Kracht in swakheit

[p. 29]

Op 't all' te driftig najagen, der Aardsche dingen.

Hoe loopt den mensch vaak om een niet,

Met ingespannen kracht?

Terwyl hy d'hoogste schat verliest,

En 't beste deel veracht:

Hy hygt naar 't geene niet versaad,

En syn besitter, ag!

Geen trouw bewyst, maar licht begeeft

Met droefheyd, en geklag.

Wel aan myn ziel! wil dan met vlyt

Bejaagen 't waare goet,

Dat eeuwig blyft, staag blydschap baart,

't Begerig hert voldoet.