht. Aan al, wat Vocht naar zich trekt, wordt door de Dichters een Drinken toegeschreven. zie Drinken.

Vodin zie Wodin.

Voebaar. zie Reisbaar.

Voeder of Voêr, Hemelsch, verscheiden. II. 25. (224.)

Voedsel. zie Sel. Terminatie.

Voedzaam. zie Reisbaar.

Voedzaam. zie Zaam.

Voer. zie Voeder.

Voeren iemand om den tuin. I. 113. Aant.

Voerjagen. zie Voorjagen.

Voerman van den grooten Beer, van den Noorder Beerewagen. zie Wagenaar.

Voet. Manl. Onder de Voet, wordt gezegd voor onder de Voeten, 't welk men ook voluit zegt, en ook onder Voet en onder Voeten. Onder den Voet, niet goed, als 'er niet bepaaldelijk van eenen Voet wordt gesproken, geven een schop met den Voet, niet met de Voet. Fraai schoppen, treden met de Voet, onder de Voet raken, vallen. II. 214. en volgg. (292. en volgg.)

Voet. Hoe van Been onderscheiden. I. 352. (155.)

Voetekijn. I. 35. (12.)

Voetken. I. 36. (12.)

Voetwant. zie Verwandelen.

Voetzool. zie Zool.

Vogel. zie Dier.

Vogel eigenlijk Vlieger genoemd. zie Vlieger.

Vogel (de) komt schoon. zie Schoonstaan.

Vogelen. (de) niet de Vogels te zeggen. III. 316. (572.)

[p. 202]

Vogelen. zie Jagt.

Vogelgeschrei. zie Schreien.

Vogelken. I. 34. (12.)

Vogelkijn. I. 35. (12.)

Vogels, (de) zie Vogelen.

Vol. (Hand) zie Handvol.

Vol. Wagens Vol. zie Handvol.

Volk verward met Vollik. zie Vollik.

Volk. Handvol Volks. zie Handvol.

Volk. De Latijnsche taal zo wel verbasterd als zuiver, by alle Volken een gemeene taal. II. 254. (314.)

Vollek om de maat voor Volk. II. 83. Aant.

Vollik, plenè, confestim, met Volk verward. I. 3. en 4. Aant.

Vonk. Zee van Vonken. zie Zee.

Vonnisse (het) vinden. zie Offervinder.

Voogdin. zie Bodin.

Voor, by de Ouden dikwils in Ver veranderd. I. 477. (211.)

Voor. (veilig van en) I. 48. (19.)

Voorbeeld van taalverbastering, II. 533. 534. 535. (442.)

Voorbescheiden, destinatus. I. 6. (2.)

Voordewind. zie Voorwind.

Voordewindje. zie Voorwind.

Voorjagen, Veurjagen of Voerjagen is Verjagen, fugare, ante pellere, profugare dus kwalijk afgekeurd, en Najagen beter geoordeeld. III. 88. en Aant. (482.)

Voorlang en Onlangs verschillen veel; doch Eerlang zou veel eerder Voorlang dan Onlangs kunnen beteekenen. II. 123. (260.)

Voorleden, even goed Verleden tijd, 't Lat. Tempus praeteritum, de tijd, die Voorbygegaan is. Lyden, by de Ouden Voorby- Over- Doorgaan. Imperfect. Leed, Part. Geleden of Leden, Voorbylyden, Verbylyden, Passeren. III. 397-400. (608.) Ly, Substant. aangenaam gebruikt voor Lijd, Lyde, transitus, meatus, via, actus, van Lyden, Gaan, Gang, Doorgang. Deurlijt, 't Pascha, 't Lieth van Edenburg, van Bergen en Noorwegen, dat is Voorbyvaart. Lyden, eenvoudig Gaan, Doorlyden, Doorgaan, Lyden, Voorbygaan, Gaan trekken, ook Overly-

[p. 203]

den, Verlyden. Lyden, Vertellen. Lyden, Belyden, fateri confiteri, voor Lyden, Lyhen gespeld, dat is Lyen of Lien. De d een inzetletter in menigte woorden, zo ook g als Dyen, Dyden, Dygen, Tyen, Tyden, Tygen, ook h als Waerede, by intrekking Waereid, Waerheid. 398-400. Aant.

Vooknaamwoord. Twee verschillende Naamvallen van het zelve, hoewel uit dezelfde letters bestaande, tweemaal uittedrukken. II. 430. (390.)

Voornaamwoord niet te plaatsen in de 6de greep van een vers. I. 414. (186.)

Voornaamwoord. Een betrekkelijk, tusschen twee zelfstandige Naamwoorden, kan tot beiden worden betrekkelijk gemaakt. II. 216. 217. (93. 94.)

Voornaamwoord. Adjectiva, voor de Voornaamwoorden, Mijn, Uw enz. worden niet gedeclineerd. zie Adjectiva.

Voornaamwoord gebruikt men van een persoon of zaak te voren met name genoemd. II. 493. (422.) Waarom dus genoemd, ald. noodig dezelven wel te leeren onderscheiden, ald. Wederkeerende of Reciproca, welke by ons zijn, ald. Waarom dus genoemd. 494. (422.) Het onderscheld tusschen de Reciproca Zijn of Haar, Hun en Deszelfs of Derzelver aangewezen, ald. en volgg. Een stoffe die den Geleerden veel werks heeft verschaft. 495. (423.) by den Cretenzer Doolhof vergeleken, ald. Onkunde onzer Spraakkunstenaars in dit stuk, ald. en volgg. Als de zin klaar is, kan men in 't Lat. Betrekkelyke en Wederkeerende Voornaamwoorden onverschillig gebruiken. 507. (430.) In den 1sten en 2den Persoon heeft by hen geen regel plaats, ald. Die vryheid by ons wat bepaald. 508. (530.) De Latynen hebben hierin niet altijd naar dubbelzinnigheid gezien, ald. 't Lat. Reciprocum suus by ons op drie byzondere wyze, Zijn, Haar en Hun uitgedrukt. 509. (531.) en volgg. Hoe Zich, Hem, Haar, Hen,

[p. 204]

Hun te onderscheiden. 511. (432.) De Latynen hierin niet te volgen, ald. en volgg. Zijn, Haar, Hun en Zich keeren altijd weder langs 't naaste Werkwoord tot den persoon of de zaak, die aan 't hoofd van dat Werkwoord niet de geheele redenering is. 512. (434.) De Retransitio hier door weggenomen, ald. waarin dezelve besta, met een voorbeeld opgehelderd, ald. Aant. (m).

Voornaamwoorden van de twee Zijn en Haar. zie op Zijn en Haar.

Voorraat. zie Honigraat.

Voorspellen. zie Spellen.

Voorstaan. Zich laten Voorstaan, is zich iets Verbeelden zonder grond, praesumere opinione. Meest gebruikt voor een al te groote verbeelding van zichzelven. II. 309. (338.) De inbeelding al te hoog stygende, is Zich laten dunken, krachtiger, verschilt van Laten iets aan zich leunen. 310. (338.)

Voorstralen is Praelustrare. III. 88. Aant.

Voor stroom. zie Voorwind.

Voorvlieten, profugere. III. 88. Aant.

Voorvoegsel. zie Sel. Terminatie.

Voorwind in een woord gelijk een bywoord genomen. De zaken gaan Voorwind, zeilen Voor wind, Voor stroom, niet Voorwind. III. 198. (525.) Voordewind, Voordewindje, verkeerdelijk als Substantiva gebruikt, moet zijn Voorwind en Voorwindje, gelijk men altijd zegt Tegenwind. 199. (526.)

Voor wind. zie Voorwind.

Voorzetsel niet te plaatsen in de 6de greep van een vers. I. 414. (186.)

Voorzetsel wordt voor een tweede Naamwoord niet zelden uitgelaten, doch baart dikwils dubbelzinnigheid. III. 240. (542.)

Voorzetsel. N.D. kan met den eersten. Naamval niet worden gevoegd. Voorbeelden echter van het tegendeel voorhanden. III. 160. 161. (512.) en Aant. 161-162.

Voorzetsel in een Werkwoord uitgedrukt, overtolliglijk herhaald. III. 291. (561.) wanneer 't zelve zeer wel twee

[p. 205]

malen door een Plenasmus wordt uitgedrukt. 292. 293. (561.) 291. Aant. 293. Aant.

Voorzetsel. zie Sel. Termin.

Voorzetsel, 't welk tweemaal moest worden uitgedrukt, eens uitgelaten, een misslag by onze Schryvers gemeen. II. 449-451. (398-401.)

Voorzetsel. Met een Naamwoord saamgesteld heeft, als 't scheidbaar is, voornamelijk den Accent, niet als 't onscheidbaar is. I. 167. (67.)

Voorzetsel gebruikt zonder woord, waartoe 't behoort, gelijk Van voor Daarvan of Van 't welk. Aan voor Daaraan. Op voor Waarop of Op wien. Mede of Meê voor Daarmeê II. 433. 434. (392. 393.)

Voorzetsel met een Werkwoord samengesteld. zie Werkwoord.

Voorzetsels met elkander verwisseld, Veilig van en Voor, Eer inleggen met en Aan, Denken Aan en Op. I. 48. (19.)

Voor zijn leeven. zie Leeven.

Vorcht. zie Vruchten.

Vorchten. zie Vruchten.

Vorchtzaam, zie Vruchten.

Vorderen. Deposcere, Opeischen. I. 67. (25. 26.) uitvoeriger ter straffe Vorderen. Ibid. ook ter Rechtsvordering, ten Kruise, ald. (26.)

Vorm in den eersten Vorm hervormen. Letterspeling. I. 106. (40.)

Vorm. Lydelyke missen wy in onze Werkwoorden. III. 60. de Hulpwoorden Worden en Zijn gebruikt om dit gebrek te vergoeden, ald.

Vorst voor Vrost. III. 159. (512.)

Vorst. Geslachtwapenen door de Vorsten aan de Edelen geschonken. II. 239. (306.)

Vragen, Vroeg beter dan Vraagde. I. 182. Aant.

Vragen. Imperfect. Vraagde. niet Vroeg, Partic. Gevraagd, niet Gevragen. II. 134-138. (264-266.)

Vratig. zie Leevend.

Vrede. (Volle) I. 388. (172.)

Vrede, door Letterverzetting Verde. II. 103. (253.)

Vrede verschilt van Zoen. III. 32. Aant. (†).

Vrede. Kus des Vredes. zie Kus.

Vredemakers. Wie oudtijds waren. III. 32. Aant. (†).

[p. 206]

Vreezen. Ontslaan zich van iets te Vreezen, beter dan ontslaan zich te Vreezen voor iets. I. 174. en Aant. (70.)

Vreugdengeschrei. zie Schreien.

Vriendekijn. I. 35. (12.)

Vriendekin. I. 35. (12.)

Vriezen, geen Onpersoonelijk Werkwoord. I. 39. (13.) Het Vriest, hoe verklaart moet worden, ald. (13.) en volgg. voor Bevriezen. 44. (16.)

Vry. Hiervan Vryden, Vrijdde, Gevrijd, ook Vryden, Vryen, Amare, Ambire, waarvan 't echte Praeteritum, Vree, Gevreden. zie Zwymen.

Vryden. zie Vryen.

Vryen. Amare, heeft Vree, Gevreden, nu en ook al oudtijds meest Vrijdde, Gevrijd, gelijk ook Ontvryen. Vryede in drie lettergreepen. Of 'er in Vree of Vreed een wangeluid plaats hebbe. II. 5. 6. en ald. Aant. (215.) Vryen, Vryden, Gevrijd, liberare, van Vry, liber, is gelijkvloeijend, hierdoor 't eerste mogelijk ook dus geworden. III. 343. (544.) Aant.

Vry genoeg. Vry, Adjective, genomen al te Vry. Wordt meer Adverbialiter genomen, en is dan 't zelfde als 't Eng. Very, Very well, Very much. Vry voor Voorwaar. I. 301. 302. (135.) en 302. Aant.

Vryheid. Groote, die de Lat. Dichters zich veroorloofden. I. 125. (48. 49.)

Vroed. Wijs, Sapiens. Hiervan overig Bevroeden, Comprehendere, Percipere, en Vroedschap, beide Senatus en Senator, omdat die uit de Vroedsten werden gekozen, eertijds Vroedschap een onbepaald, naderhand bepaald getal. Vroedschap, eertijds Wetenschap, Kennis, Wijsheid, Voorzichtigheid enz. Vroedheid in denzelfden zin Vroeden, Weten, Oud Fr. Judicare, Vroedelik, Sapienter, Frugaliter, Parce, Vroedheid, Vroedschap, Sapientio, Frugalitas. Vroed, zeer oud en in alle onze Dialecten, Goth. Froda, Sapiens, Frodein, Sapientia, Gr. Φράδη, Prudentia, Frathgan, Scire, waarschijnlijk van Rathgan, Numerare, Rat, Ratio. III. 41-46. Aant.

[p. 207]

Vroedelik. zie Vroed.

Vroeden. Oud Fr. zie Vroed.

Vroedgodin, niet Vroetgodin, Vroedvrouw, niet Vroetvrouw, Vroedvrouw, 't zelfde als Vroede Vrouw, op sommige plaatsen nog Wyze Vrouw. De Vroedgodin is Lucijn. III. 41. (467.)

Vroedheid. zie Vroed.

Vroedschap. zie Vroed.

Vroedvrouw. zie Vroedgodin.

Vromen is Baten. Voor Gebeuren of Gelusten genomen. II. 374. Aant. (r).

Vroomaard. zie Aard.

Vrost. zie Vorst.

Vrouw, schimpnaam voor een bloodaart. zie Man.

Vrouwen. Werkwoord. zie Vrouweren.

Vrouwentong. Blad van een Popel. zie Popel.

Vrouweren. Werkwoord met een basterd uitgang, waarvoor 't echte N.D. Vrouwen in gebruik schijnt geweest te zijn; 't welk Vrouw maken beteekenen zoude. III. 130. (500.) en Aant. (t).

Vrucht. zie Vruchten.

Vruchtbaar. zie Baar.

Vrucht doen. zie Vruchten.

Vruchten is Vreezen, een woord niet van den tegenwoordige smaak, meer te vinden by Dichters van vroeger tijd. III. 157. en volgg. (511.) 157. Aant. van een nieuwen nagevolgd. 158. Aant. Vorchten, timere, Vorcht, timor, Vorchtzaam. 158. Aant. Die Nachtvorchta of Nahtvorhta, F.D. Nachtvreeze, H.D. Furchtsaam. Dit woord behouden in Godvruchtig, en Godvrucht is Vreeze Gods, 't Substant. Vrucht, Vrees, waarvan Vrucht doen, Bevreesd maken. 159. en Aant. (512.) Gottisforhta Fr. D. timor, Vruchten, by letterverzetting voor Vurchten, ald.

Vruegd. zie Eu.

Vuidig, by verkorting Vuig. I. 87. Aant.

Vuil voor Vuidel. I. 87. Aant.

Vuistvol. zie Handvol.

Vullen. (Hand) zie Handvol.

Vurchten. zie Vruchten.

Vuur. Alle Verschil, Twist, Oorlog enz. by 't zelve vergeleken Vuur des Oorlogs enz. Oorlog slissen, deszelfs Vuur uitdooven. II. 311. (339.)