Zegepraal der goddelyke liefde

[p. 74]

XIX. Voor u alleen, en anders geen.

Domine, ante te omne desiderium meum, et
gemitus meus a te non est absconditus.

Le Ciel escoute et voit mes voeux
Allez donc mes souspirs aux cyeux.

[p. 75]

De Liefde wond.

Heere voor u is al myne begeerte, en myne zug-
ten en zyn voor u niet verborgen.

XIX. Gezang.

1.
WAt maakt de mens, ô God! zoo hoog verheven,⁺

Dat gy hem agt uw hulp, en liefde waard?⁺

Gy bied hem zelfs de kroon van 't eewig leven,⁺

Die in het stof hier vroet der nietige aard.⁺

O klare, en wisse blyk⁺

Van 't eewige verkiezen!⁺

Wie zou om 't Hemels ryk,⁺

't Aards niet verliezen?⁺

2.
Dat zal myn ziel tot liefde niet bewegen.

Haar zugten zyn, om 't ryk by u om hoog.

Om u alleen is zy ô Heer, verlegen,

Gy roept hier toe 't inwendig oor en oog.

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

[p. 76]

 

O Goddelyke mond,

 

Toen gy myn hart doorgriefde,

 

Wierd myne ziel gewond

 

Van uwe Liefde.

3.
Ruk uit dien pyl, en blus myn heet verlangen,

Dat zig ô Heer, op u alleen verlaat!

't Gebroken hart, dat aan uw min blyft hangen,

Word nimmermeer van uw gena versmaat.

Dus treft van 't stargewelf,

Door 't woord, uw stem onze ooren

Dus roept de Hemel zelf.

Wie zou niet hooren.

4.
De dageraat, wanneer zy ryst in 't Oosten,

Ziet myne ziel u zoeken door 't gebed.

In u alleen is zy alhier te troosten,

Die haar in nood zoo dikwils hebt gered.

Ontbind dit blakend hert

Eens van deze aardse wooning,

Zoo leef ik vry van smert

By God, myn Koning.

Zend uwe zugten na den Heere, vroeg, en laat,
Hy kent den wens van 't hart, dat na zyn liefde staat.

[p. 77]

Toepassing.

OM u alleen is onze wens,

Om u ô God! al ons verlangen.

Hoe dwaas blyft de aardsgezinde mens,

Aan 't schoon der ydle werrelt hangen,

Dat niet als onheyl teelt, en smart.

De rykdom gaat verzelt met zorgen.

De staatzugt knaagt het angstig hart:

Hoe loos de ziel het houw verborgen.

Maar wie naar u zyn zugten zend,
Heeft rust, en vrede zonder end.