Opte Duyfkens de blijde tijdinge brengende vant Leydtsche ontset.
TErwijl den zwarten Peen, het Palladijnsche LEYDEN
Beleyde' omringende de wallen, muyren, vest,
En dat om zwaerder peen, haer borgeren meest schreyden.
Peen, die hem God toe zondt, als honger noot en pest,
Rontsom men schanssen ziet, naer Noort, Oost, Zuyt, en West:
Begraven isse' alom, den vyant waecte' om winnen yet,
Zo dat zijn trotsen mont, dorst roemen op het lest
Om hier te raecken in, zelfs Iupin const beginnen niet:
Dione' heeft dit gehoort, daer zy in thooch van haer tinnen ziet:
Mijn hart gunt LEYDEN goet (sprac zy) tza Duyfkens geyl,
V vlugge vogelkens ontspreyt, en recht daer binnen vliet,
Deursnijt de lichte locht, en draecht hem van haer heyl
Veel blijder tijdingen, u wech is niet onveyl,
Mer onbezet. Mars ziet, is van des Moors goetgonderen:
Ic van den Batavier, Neptuyn die de bezeyl-
-de zee gebiet, ooc den Iupin, God van de donderen
Dees vougen hem by my, wel ist dan te verwonderen
Dat LEYDEN wert onzet ? elc brengt tzijne' om verblijden,, by:
Iupin zijn stormend weer, Neptuyn vervult de bonderen
Mit zee, mijn Duyfkens ic, dus LEYDEN wert dees tijden,, vry:
Vliet wech Spec, zucht en zecht, dat jegens God quaet strijden,, zy.
|
|
Auteursrechtvrij