Tot het gezelschap ende de vergaderinge der gener, die hem in de nieuwe universiteyt der stad Leyden ouffenende zyn in de Latynsche of Neder-duytsche poëziën

[p. 49]

Tekstuitgave door Karel Bostoen en Susanne Gabriëls

Beschrijving van het handschrift

Het handschrift berust in GA Leiden, Gildenarchieven 1491.

Verantwoording diplomatische transcriptie

Bij de transcriptie is uitgegaan van het diplomatisch principe, zoals voorgesteld door P.J. Verkruysse: ‘Over diplomatisch editeren van handschriften en het gebruik daarbij van diacritische tekens’. In: Spektator 3 (1973-1974), p. 325-346. Helaas is het niet mogelijk gebleken om alle door hem voorgestelde tekens te gebruiken. In een dergelijk geval zijn die tekens vervangen door andere.

Schrifttype

Het handschrift is een autograaf van Jan van Hout, geschreven in de in zestiende eeuw gebruikelijke Gotische letter, die nauwe verwantschap vertoont met de civilité-druk letter. In een enkel geval, bijvoorbeeld wanneer Van Hout iets in het Latijn citeert, bezigt hij een humanistische cursiva. Is dit laatste het geval, dan wordt dit in de transcriptie door middel van vet weergegeven.

Verklaring diacritische tekens

[x]	x is toegevoegd door de tekstbezorger
[-x]	x is geschrapt
[x+]/y\	y is over x heengeschreven
^=x^=	x is boven de regel toegevoegd
x	x is in de linker marge toegevoegd
*x*	onzekere lezing

Opmerkingen

De dubbele v is getranscribeerd als w. Van Hout gebruikt meerdere grafemen om de ij/y weer te geven. Wanneer hij er duidelijk punten boven zet, is gekozen voor ij, in alle andere gevallen voor y. Het is vaak niet duidelijk of Van Hout woorden laat beginnen met een i of een j. Bij twijfel is gekozen voor een j. Ditzelfde geldt voor de eind i of j.

Abbreviaturen zijn opgelost en aangegeven door cursivering. De regels worden afgebroken zoals in het origineel. Het al dan niet aaneen schrijven door Van Hout van bepaalde letters en woorden dwingt de tekstediteur tot het maken van een keuze. Wanneer er zich een kleine spatie bevindt tussen twee letters binnen eenzelfde woord, worden die letters toch aaneen geschreven. Wanneer twee woorden aan elkaar geschreven staan, worden die ook door ons als aaneengeschreven weergegeven.

Aan de regels werd een regelnummering toegevoegd. Aan het eind van een regel bezigt Van Hout soms een liggende streep, kennelijk om aan te geven dat zijn zin op de volgende regel doorloopt. Deze streep zal men ook in transcriptie tegenkomen.