Zegepraal der goddelyke liefde

[p. 110]

XXVIII. Men kan geen twee Heeren dienen.

Hic sursum, ille deorsum.

Quels effets differans produisent ces amours,
L'vn guinde vers les cieux, l'autre tout a rebours.

[p. 111]

De Liefde is tweederley.

Deze na 't hooge, die na 't lage.

XXVIII. Gezang.

1.
GY naar om hoog! gy naar om laag⁺

O Liefde, meester van de zinnen!⁺

Zoo ik u allebey behaag;

Wie van u twee zal ik dan minnen.⁺

Wind hy het hoogste Lot, die 't laagste hier verliest?

Wel hem die 't beste kiest.⁺

2.
D'een boeit myn hand aan d'aarde vast,

En d'ander doet haar vleugels geven.

Om, onverhindert van dien last,

Daar op naar hooger min te streven.

Die bied my rykdom, pragt, en weeldens overvloed.

Deze onverganklyk goed.

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ (bis.

[p. 112]

 

3.

 

Wat raad in dezen zinnestryd?

 

Hier diend het waardigste uitgekozen

 

Alle aardse Liefde is voor een tyd.

 

De werrelt spreyd een bed van rozen.

 

Maar hoe zy streelt, en vleyd, in waarheit of in schyn.

 

Haar honing is fenyn.

4.
De Liefde naar het hoogste goed,

Daar al het aardse uit is gerezen,

Blaakt my reeds met haar zuivren gloed

Die zal, die moet myn liefste wezen.

Hoe zeer de werrelt trekt, en my lokt na beneen.

Zy heeft myn hart alleen.

5.
In haar woond vrede, en zielenrust,

Hier baard de zomer onweervlagen:

Wie 's Hemels Liefde omhelst, en kust.

Heeft storm, nog onweer buy te dragen.

Zie eens, wat onderscheit, ô zielen zoekt de min,

Van 't endeloos gewin.

Neen werrelt, hoe gy trekt, ik wraak uw dartle min,
En kies de Liefde van het eindeloos gewin.

[p. 113]

Toepassing.

NEen aardse min, hoe gy me boeid,

En vleyd met een vermaaklyk leven,

Myn geest van 't logge vlees vermoeit,

Staat hooger Liefde na te streven.

Ik zoek geen schuim voor zuiver goud.

Myn liefde is niet meer voor de weerelt:

'T is op een zandgrond, wat zy bouwd.

Hoe luisterryk zy schynt bepeerelt.

Vergeefs is 't my aan de aard gekleeft:
Daar 's Hemels min my vleugels geeft.