X.
[Xylophoon]
Xylophoon, een slaginstrument dat bestaat uit een reeks hard houten staafjes van verschillende lengten, die met lepelvormige stokjes worden aangeslagen; de xylophoon klinkt een octaaf hooger dan genoteerd. Saint-Saëns is bijna onsmakelijk, waar hij in zijn Danse macabre* het geklepper van het doodenbal door de xylophoon uitbeeldt. Zuiver coloristisch versmelt Debussy in Ibéria (nr. 37 en 66 studiepart.) het timbre van de xylophoon met dat van de fluiten, resp. van den hoorn. Zeer virtuoos is de xylophoonpartij van Strawinski's ‘Les Noces’ (o.a. pag. 77 studiepart.).