Zegepraal der goddelyke liefde
(1709)–Jan van Hoogstraten– Auteursrechtvrij
[pagina 86]
| |
Mittam vobis piscatores multos. | |
Quoy que l'amour humain empesche
Le Diuin fait meilleure pesche.
| |
[pagina 87]
| |
De Liefde vangt Harten. | |
Vele Vissers zal ik u lieden zenden. | |
XXII. Gezang.Wyze: Is Liefde zoet lyden, &c.
1.
NEen, hoe gy 't wilt weeren,Ga naar margenoot+
O werreltse min:Ga naar margenoot+
Gy zult my niet deerenGa naar margenoot+
In 't zielengewin.Ga naar margenoot+
'T mag tieren, 't mag razenGa naar margenoot+
Op strand, of op zee.Ga naar margenoot+
'T mag stormen, 't mag blazen,Ga naar margenoot+
Myn vistuig is ree.Ga naar margenoot+
Hoe loos de aardse RooverGa naar margenoot+
Op Harten gaat uyt;Ga naar margenoot+
Of wat hy verover,Ga naar margenoot+
'K ontruk hem dien buyd.
2.
O Vissers der Mensen
Van Gode gemaakt!
Vervult onze wensen,
Ziet wie u genaakt.
Een ziel vol verlangen
Naar 't aas van Gods woord:
Laat de aarde ons niet vangen,
Die dwazen bekoort.
| |
[pagina 88]
| |
Hy, die eens de smaak heeft
Van 't aas dat gy bied,
In eyndloos vermaak leeft,
Verlost van verdriet.
3.
Hoe listig de weerelt
Haar netten uitspreyd,
Hoe schoon, en bepeerelt
Haar lokaas ons vleyd.
Al bood ze ons een leven
Vol glori, en pragt,
Het zou, hoe verheven,
Van ons zyn veragt.
De Henglaar mag vissen
Met aas zoet van smaak.
Maar 't was eewig missen,
Zag 't visje den haak.
4.
Als 't vinkje door 't pypen
Zig mé dus vergist,
Dat is te begrypen,
Uit 's vinkemans list.
Maar dat door 't vals fluiten
Des Satans, ons hart
Zig zou laten sluyten
In eewige smart,
| |
[pagina 89]
| |
En dat om 't verganklyk
Het geen hy verbeeld,
Hy maakte ons afhanklyk
Van 't aas dat hy teelt.
5.
Ontwyk dan zyn lagen
Eer dat hy u vang.
O Ziel! schuw de plagen:
In 't gras schuilt de slang.
Zie om, ligt uw hielen,
Zy schuifelt, en blaast,
En dreygt u te ontzielen,
Maakt gy hier geen haast.
Het lokt heel begeerlyk
Wat lustig begint:
Maar 't endigt te deerlyk,
Als 't aards u verslind.
Neen aardse Liefde, neen, hoe gy myn doen verstoort,
Gy vangt geen eenig Hart, dat Gode toebehoort.
| |
Toepassing.
WEl zalig is hy, wien 't Geloof
Zoodanig heeft met Liefde omvangen,
Dat hy noyt voor Gods stemme doof,
Aan 's Hemels leeringen blyft hangen.
O Vissers! door 't Geloof gesterkt,
Toen Ga naar margenoot* Jesus wonderwerk u blaakte,
Wat hebt gy wondren uitgewerkt,
Naar hy u Mensenvissers maakte!
Wy deden u die wondren na,
Kwam uw Geloof ons maar te sta!
|
|