Kracht in swakheit

Vermaak in Eensaamheyd.

EEnsaamheyd is goet,
Aangenaam en soet,
Voor een, die den Heer
Soekt, en tracht steeds meer
Na by Hem te zyn;
En dat schoon geschyn,
Alderheerlykst licht,
Dat van Gods gesicht
Daalt, te mogen sien:
Dat best kan geschiên,
In gepeyns, gebeên,
Eensaam, en alleen,
Als men synen nood
Uytstort in Gods schoot:
Hoort, en luystert stil ,
Wat God spreken wil.

[p. 30]

 

Roemens waarde saak!

 

Wonderbaar vermaak!

 

Als die hooge woont,

 

Ons syn goedheyd toont,

 

En van vreede spreekt,

 

Als men vierig smeekt,

 

Dat de ziel verheugt,

 

Meer dan al 't geneugt,

 

't Geen dit aardsche dal,

 

Ons oyt schaffen zal.

 

Daar dog anders niet

 

In is dan verdriet:

 

Of dat vreugde schynt,

 

Maar als rook verdwynt.

 

Daarom ons gemoed,

 

Al des werelts soet,

 

Hoe sy 't meer besiet,

 

Acht een enkel niet.

 

Heer! verlicht myn geest,

 

Dat ik aldermeest

 

Word door vreugd geleyd

 

In myn. Eensaamheyd.

 

Mits het klaar gesicht,

 

Van Uw Godd'lyk licht:

 

En een herten lof,

 

Die in 's Hemels Hof

 

Klimt: daar men 't accoort

 

Van de Eng'len hoort,

 

Singen voor, en na,

 

't Soet Haleluja.