|
| |
| |
| |
d'Autheurs Conclusie.
MEt dat de Waerheyt dese woorden, die cloncken,
Hadde ghesproken, heeft sy my ten seLven tye,
Een dierbaer present liberalijck gheschonken,
Namelijck den Bybel, dies ick was seer blye,
En ick wert terstont ghesint de Poëterye,
Met de Phylosophye van my de verdryven,
En my te oeffenen in Goddelijcke clergye,
Om de Vier Vyterste te beter moghen beschryven:
Want de Waerheyt persoonelijck niet en mocht blyven
By my, soo liet sy my voor een Testament.
Desen weerdigen Thresôr en dierbaer present.
ICk bedanckte de Waerheyt daer af seer minnelijck,
En oock dat sy haer hoocheyt had willen verneren,
Dat sy my uyt jonsten had ghemaeckt kinnelijck,
Hoe dat de mensch hem behoort te reguleren
Soo wel in tyen van Voorspoet en prospereren,
Als in tyen van druck en Teghenspoet.
En hoe dat hy die eeuwich wilt triumpheren,
Hier veel tribulatie lyden moet,
Boven dat sy my had verhaelt en ghemaeckt vroet,
Soo ghy hoort veel wonderlijcke secrete saken.
Goede instructie can de menschen wyser maken.
| |
| |
DOen ick tot de Waerheyt dit hadde ghesproken,
Saghen wy daer wy stonden in dier contreyen,
Naer dat t'Firmament hem hadde ontploken,
Dat sy ten Hemel vlooch, en is van ons gescheyen,
Ick hoope dat sy ons is gaen bereyen,
Voor ons al te samen der glorien croone,
En dat sy ons comste sal verbeyen,
Hier boven inden Hemelschen throone.
Dus bid ick u elcker in persoone,
Dat ghy de Waerheyt gheloove geven,, wilt,
En dat ghy naer haren raet u boos leven,, stilt.
ALs de Waerheyt met divyne continantie,, doen
Aldus ten Hemel ghevaren was naer dit vermaen,
Ben ick met dry Nimphen en met Constantie,, coen
Wederom naer mijn cleyn Venegien ghegaen.
En wy en waren niet comen inden borch soo saen,
Ick en nam terstont penne en pampier in de hant,
En hebbe dit beschreven om dat alle menschen voortaen,
In voorspoet en Teghenspoet souden blyven constant.
En om dat ghy leser door t'lesen sout worden scavant,
En dat ghy de boosheyt vroech en late,, schouwen,, sout
Deuchdelijck leven en Middel mate,, houwen,, sout.
| |
| |
DIe dese lessen wil hooren en achtervolghen,
En sijn professie daer een weynich af maeckt,
Wie sal soo vry sijn en soo onverbolghen,
Als de ghene die in Coricij hol is gheraeckt,
Daermen van niemant en can worden ghelaeckt.
Door dat de Passanten daer niemant en sien,
Noch en hooren, daer die hier nochtans in dit hol waeckt
Hoort en siet al t'bedrijf van ander lien:
Met welck exempel ick claerlijck wil bedien,
Dat de wreede fortuye niet en sal besmetten,
Al die wijsselijck op ons instructie letten.
Hy en sal voorwaer oock niet worden ghescheurt,
Die niet al en begrijpt dat hier staet geschreven,
Soo in voorleden tyden is ghebeurt,
Van t'monster Sphingo diese al brocht in sneven,
Die geen solutie en costen gegeven,
Op de geraetsels die t'monster interrogeerde,
Maer dwelck niemant en schende noch en benam t'leven,
Van die de vraghen begreep en solveerde,
Maer al waert dat jemant ons werck niet en incorporeerde,
Soo en salt de Lesers niet letten noch schaden
En diet begrijpt en volcht sal wijs sijn en beraden,
| |
| |
MAer ghelijck t'vier met eenen slaghe,
Vyt den herden Keysteen niet al t'seffens en trect,
Soo en sult g hy met eens te lesen t'uwen behage,
Dees boecken ter aventueren niet verstaen perfect.
Maer soo in eenen Keysteen t'vier blijft bedeckt,
D'welck ghy met veel slagen daer uyt doet springen,
Soo moet uwen gheest tot t'herlesen sijn verweckt,
Wilt ghy volmaeckt voetsel crygen uyt dees dingen.
Ghy Princen regeerders, ghy Mans, ghy Iongelingen,
Leest dees instructie wel ghy vint daerin,, goeden raet
En leestse niet alleen, maer volcht den sin,, metter daet.
SY wort u soo liberalijck geschonken,
En is met soo goeden hert t'uwer leer geschreven,
Als ick oyt geten heb' oft gedroncken.
Oft als ick oyt eenige gifte heb gegeven:
Iae ick en custe noyt binnen al mijn leven,
Met so goeden herte eenen lieflijcken mont,
Die ick inden gheest hooge hadde verheven,
Sy en wort u van soo goeder herten ghejont,
Wilt dan danckbaer sijn (O Leser!) tot aller stont,
Niet dat ghy onsen arbeyt anders derft loonen,
Dan met t'werck te croonen en fauten te verschoonen.
| |
| |
Soo het werck den geest vanden clerck // bethoonen // mach
Ist dat het eynde het vverck // te croonen // plach.
|
|
Auteursrechtvrij