De Psalmen des Propheeten Davids, in't Hebreeuz genaamd het lof-bouk: bij den propheet verdeeld in vijf bouken

Nu naar den oorspronkelicken text van woorde te woorde vertaald, ende in nederduijtzen rijme gesteld op de gewoonelicke wijsen, gelijk men die in de gereformeerde kerken singt

De L X V I I I. Psalm.

3.

2 DAt God opstaa, so worden [siet]
sijn' vijanden verstroijd [tot niet]
sijn' haters sullen [beven],
en'] vlieden voor sijn aangesicht.
3 Verdrijven sultse gij so licht
als rook word weg gedreven;
gelijk als 'twas smelt voor het vier
sall ['trott] der Goddeloosen [hier]
voor Godes aenschijn swichten.
4 Doch [alle] vrome sullen blijd,

[p. 146]

voor Gode juijchen [t'allen tijd],
en' vruegd op vruegde stichten.

5 Sing't Gode, singet sijnen naam,
verhooget hem; hem die daar quam
op 't hoogst' der heem'len rijden:
sijn naam is Heer, dies willet toch
voor sijnen aengesichte [noch]
in blijdschapp u verblijden.
6 Hij die der weesen vader [wisz],
der weduwen haar rechter [is]:
God sitt [in sijne troonen]
de woning' sijner heijligheijd.
7 In 't huijsgesinn [der vruchtbaarheijd]
doet God d'eensaame woonen,

Geboeid' in boeien maakt hij vrij:
doch de we'erspannige [doet hij]
bewoonen dorre [steden].
⁺8 Als gij voor dijnen volke toogt,
o God: als gij [so hoog verhoogd]
door 't woeste woud quaamt treden, Selah.
9 Doe daverde 't gants aerdrijks-[dal]
ja voor Gods aanschijn drupten [all']
de hemelen [van regen,
en'] Sij na dese [hooge rotz'
was] voor den aengesichte Gods,
voor Ysr'els God [verslegen].

10 Den milden regen hebt gij God
doen storten in groot overschot,
dijn erfdeel, matt van droogte

+ 1P. 4

[p. 147]

 

hebt gij bevest, verquickt [verschoond]:

 

11 Dijn hoop die heeft daar in gewoond:

 

o God [van uijt der hoogte]

 

hebt gij't den armen toebereijd

 

door dijne gunst-weldadigheijd.

 

12 De Heer gaf stoff om spreken:

 

't heer der booschapsteren [is] groot.

 

13 D'heerscharen koningen sijn [blood]

 

gevlucht, sij sijn geweken:

 

 

 

Die t'huijs bleef deelde daar den roof.

 

14 Of gij schoon midden [in het stoff]

 

bij 't potwerk hadd't gelegen,

 

so sull't gij evenwel [in schijn

 

als] vlueg'len eener duijve [sijn]

 

met silver overslegen:

 

der welker veed'ren sijn [gevlocht]

 

van gelen goude [fijn gewrocht].

 

15 Wanneer nu [God] almagtig

 

de koningen verstroijde daar,

 

werd gij in Zalmon t'eenegaar,

 

gelijk als snee witdragtig.

 

 

 

16 [Siet] Basans berg [is] een berg Gods:

 

een berg voll klippen [eene rotz ⁺

 

is] Basans berg [ten toone].

 

17 Maar gij gekruijnde bergen noch

 

wat spring't gij op ? den desen toch

 

begeert God t'sijner woone:

 

'tis daar de Heer steeds wonen sall.

 

18 Gods waag'nen sijn veel in getall

 

veel duijsend eng'len scharen;

 

met hun [was God] de Heer [allom]

+ 2 P 6

[p. 148]

 

te Sinaij in 'theijligdomm.

 

19 Gij sijt om hoog gevaren,

 

 

 

Gij die de vangenisz' [beroerd,

 

ja selfs] gevangen hebt gevoerd,

 

en' gaven [hebt bekomen

 

die gij] hebt voor den menz ontfaa'n:

 

ja die weerspannig [wederstaan,

 

die hebt gij opgenomen],

 

om bij God in te woonen [staag].

 

20 God sij gesegend alle daag,

 

hij sall ons overladen,

 

God [vorder'] onse saligheijd, Selah.

 

21 [Ja] God [die is] ons [toegeseijd]

 

een God der heijlgenaden,

 

 

 

⁺Ook is bij God den Heer [in nood

 

noch] eene uijtkomst' van de dood.

 

22 God sal den kopp doorwonden,

 

van sijne vijanden voorwaar,

 

en' ook den haartopp van die daar

 

voordvaart in sijne sonden.

 

23 De Heere sprak uijt Basan sall

 

ik [dij] we'er brengen [over all]:

 

'ksall uijt der see afgronden.

 

[dij] wederbrengen. 24 Dat dijn voet

 

roodverwig sink' in 'svijands bloed,

 

[ja selfs [de tong' ¹ der honden,

 

 

 

[In 't bloed] van ijder een' van dien.

 

25 Men mogt o God dijn' gangen sien

 

'twelk] mijns Gods gangen [waren],

 

mijns Konings in het heijligdomm.

+ 3 P. 3

1 dijner.

[p. 149]

 

26 De sangers gingen voren om

 

daar na 't gespel der snaren;

 

in't midden was der maagden [rang]

 

die bomden. 27 Loof't God [met gesang]

 

vergaderd: loof't den Heere

 

[gij die] van Ysraels fonteijn.

 

28 Daar heeft ook Benjamin de kleijn'

 

hun overheerzt [in eere],

 

 

 

[Ja] Judaas vorsten, haare schaar':

 

en' Zeblons vorsten [waren daar]; ⁺

 

[ook sagmen daar-en-boven]

 

der Neptalijsze vorsten [magt].

 

29 Dijn God heeft [dese] dijne kragt

 

bevolen [van daar boven],

 

o God bekragtigt [en' beknocht]

 

'tgeen gij aan ons [hier] hebt gewrocht.

 

30 In dijn' [gewijde vloeren

 

den] tempel te Jeruijs'lem [Heer]

 

sall ijder koning dij [ter eer

 

noch groot] geschenk toevoeren.

 

 

 

31 Bestraft den spies-voerenden hoop,

 

[Bestraft] der stieren t'samenloop

 

de kalveren der volk'en,

 

hem die daer trotzig henen treed

 

met silver stickzel werk [bekleed]:

 

hij woest [van uijt de wolken]

 

de volcken dien te krijgen lust.

 

32 De vorsten uijt Egipten [kust]

 

die sullen herwars keeren:

 

[heel] Morenland sall [ook in hoop]

 

sijn' handen strecken met toe-loop

 

tot God [den Heer der heeren].

+ 4 P. 3 ½.

[p. 150]

 

33 Gij Koninkrijken ² hier bene'en,

 

sing't Gode: loof't den Heer [alleen], Selah.

 

34 '[Hem] die van oude tijden

 

rijd op der heem'len heem'len: siet

 

't is sijne stemm' die donder schiet.

 

35 Wilt Godes kragt belijden,

 

in Ysr'el is sijn' heerlickheijd:

 

sijn' sterkt' [is] in de locht [verspreijd].

 

36 O God gij sijt te vreesen

 

gij Ysr'els God ³ die heijlig leeft:

 

die kragt en' magt den volke geeft:

 

God moet gesegend wesen.

2 op aerden.

3 mits dijne heyligdommen.