Kracht in swakheit

Tot Lof, van Gods bystant, in, en verlossinge, uyt doodelyke Krankheyd.

MYn ziel! gy hebt weer nieuwe stof,
Om op te zingen van Gods lof,
Te dichten Hem een lied ter eeren,
Die groot is, ja een Heer der heeren.

Terwyl 'k nu dacht, dat ik het pad

Myns levens afgeloopen had,

Heeft my de Heer noch willen stellen
Om syne wond'ren te vertellen:

Wanneer als ik van roepen moê

Geworden was, ook even doe

Verhoorde my de Heer zeer goedig,
Zond uyt der hoogte hulpe spoedig,

Gaf aan den moeden nieuwe kracht,

En heeft my weder opgebracht,

Als uyt het onderste der aarde,
Daar ik gesonken was: ô waarde!

[p. 47]

 

O Hoog-geduchte Majesteyt!

 

Hier staet mijn ziel verbaest, en zeyd

 

Wat sal ik nu den Heer vergelden

 

Voor al het goet? ik sal vermelden

 

De grootheyd van sijn lof, en Naam:

 

Maar wie dog is hier toe bequaam?

 

O God! gy woudt my dan versterken,

 

Die't willen geeft, en ook het werken,

 

Dat ik in deugd mag groeijen aen,

 

Gelyk een schynend licht voort gaen,

 

Tot die gewenschte Dag sal komen,

 

Dat ik van hier werd opgenomen

 

In 't lang beöogde Vaders Huys,

 

Om gantsch verlost van siekt, en kruys,

 

Geklag, geween, en all' benouwen,

 

In volle vreugd, den Heer t'aanschouwen,

 

Opsingende dat nieuwe Lied

 

Tot roem, en prys, van die men siet

 

Geseten op den Throon der eeren,

 

Op wiens gewaad, staat Heer der Heeren.

 

Die overwonnen heeft de macht

 

Des doods, en aan het licht gebracht

 

Het leven, en ons afgewassen

 

Van smetten, in de zuyv're plassen

 

Syns bloeds: zy lof, en dank geseyd

 

Van nu tot in der eeuwigheyd.