Zegepraal der goddelyke liefde

[p. 58]

XV. De aanhouder wind.

Qui docet manus meas
ad praelium.

Plustost que d'estre prisonniere
D'Amante ie seray guerriere.

[p. 59]

Overwinnings Kroone.

Hy leerd myne handen ten stryd.

XV. Gezang.

1.

NEen, hoe gy schiet,⁺

En houwd, en steekt, gy overwind my niet.⁺
Zoo lang de Vader my zyn hulpe bied.⁺

Hy bestierd myn hand.⁺

Van wat geweld dat ik ook word aangerand.⁺
In zynen naam word alles overmand.⁺

2.

Al breekt myn speer,

Waar med' ik ga het hels gedrogt te keer.
Nog stort die vyand voor myn voeten neer.

Wat de lust ook wil,

De Geest, in 't bestryden van 't vlees, noyt flauw of stil,
Beslegt in 't end dit eindeloos geschil.

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

[p. 60]

 

3.

 

Houw moed myn ziel!

 

Hy, die in 't vegtperk eerst ter nederviel,

 

Was menigmaal de geen, die 't veld behiel.

 

Wie noyt wierd gewond,

 

Beroemde zig noit dat hy voor zyn vyand stont.

 

Let: wie voor u, dus hel en dood verslond.

4.

Een weynig tyd!

Hier me zyt gy ten ende van den stryd,
En 't lastig vlees uw snoode vyand kwyt.

't Kamp dus afgeleyd:

Wat wagt gy min, als de kroone der heerlykheyt.
Gelukkig die dus uyt het stryden scheyd.

Gaat gy in Jesus naam ten stryde, gy verwint
O ziel, als gy het vlees, en zyne driften bind.

[p. 61]

Toepassing.

DIe op het Kruysspoor (niet bedugt

Voor 's vyands woede) triomfeeren,

Aan die zal God des levens vrugt,

In 't Hemelsparadyz vereeren.

Verwinnaar Jesus stier myn hand,

Daar zoo veel woedende gedrogten,

Voorzien van scherpen klauw, en tand,

Nog dienen van ons afgevogten.

Want waar de stryd de zége bied,
Ze is zonder uwe hulpe niet.