|
| |
G.
| G een inzetletter. zie Voorleden. |
| G en W wisselletteren. zie Warmoes. |
| G uitgelaten tusschen E en I. III. 153 (509. 510.) |
| G en K. II. 483. 484. (417.) |
| Gaaien. zie Galik. |
| Gaaiken. zie Galik. |
| Gaalijk veranderd in Goelijk. I. 149. Aant. |
| Gaan kwijt. zie Kwijt. |
| Gaan ter zielen. zie Ziel. |
| Gaan voor mom of vermommen. zie Mommen. |
| Gaan ter laveie. zie Laveien. |
| Gaan zoeken. III. 284. (558. 559.) |
| Gaan met den lyke. zie Lijk. |
| Gaan naar aller zielen bed. zie Ziel. |
| Gaan om een Trantje. zie Trantselen. |
| Gaan voorwind. zie Voorwind. |
| Gaan wandelen. zie Verwandelen. |
| Gaan zitten. zie Infinitivus obliquus. |
| Gaarde. zie Warmoes. |
| Gabauan. Goth. Bouwen. I. 34. Aant. |
| Gade. zie Galik. |
| Gadelik. zie Galik. |
| Gadeloos. zie Galik. |
| Gaden. zie Galik. |
| Gading, verbasterd in Gadinnen, een soort van rechtspleging te Enkhuizen, in toon verschillende van Gadingen. zie Dingen. |
| |
| |
| Gadinge, iets, waarin men zin heeft, verschilt in toon van Gading. III. 31. Aant. (†) |
| Gaerwen. het zelfde als Touwen, bedrijf van Leertouwers. I. 284. (126.) |
| Galea. B. Lat. zeker vaartuig, van ons Galei, maar goed Lat. een helm. II. 269. (324.) |
| Galei. zie Galea. |
| Galewenjands. Goth. zie Leveren. |
| Galewiths. Goth. zie Leveren. |
| Galewjands. Goth. zie Leveren. |
| Galik, verkort van gadelik, komt van gaden, waarvoor ook gaaien, 't welk het vereenen van gelyke dingen beteekent, hiervan op 't huwelijk overgebracht. van 't zelve Gade en Ega, en van vogelen Gaaiken. Hiervan ook vergaderen, niet alleen voor trouwen, maar ook voor onwettig byslapen; hiervan ook gading, iets daar men zin in heeft, ook, met opzicht tot trouwen, een persoon, die ons welgelijkt. De beteekenis van gelyken en gaden, als blijkt uit Gadeloos of weêrgaloos, waarvoor verkeerdelijk Onweêrgaloos gebruikt. Gadeloos, zonder Gade, Galik, behaaglijk, rijk, en ongalik tegen malkander gesteld. Galik gemakkelijk, rekkelijk. III. 219. 223. (534-536.) 222. Aant. |
| Galm, zee van galmen. zie Zee. |
| Garden. zie Warmoes. |
| Garder. Fr. zie Warmoes. |
| Gat. Meerv. Gaten, hiervan 't Verb. Begaten. I. 157. (62.) |
| Gat. in Gaten of Hoeken. zie Winkel. |
| Ge behoeft nooit lang genomen te worden in een vers. II. 148. (269.) |
| Ge. zie Werkwoord. |
| Ge, voorvoegsel, altijd kort, en uitzondering. zie Deelwoord. |
| Ge. Dit voorzetsel verliest somtijds de e, en maakt eene lettergreep met het zakelijk deel. II. 94. (251.) |
| Ge, voor Gy, vervult het gebrek van snydingen in een vers. I. 340. (151.) |
| Ge. Dit voorzetsel bederft een vers in Gepolysterd, Gepolijst, Geborduurd, Geblanket, en diergelyke woorden van basterd, niet van Nederlandschen uitgang, hoe dezelven echter geleden kunnen worden. I. 397. (176.) 410. (187. 188.) 418. (188.) Dit wangeluid van Ge heeft ook, in zelfstandige Koppelwoorden als Geloofwaardigheid, Gelukzaligheid enz. plaats. 419. (188.)
|
| |
| |
|
ook in Begenadigen en Gezellin. 420. (189. 190.) II. 104. (269.) |
| Geacht (waard) zie Waard. |
| Gebaar, niet Gebaarde, in 't Mv. Gebaren, niet Gebaarden, allerlei uiterlijke beweging, houding, Lat. gestus, gesticulatio. II. 211. (291.) Hiervan 't W.W. gebaren, zich houden, aanstellen, gedragen. 212. (291.) Misschien ook van baren, vertoonen. ald. Aant. plichtgebaar, kerkgebaar, gebaardienst, Cerimonia. 213. (291.) |
| Gebaar. zie Baar. |
| Gebaarde. zie Gebaar. |
| Gebaardienst. zie Gebaar. |
| Gebanketteerd. zie Trompetten. |
| Gebankt. zie Trompetten. |
| Gebaren. zie Baar. |
| Gebaren, Werkwoord. zie Gebaar. |
| Gebed, gebeden uitstorten. II. 294. |
| Gebergd. zie Bergen. |
| Gebergte ('t) opeenstapelen, flaauw gezegd. I. 49. 50. (19.) |
| Geberreght. zie Bergen. |
| Gebiedende wyze neemt in het meervoudig altijd een T aan, en waarom. II. 202. 203. (288. 289.) |
| Geblanket. zie Ge. |
| Geblutst i. gedrukt, geblutst ooft. III. 179. (516.) Blutsen of Drukken, blutse en bult, of buil, staan tegen elkander over. namen sonder buil of blutse, zonder te veel of te weinig, daar niets aan gebreekt. ald geblutst van geslagen, of gekneusde leden, geblutste leden hoe gezegd worden te zwellen. Blutsen veranderen in builen. 180. (517.) Blutsen of Blutse komt by latere Dichters niet voor. ald. Aant. |
| Gebod. zie Lot. |
| Geboogd, 't zelfde als gebogen. II. 92. Aant. |
| Geborduurd. zie Ge. |
| Geborenuit iemands stam en zaad, hoe verschillen. I. 233. (102.) |
| Geboren. zie Bron. |
| Geborgen. zie Bergen. |
| Gebroken gezicht is goed gezegd. oogen niet te pryzen. II. 13. 14. (218. 219.) |
| Gebruik van spreken is niet machtig het gezag van welgestelde Regelen te doen wankelen. II. 350. (356.) |
| Gebruik (het dagelijksch) van spreken een blinde leidsman in 't bepalen van 't recht gebruik der woorden. I. 306. (136.) |
| |
| |
| Gebruineerd. I. 417. (188.) |
| Gebult, gebulte rug, blaugebulde (d.i. gebulte) rug, hooggebulte zee. II. 57. (237.) |
| Gebundelin. F.D. bundelken. I. 37. (13.) |
| Gedaan (dit) zijnde. zie Ael. abs. |
| Geducht (Waard) zie Waard. |
| Gedelfde, voor gedolven. III. 229. (538). |
| Gedierte. I. 26. (9.) |
| Gedommel. zie O. |
| Gedorst, nu gedurfd. zie
Durven. |
| Gedrag. zie Baar. |
| Gedragen. zie Baar. |
| Gedregen. zie Verslegen. |
| Gedurfd. zie Durven. |
| Geen dan, niet als. zie Dan. |
| Geen in Gien veranderd. zie Lenen. |
| Geen verkeerdelijk voor niet gebruikt. III. 309. (569.) |
| Geen fraai herhaald in verzen. I. 64. (24.) |
| Geene. deeze en geene. zie Deeze. |
| Geene i. die. I. 97. (620.) |
| Geeraard. III. 366. (592.) |
| Geest. Melody doet den geest in 't oor verdrinken. zie Verdrinken. |
| Geest opgespannen by Vondel, by andere ingespannen. I. 127. (49.) |
| Geest. zwelgen aan denzelven toegeschreven. II. 295. |
| Gefluit. I. 371. (624.) |
| Gegaan zitten. zie Infinitivus obliquus. |
| Gegraasd. I. 157. (63.) |
| Gegraveerd. I. 418. (188.) |
| Gehaald. I. 157. (63.) |
| Gehakte Groente kwaalijk genomen voor Warmoes. II. 434. (393.) |
| Gehard i. onkwetsbaar, ook gewapend, zonderling gebruikt voor bedektelijk onder zijn klederen gewapend. III. 133. (500. 501.) |
| Geheeten. zie Heeten. |
| Geheugenis en geheugnis onverschillig geschreven. II. 260. (318.) |
| Geheven. III. 212. (531. 532.) |
| Gehoefslaagd. zie Hoefslag. |
| Gehoofd, van 't Verb. Hoven, gehuisd en gehoofd. I. 157. (63.) |
| Gehoord. zie Ablat. Abs. |
| Gehoord hebbende. zie Ablat. Abs. |
| Gehoorzaam. zie Zaam. |
| Gehorzamegheid i. gehoorzaamheid. I. 58. (22.) |
| Gehuisd en gehoofd. I. 157. (63.) |
| |
| |
| Gehuwelijkt aan den Oorlog. III. 72. (476.) |
| Gejaagd. zie Jagen. |
| Gejagen. zie Jagen. |
| Gekerfd. zie Kerven. |
| Gekliefd. zie Klieven. |
| Gekloofd. zie Kloven. |
| Gekloven. zie Kluiven. |
| Gekluifd. zie Kluiven. |
| Gekomen. III. 280. (557.) |
| Gekrijgd i. gestreeden. III. 242. (543.) |
| Gekrikkrak van de mast. zie Krak. |
| Gekrioel der Mieren. het Gewoel der Menschen by 't zelve vergeleken. II. 359. (360. 361.) |
| Gelaakt. I. 164. (66.) |
| Gelaat. zie Gelaten. |
| Gelach (onbezorgd) zie Onbezorgd. |
| Gelakt. I. 163. (66.) |
| Gelaten, Werkwoord. zich gelagen, niet gelaten alleen, wordt zeer wel by veinzen gevoegd; is een uitwendig gebaar, verschillende van het inwendige gemoed. Hiervan 't aanzicht gelaat, eigenlijk alle uitwendige gedaante. Hiervan weder gelaten, gelatenheid, zich gelaten, stellen, dragen, niet alleen een uiterlyke, maar ook innerlyke stilte van den mensch beteekenende, zelden van de Matigheid, meest van de Lijdzaamheid gebruikt. II. 539. 540. (445.) lijdzaam en gelaten; gelatig, zo goed niet als gelaten. 541. (446.) |
| Gelaten. D.W. zie Gelaten W.W. |
| Gelatenheid. zie Gelaten. |
| Gelatig. zie Gelaten. |
| Geleden. zie Voorleden. |
| Geld. Handvol geld of gelds. zie Handvol. |
| Geld beteekent niet alleen gemunt geld, maar ook alles wat men bezit, baar geld i. enkel geld. II. 477. 478. (414.) zie ook Bar. |
| Gelder wanneer een Hertogdom geworden. I. 487. |
| Geldprachery. zie Prachen. |
| Gelegen liggen. zie Leggen. |
| Gelegen zijn. zie Leggen. |
| Geleid. II. 380. III. 150. (369. 508.) |
| Geleide. met sijns selves geleide i. met zijn eigen volk, niet zelf in persoon. II. 194. (287.) |
| Geleiden het lijk. zie Lijk. |
| Geliggen in 't kraambed, kinderbed. zie Kraam. |
| Gelijk voor Dan. I. 292. (130.) 't zelfde als Als. ald. (130.) |
| Gelijk (te) zeer verkeerd, om 't
|
| |
| |
|
rijm, voor beurt om beurt. II. 126. (261.) |
| Gelijkaardigheid. I. 419. (625. 626.) |
| Gelyken. zie Galik. |
| Gelyken iemand, en naar iemand gelyken. III. 257. (549.) |
| Gelyken iemand i. iemands gading. III. 220. (553.) |
| Gelykenis waarin verschilt van overdragt. III. 368. (593.) |
| Gelykenis, kwalijk uitgedrukt. I. 145. 146. 379. 380. II. 56. 57. (57. 58. 168. 169. 237.) |
| Gelykenis (fraaie) van gezang, snarenspel en dans. III. 20. (475.) |
| Gelykenis. Onvolkomen zin in een gelykenis. I. 146. (57. 58.) 380-382.(168. 169.) |
| Gelykenis. zie Waterberg. |
| Gelofte. zie Bedelofte. |
| Geloofbaar en Ongeloofbaar 't zelfde als geloovelijk en ongeloovelijk, welk laatste gemeener, doch 't eerste beter. I. 479. 480. (212.) |
| Geloofwaardigheid. zie Ge. |
| Geloofzaam. zie zaam. |
| Geloot. zie Lot. |
| Geloot, nier Gelot, Partic. van Loten. I. 157. (63.) |
| Geloovelijk. zie Geloofbaar. |
| Gelot, kwalijk voor Geloot. I. 157. (63.) |
| Gelot voor Geloot. zie Lot. |
| Geloveren. zie Laveren. |
| Geluid. woorden om het zelve natebootsen gezocht. II. 34. (228. 229.) |
| Geluid (de vermenging van klaar en dof) kunstig uitgedrukt. II. 105. 106. (254.) |
| Geluid wordt door de ooren ingedronken. II, 176. |
| Gelukzalig. zie Zalig. |
| Gelukzaligheid. zie Ge. |
| Gemaal, huisvrouw, anders Gemalin, zo ook Egemaal. F.D. Gemahela, d.i. Gemale. II. 148. 142. (269.) |
| Gemaal van eene vrouw. zie Bodin. |
| Gemahela. F.D. zie Gemaal. |
| Gemale. zie Gemaal. |
| Gemalin. zie Gemaal. |
| Gemalin. zie Bodin. |
| Gemeden. zie Myden. |
| Gemeenschap der meeste talen grooter dan zy schijnt, en waaruit dezelve ontsta. zie Taal. |
| Gemeente, met een meerv. W.W. III. 5. (451.) |
| Gemerkt. zie Ablat. abs. |
| Gemerkt hebbende. zie Ablat. Als. |
| Gemijd. zie Myden. |
| Genaam. zie Aangenaam. |
| |
| |
| Genamig. zie Aangenaam. |
| Genehm. H.D. zie Aangenaam. |
| Genehmhalten. H.D. zie Aangenaam. |
| Geneugte. zie Genoegte. |
| Geninden i. zich verstouten, ook wel ondernemen. I. 502. Aant. (l). |
| Genitivus der woorden Vader en Broeder eertijds des Vader, des Broeder, niet des Vaders, des Broeders. II. 194. Aant. 199. Aant. |
| Genitivus wordt niet wel door het k.w. en aan van met deszelfs Casus gehecht. I. 383. (170.) der, myner enz. poëtischer dan van de, van myne enz. ald. (170.) |
| Genoeg (vry) zie Vry. |
| Genoegte en Geneugte verwisseld. III. 85. Aant. |
| Genoegzaam. zie Zaam. |
| Genomen. zie Abl. abs. |
| Gepeepen. I. 370. (164.) doch afgekeurd. 371. 372. (624.) |
| Gepeesd, gepeesde boog. zie Pees. |
| Gepijpt. I. 370. (164.) |
| Geplompt. III. 107. 108. (490. 491.) |
| Gepolijst. zie Ge. |
| Gepolysterd. zie Ge. |
| Gepoqgd. III. 286. (559.) |
| Geprezen (waard) zie Waard. |
| Geraagd. I. 158. (63.) |
| Gerabraakt rad. zie Rad. |
| Geraden raad. zie Raad. |
| Gereddert, kwalijk voor gered, II. 449. (400.) |
| Geredend. zie Trompetten. |
| Geredeneerd. zie Trompetten. |
| Gereed geld. II. 476-478. (414. 415.) |
| Gerucht, voor kwaad gerucht. III. 194. Aant. |
| Geschachel. II, 115. Aant. |
| Geschakeerd. I. 417. (188.) |
| Gescheept. I. 158. (63.) |
| Geschend, niet zo goed als geschonden. zie Schenden. |
| Geschil slissen. zie Slissen. |
| Geschoffeerd. I. 418. (188.) |
| Geschonden beter dan geschend. zie Schenden. |
| Geschoren (Waard) zie Waard. |
| Geslaagd en geslagen. I. 163. (66.) |
| Geslacht. of de samengestelde woorden wel altijd dat der enkelen volgen. I. 123. (41.) |
| Geslacht (onzydig). vele woorden van 't zelve worden door 't aannemen eener E vrouwelijk. II. 63. (239.) |
| Geslacht. Om 't Manl. van 't Vrouw. en Onz. in de gebogen Naamvallen te onderscheiden, een Apostroof gebruikt. II. 541. (446.) |
| |
| |
| Geslacht van een Naamwoord wordt niet bepaald door de benamingen van Vader, Moeder, Zoon, Dochter enz. aan de zaak, door het zelve betekend, gegeven. I. 218. (94.) |
| Geslachten der Naamwoorden door onze eerste Taalbeminnaars verwaarloosd. I. 153. 154. (61.) |
| Geslachten der Naamwoorden alleenlijk uit het Lidwoord de of den te kennen. I. 206. (88.) Het gezag van Hooft omtrent dezelven gering. 207. (88. 89.) |
| Geslachtlijst door den Heer Huydecoper beloofd, waarvan niets komt. I. 253. en Aant. |
| Geslachtwapenen, eertijds by de Koningen ontbeerd, naderhand door dezen en andere Vorsten aan de Edelen geschonken, eindelijk door ieder zich toegeëigend; hun oorsprong. II. 238. 239. (306.) byzondere Devisen ter onderscheiding van byzondere personen van een geslacht enz. nevens dezelven aangenomen. ald. (307.) |
| Gesmeten, zeer hard en oneigen gebruikt voor gesmeed. II, 39. (230.) |
| Gesnor. zie Snorren. |
| Gespeeld. I. 158. (63.) |
| Gespeet en gespit. I. 161. en verv. (65. 66.) |
| Gestarnte (samenvloeiend.) zie Zeilstar. |
| Gesteenweegt. I. 164. (66.) |
| Gesteld. zie Abl. Abs. |
| Gesteld zijnde. III. 319. 320. (574.) |
| Gesteldheid van personen of zaken hoe te beschryven. I. 352. (155.) |
| Gesternte onder de Goden gerekend. I. 26. (9.) |
| Getallen by de Dichters door fraaie omschry vingen uitgedrukt. I. 315. 316. Aant. (139.) |
| Getracht. III. 284. (552.) |
| Getreeden. I. 158. (451.)(63. 202.) |
| Getreft. zie Treffen. |
| Getroffen. zie Treffen. |
| Getrompt. zie Trompetten. |
| Geuoch i. gevoeg, commodum. II. 371. Aant. (b) |
| Gevaar ontvaren, met gevaar varen, gevaren doorvaren, Letterspelling. I. 104. 105. (40.) |
| Gevaat en gevat. I. 59 en verv. (63-66.) |
| Geven een schop met den voet. zie Voet. |
| Gevlooten, Gevlooden. II. 410. 411. (383.) |
| Gevraagd. zie Vragen. |
| |
| |
| Gevragen. zie Vragen. |
| Gevrijd, gevreeden. II. 5. 242. 243. (215. 543. 627.) |
| Gewaaid. zie Waaien. |
| Gewaaien. zie Waaien. |
| Gewagen. zie Wegen. |
| Gewan, Weefgetouw. I. 284. Aant. |
| Gewand van 't schip. zie Verwandelen. |
| Gewas, niet Gewasch, te schryven. I. 448. (201.) |
| Gewasch. zie Gewas. |
| Gewassen, van zelf gewassen. zie Zelfwassen. |
| Gewegen. zie Wegen. |
| Gewei. I. 136. (53.) |
| Gewenscht Landgewest. zie Landgeweste. |
| Gewest (lichaamloos.) zie Lichaamloos. |
| Gewest (Nabatheesch.) zie Nabatheesch. |
| Gewoel der Menschen by 't Gekrioel der Mieren vergeleken. II. 359. 360. (361.) |
| Gewoel (lichaamloos.) zie Lichaamloos. |
| Gewoogen. I. 273-275. (221-223.) |
| Gewoon zijn en Plegen samengevoegd. III. 15. (457.) |
| Gewoud i. Geweld. I. 281. (125.) |
| Gezamelijk. zie Orden. |
| Gezamentlijk. zie Orden. |
| Gezang. fraaie gelykenis van Gezang, Snarenspel en Dans. III. 70. (475.) |
| Gezang. Aangenaam gezang of muzijk fraai een banket; dubbelzinnig een banket van noten genoemd. II. 293. |
| Gezeid, gezegd. III. 15.(457.) |
| Gezel. 't Vrouw. van dit woord Gezelle, niet Gezellin. I. 421. (190.) |
| Gezelle. zie In Terminatie. |
| Gezelle. zie Gezel. |
| Gezelle beter dan Gezellin. zie Bodin. |
| Gezellin. zie Bodin. |
| Gezellin maakt een wanklank in een vaars. I. 420. niet dit woord, maar Gezelle 't Vrouw. van Gezel. 421. |
| Gezellin. zie In Terminatie. |
| Gezicht (gebroken.) zie Gebroken. |
| Gezicht, prediken voor 't Gezicht. II. 297. |
| Gezicht 't vermogen, de daad van zien, en 't geen gezien wordt. III. 61. Aant. |
| Gezien. zie Abl. abs. |
| Gezin met een meerv. Werkwoord. III. 4. 5. (451.) |
| Gezocht. III. 285. (559.) |
| Gezond. dikwils met zalig ver- |
| |
| |
| wisseld, en onverschillig van ziel en lichaam. II. 164. (225.) |
| Gezond, welvaarende naar 't lichaam; somtijds betrekkelijk op 't verstand en oordeel. III. 329. (577.) Gezond hart voor welgemoed. ald. Aant. ook sanus by de Lat. van de gezondheid des verstands. 330. (577.) Gezond voor zalig naar de ziel, waarom Gezondmaker voor Zaligmaker. 330. (577. 578.) Van Gezond, sanus, Gezonden. Werkw. vaarwel zeggen, by eenen schryver voorkomende, mogelijk een slechte vertaling van valere, als Gezondmaker voor Salvator. 329. 330. Aant. |
| Gezonden. Werkw. zie Gezond. |
| Gezondmaken. zie Gezond. |
| Gezonken worden. III. (61. (471. 640.) |
| Gezoogd en gezoogen. I. 163, 164. (65. 66.) |
| Gezweemen, gezwijmd. III. 242. (543.) |
| Gezwind. zie Zwindelen. |
| Gh. deszelfs oud gebruik in 't begin van woorden. I. 351. Aant. (v) |
| Ghecleedt (snoodelic) tegen ghecroent met eren en glorien gesteld. zie Snood. |
| Ghecroent met eren en glorien tegen snoodelic ghecleedt gesteld. zie Snood. |
| Gherochte is Geruchte. II. 373. Aant. (o) |
| Ghy (dy). zie Infinitivus obliquus. |
| Ghrom. zie Groom. |
| Ghroom. zie Groom. |
| Gien voor geen. zie Lenen. |
| Gierigheid, zinnebeeldig verbeeld. II. 361. (362.) |
| Gy. dikwijls herhaald in vaarzen. I. 64. (24.) |
| Gy. kwalijk uitgelaten. II. 446. (398.) voor u gebruikt. ald. |
| Gisligen. zie Verslegen. |
| Glas, Meerv. Glazen, hiervan 't verb. Verglazen. I. 157. (62.) |
| Glas op glas stapelen. I. 50. (20.) |
| Glaucus. een groene baard hem toegeschreven. I. 44. (16.) |
| Glinsterig. zie Ig. Term. |
| Gloed (Zee van) zie Zee. |
| Gloeiende, niet Gloeiendig te zeggen, ook is goed gloedig, waarvan ook gloeyig. I. 265. 266. (117. 118.) |
| Gloeiendig. zie Gloiende. |
| Gloeijig. zie Gloeiende. |
| Gnokken. zie Nokken. |
| God. Als men spreekt van Jupi- |
| |
| |
| ter, Apollo enz. hem niet eenvoudiglijk God te noemen, maar God Apollo, Jupiter enz. of slechts de God. Eertijds die naam gemeener gebruikt. Misbruik, 't welk de Franschen van dit woord maaken. I. 145. (57.) 152. (60.) |
| God. Oudtijds dus geschreven, I. 78. Aant. Naderhand Godt. 82. (31.) reeds voor Vondel. Aant. in meest alle talen vierletterig. 83. (32.) en daarom ook by Vondel Godt geschreven. ald. by de Italianen en Eugelschen drieletterig. ald. en 84. (32.) in alle oude Duitsche boeken is God, niet Godt. 84. (32.) Zonderlinge reden waarom P. Boddaert Godt schreef. 85. Aant. |
| God. Vondel overal met dit woord in de weer. II. 31. (227.) |
| God. Meerv. Goden. Hiervan 't Verb. Vergoden. I. 157. (63.) |
| God eigent zich den naam van God der Goden toe. I. 76. (30.) |
| God de betere Natuur genoemd, waarom. I. 19. (7.) |
| God. zie Lot. |
| God der goden. naam, door onze Dichters verkeerdelijk aan Jupiter gegeven. I. 68. en volgg. (26. 27.) by de Heidenen dus nooit genoemd. 70. (27.) Deze gaven dien naam alleen aan den waren God. 71. (27.) dien zy van de andere Goden onderscheidden. ald en volgg. (28.) Menschen gebootseerd naar de gelykenis der Goden. 75. (29. 30.) |
| Gode. zie Lot. |
| Goden. de sterren onder dezelven gerekend. I. 26. (9.) |
| Goden (Heidensche) in de vertaling van een Heidensch Schryver geen ongoden, te noemen II. 324. (344.) |
| Goden moet men geen tranen toeschryven, 't welk echter van hedendaagsche Dichters, zelf van Vondel, geschiedt. I. 357. 358. (157. 158.) stortten echter in groote droefheid een vocht de tranen gelykende. ald. |
| Godendom beteekent altijd alle de Goden. II. 485. (418.) |
| Godheid. Godheden van den berg numina montis, wat anders dan Berggodinnen, Oreades. I. 113. (42.) ieder plaats had zyne byzondere Godheden. ald. |
| Gods Beeld. I. 75. (29.) |
| Gods (Liefde) zie Liefde. |
| Godt voor God. I. 88. (32.) |
| |
| |
| Godvrucht. zie Vruchten. |
| Godvruchtig. zie Vruchten. |
| Goe voor goed. I. 87. (33.) |
| Goed voor bekwaam. II. 406. 407. (380. 381.) |
| Goed, door wegwerping der d Goe. I. 87. (33.) |
| Goedaard. zie Aard. |
| Goedelijk, benignus. Hiervan kan by verkorting zijn Goelijk. I. 149. Aant. |
| Goeilijk, voor ten naasten by. I. 149. Aant. |
| Goelijk, Aanminnig, Bevallig, Schoon. I. 148. (58.) deze beteekenis keurde de Heer Huydecoper eerst te ruim. 149 en volg. (59.) doch gaat van dit gevoelen af. ald. Aant. Goelijk is veraard van zijn stam, is Gaelik; Goelijk of Goeilijk gebruikt voor ten naasten by, even als kwalijk voor naauwelijks. Goelijk kan ook een verkorting van goedelijk, benignus, zijn. ald. |
| Goelijkheid, Aanminnigheid, Bevalligheid, Schoonheid. I. 148. (58.) De Heer Huydecoper oordeelde eerst dit woord van enger beteekenis. 149. en volg. (59.) doch gaat van dit gevoelen af. ald. Aant. |
| Goem. zie Goom. |
| Golven (blaauwe). I. 47. (18.) |
| Gonzen. zie Sissen. |
| Goom of Goem. F.D. Gouma is acht, goom of goem nemen. Hiervan ons Bruidegom. H, 205. 289. en Aant. Gomen, achtnemen, Begomen. 206. Aant. |
| Gotis sorta. F.D. zie Vruchten. |
| Goud, eertijds Gold. I. 281. (125.) |
| Gouden is van Goud. II. 332-336. (348-351.) |
| Gouden Zon. III. 112. (492.) |
| Gouma. F.D. zie Goom. |
| Graafgeding. zie Dingen. |
| Graag in Grage, om 't rijm, veranderd. II. 174. (279.) |
| Gradus Comparativus. I. 295. (131.) |
| Gradus Superlativus. I. 202. (86.) |
| Graf, Meerv. Graven, komt van 't Verb. Graven. I. 158. (63.) |
| Grage voor Graag. zie Graag. |
| Gras. Piepen aan 't zelve toegeschreven. zie Schuifelen. |
| Gras. hiervan Grazen d.i. weiden in 't gras. I. 391. (174.) |
| Gras. De Westenwind doet het zelve uitspruiten. II. 538. (444.) |
| Gras, Meerv. Grazen. Hiervan 't Verb. Grazen. I. 157. (63.) |
| |
| |
| Gratulari. Lat. zie Verwandelen. |
| Graven, Verb. niet van Graf, maar Graf van Graven. I. 158. (63.) |
| Grazen. Verb. van Gras, Grazen. I. 157. (63.) |
| Grazen. zie Gras. |
| Grieksch. zie Taal (Grieksche). |
| Grypen. een stier grijpt men by de hoornen, een paard by den neus, een varken by de borstels, een schaap by de vacht. zie Vacht. |
| Grilling (kille) niet te veroordeelen als een herhaling van woorden van eenen klank. I. 362. (160.) |
| Groem. zie Groom. |
| Groen Watervee. I. 46. de Visschen te recht groen vee genoemd. 47. (18.) |
| Groen, als eene eigene Levrei der Zee, 't Groen der zoute Zee, Groene vlecht van Arethuse, Groene tuiten der Zeenimfen, Groene baard van Glaucus, Zeegroene mantel van Achelous, Groene rug van Nereus, 't Groene zeenat, en Groene oogen en hair der Vechtnimfen. I. 44. 45. (16. 17.) |
| Grom. zie Groom. |
| Grommen, de taal der beeren. I. 314. (138.) ook brommen. 315. (138.) |
| Grond (grondelooze). dikwijls en op verscheiden wyzen voorkomende uitdrukking. III. 103. 104. (488.) Zee van de dichters grondeloos genoemd. 44. (488.) Grondeloos diep, grondelooze baren, grondelooze zee, omschryvingen van 't woord afgrond, Gr. Abyssus, d.i. zonder grond. ald. (488.) |
| Grond i. het onderste van iets. Grond der aarde het binnenste derzelve, somtijds ook haar oppervlakte, dikwijls enkel grond genoemd, als 't laagste dat men ziet: zo heet ook de vloer van 't allerhoogste vertrek in 't Huis grond. II. 402. (318.) |
| Grondeloos. zie Grond. |
| Groom (lillend) ingewand. III. 369. (593.) Groom, kroost, nakomelingen, navolgers. Grom, puer, Lat. jonge. Ghrom, Ghroom, ingewand van de visch; Groem, 't zelfde als Groom. 369. 370. (594.) |
| Grootheid en snoodheid tegen een gesteld. zie Snood. |
| Grootmoer. voor Grootmoeder, heeft Vondel niet gesloten. I. 124. (48.) |
| |
| |
| Grootsch. zie Preuts. |
| Grootvaêr. voor Grootvader, heeft Vondel niet gestoten. I. 124. (48.) |
| Groot (zoo) als. zie Zoo. |
| Guardar. Sp. en Ital. zie Warmoes. |
| Gunst. zie Vaag. |
|
|
Auteursrechtvrij