Den handel der amoureusheyt

(20ste eeuw)–Johan Baptista Houwaert– rechtenstatus



[Folio Bb7r]
Prologhe oft t'zamenspraeck van twee Personagiens. Poëtellijck gheest. LIeve beminde ghy hebt, onder correctie, Ghehoort hoe Venus en Cupido hebben ghebracht Leandrum en Hero onder hun protectie, Door Amoureuse affectie,, en Ghelijcke complectie, Die in feyten van minnen hebben groote macht, En hoe een Dochter al wort sy nauwe ghewacht En vast ghesloten ghehouden boven desen, Dat natuere altijt wilt baren haer kracht In het zoecken van een partuere uytghelesen. Amoureuse fantasije. Noch hebdy verstaen notabel vrienden ghepresen, Hoe Leander en Hero kennisse ghemaect,, hebben. Poëtelijck gheest. En wy hebben v insghelijcx speelwijs bewesen, Hoe sy in liefden naer d'een d'ander ghehaect,, hebben. Amoureuse fantasije. En nu zuldy hooren hoe sy gheblaect,, hebben, En hoe sy naer den avont hadden verlanghen. Poëtelijck gheest. Hoe noode Leander syn reyse zou ghestaect,, hebben, Om troost van syn Liefste Hero t'ontfanghen. Amoureuse fantasije. En hoe dat de schoon Hero heeft uytghehanghen
[Folio Bb7v]
Haren lanteerne, om dat hy te beter binnen Haer convent gheraken zou, en hoe sy met blijde wanghen Hem heeft ontfanghen,, uyt vyerigher minnen. Poëtelijck gheest. En hoe den Roover der Amoureuse zinnen De herten van dese Ghelieven heeft ghestolen, En hoe Liefs ghebruyck in't feyt van minnen Dees twee Amoureusen heeft doen dolen. Amoureuse fantasije. Voor al die ghestudeert hebben in Veneris Scholen, En zullen wy gheen Amoureuse Historien helen, Maer betoonen hoe de Dochters als smuyckende kolen Staen ontsteken in liefden, al zouden sy't bequelen. Poëtelijck gheest. Al eest dat 'taenhooren van dees Amoureuse Spelen Zoili ghebroetsel zeer zal verdrieten, En dat Invidia haer beste doet om ons eer te stelen, Soo en zullen wy niet laten naer 'twit te schieten. Amoureuse fantasije. Zoili zijn onweerdich de vreucht der konst te ghenieten, Die daer ghevoelen d'edel konstighe Gheesten, Dus laten wyse in vuyl plasschen en poelen vlieten, Zoo d'Eenden doen oft ander onreyne beesten. Poëtelijck gheest. Wy en begheerense niet tot onser Feesten, Maer wy bannense uyt onse Vryicheyt. Amoureuse fantasije. Sy moghen elders in hun plompheyt volleesten, Tot dat sy door haer groote partyicheyt Gheborsten zijn van imborstighe nyicheyt. Poëtelijck gheest. Zoo mochten wy dan tot hunder oneeren Inde Helicoensche dalen met blyicheyt, Zonder begrijp by de neghen Musen verkeeren, En Apollo die zoude ons te gheruster leeren
[Folio Bb8r]
Melodieuselijck spelen op syn klinckende Liere, En laten drincken uyt Hippocrene de zoete Reviere. Amoureuse fantasije. Wy beminnen de konst boven ghelt oft goet, Maer wy haten die de konst blameren, Die de konst versmaden zijn idiotten onvroet: Wy beminnen de konst boven ghelt oft goet, Sy is zoo vermakelijck, zoo lieflijck en zoet, Dat wyse niet en konnen ghabandonneren: Wy beminnen de konst boven ghelt oft goet, Maer wy haten die de konst blameren. Poëtelijck gheest. Wy zullen blijven in de konst studeren Zoo langhe als Iupiter ons 'tleven jont, Al mach Zoilus ons wercken reprocheren, Zoo zullen wy blijven inde konst studeren: Och wilde Apollo ons zoo avanceren, Dat hy ons Hemelsche influentie zont, Wy zullen blijven inde konst studeren Soo langhe als Iupiter ons 'tleven jont, Gheeft audientie wy gaen beghinnen terstont.

Vorige Volgende

Prologhe oft t'zamenspraeck van twee Personagiens.