Zegepraal der goddelyke liefde

[p. 46]

XII. Altyt naar 't Schoonste.

Ecce tu pulchra es amica mea:
Ecce tu pulcher es dilecte mi.

Ce miroir represente ensemble
Deux faces que l'Amour assemble.

[p. 47]

Opperste Schoonheit.

Ziet gy zyt schoon myne vrindinne,
Ziet gy zyt schoon myn uitverkore.

XII. Gezang.

1.
NEen werrelt, neen, wat gy me bied,⁺

Hoe dat gy vleyd, en streelt de zinnen.⁺

Gy zyt, gy zyt de liefste niet⁺

Die ik verpligt ben te beminnen.⁺

Hoe gy de Schatkist van uw schoonheit open doet,⁺

My trekt een hooger goedt.⁺

2.
Myn liefste zir op eenen troon,

Ver boven het gespan der wolken.

Hy draagt een Septer, en een Kroon.

Hem is de magt van alle volken.

Al wat de werrelt bied moet sterven, en vergaan.

Zyn ryk blijft eewig staan.

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

+ }bis

[p. 48]

 

3.

 

Dat is van deze werrelt niet.

 

Wie Jesus lief heeft kent zyn wegen.

 

De ziel die hem haar zugten bied,

 

Heeft dat reeds in haar hart verkregen.

 

Wat is verganklyk goed? wat tydelyke min,

 

By 't eewig zielgewin.

4.
Dit troost, dit zalft myn minnepyn,

Als 't flauwe hart my dreygt te ontglippen.

Hy voed myn ziel met Ambrozyn,

De Nektar druipt van zyne lippen.

Wie daar de smaak eens van geproeft heeft in 't gemoed,

Blaakt in zyn Liefdegloed.

5.
O Jesus! schoone Bruidegom,

Kan de ydle mens u zoo bekoren?

Vangt gy in 't Hemels heyligdom

Zyn bé, met uw genadige ooren:

Geen dorstig hart verlangt zoo na de waterbron,

Als wy naar u myn Zon.

Wat zugt gy blakend hert? vernoeg u in 't gewin
Van uwe toegezeyde, en Goddelyke min.

[p. 49]

Toepassing.

GEen schat van Ophyrs fynste goud,

Of wat om gloriyk te leven,

De werrelt ons voor oogen houd,

Kan hier myn ziel genoegen geven.

Die zoekt, voor onrust, ware rust:

Dat 's schuw van 's werrelts list, en lagen,

En allerley verbode lust,

Myn hart aan Jesus op te dragen.

Ach! dat zyn Liefde tot den mens,
Eenmaal voldoe myn zugt, en wens.